Weet je nog? Die helse tochten door de regen? Je kwam altijd helemaal doorweekt aan op school. Regenbroeken waren namelijk écht niet cool. We frissen je geheugen even op: hier 10 verschrikkelijke (maar ook wel grappige) herinneringen aan in de regen naar school fietsen.
1. Hopen op een wonder
Je werd wakker en de regen tikte al tegen je dakraam. Tik, tik, tik. Zucht… Je wist dondersgoed wat jou te wachten stond en hoopte daarom op een wonder. Dat het opeens droog werd, dat je les uit zou vallen of dat je moeder je zou brengen. Helaas was dat nooit het geval. Een bittere teleurstelling. Maar toch bleef je hopen.
2. Regenpakken waren echt niet cool
Regenpakken waren echt voor losers. No way dat jij dan ook een regenpak aandeed. Je kwam dan ook liever helemaal doorweekt aan op school dan dat je een regenpak droeg. Als een verzopen hondje liep je dan de hele dag door school. Liever cool, nat en koud dan droog. Kun jij het je nog voorstellen? En dan had je ook nog je tas met boeken… Aan het einde van het jaar zorgde dit voor veel stress. Want wie schade had aan zijn boeken, moest betalen.
3. Voor als je wel een regenbroek droeg
Als je dan toch braaf naar je moeder luisterde en dapper een regenpak aantrok… Bleek het dat je toch niet helemaal droog over was gekomen en je het regenpak onmogelijk uit kon krijgen. Het liefst deed je dit buiten omdat je je niet binnen wilde omkleden.
4. Kinderen die met de bus mochten
Er waren altijd een paar kinderen die met de bus naar school mochten. Of nog erger, als ze met de auto werden gebracht door hun ouders. Super oneerlijk. Jij moest altijd gewoon fietsen. Door weer en wind. “Daar word je hard van”, zeiden ze altijd.
5. De helse fietstocht
Na het zo lang mogelijk uitstellen moest je er toch echt aan geloven. Met tranen in je ogen stapte je dan maar op de fiets. De hel was begonnen. Het begon al gelijk met het beslaan van je bril. Je zag bijna niets meer en daarom duurde de fietstocht nóg langer. Je broek was ondertussen helemaal doorweekt. Koud dat je het had. Door de wind was sneller fietsen niet echt mogelijk. En wanneer de regen ook door je dikke winterjas kwam, wist je dat het niet erger kon. Je had nog liever een blokuur wiskunde…
6. De gemene automobilisten
Iedereen heeft het wel een keer meegemaakt. Een auto of bus die keihard door een plas reed, waardoor AL HET WATER over jou heen kwam. Wanneer dit gebeurde, kon je echt wel huilen. Gelukkig had niemand dat door. Het regende toch al.
7. Een paraplu was levensgevaarlijk
Gelukkig was een paraplu wel stoer genoeg. Maar of dat slim was? Nee. Het was levensgevaarlijk. Hoe vaak is hij wel niet stuk gegaan? Of erger nog: weggewaaid? Oei.
8. De terugweg was even erg
Als je pech had, moest je ’s middags weer in de regen terug naar huis. De weg terug voelt altijd korter, zeggen ze altijd. Net zoals ze zeggen dat het bijna nooit in Nederland regent. Ja dag, maak dat de kat wijs. Je wilde niets liever dan emigreren naar een land waar het nooit regende. Dubai bijvoorbeeld.
9. Je waterproof make-up die niet tegen water kon
Zonder make-up naar school gaan kwam gewoon niet in je op. Dat je je daar kon opmaken, ook niet trouwens. Dus wapende je jezelf met waterproof make-up. Jammer genoeg was deze make-up niet bestemd tegen de Nederlandse regen. Als je mazzel had, kwam je daar gelijk op school achter, maar het kwam ook regelmatig voor dat je het pas zag als je in de pauze naar de wc moest. Zo irritant. Waarom zeiden je klasgenoten niets?
10. De reactie van je ouders
De reactie van je ouders als je thuiskwam was ook om te huilen. Ze lieten keer op keer weten hoe dom was dat je je regenpak niet aanhad. “Ja mam”, zei je dan geïrriteerd. Misschien begrijp je nu hun frustratie. Gelukkig vonden ze je stiekem wel zielig en voelden ze zich schuldig omdat ze je niet gebracht hadden. Ze waren daarom altijd behulpzaam en kreeg je altijd een kopje chocomel met een roze koek. Ondertussen zat je onder een kleedje op te warmen op de bank en zat je kletsnatte broek in de droger. Weet je nog hoe lekker dat voelde als je hem warm aan mocht?
Meer blogs: