De komende weken kun je iedere week een brief van SchoolBANK redacteur Roger lezen. In deze brieven serie deelt hij zijn ervaringen tijdens zijn reis naar Berlijn.
Tja en dan Berlijn zelf; de Brandenburger Tor, de Gedächtniskirche. Ik werd plots overmand door zo’n diepe emoties dat ik kon huilen. Ik weet niet goed hoe ik je dat moet vertellen. Ik voelde, ik voelde zo diep de pijn, het leed maar ook dat immense, de macht en de kracht. Ik kon het bijna niet hebben. Ik voelde een onbeschrijfelijke energie en ik kon het niet plaatsen.
Ik kón het gewoonweg niet plaatsen!
Ik wilde zo graag begrijpen, maar ik voelde me zo nietig ten opzichte van gruwelen van de mensheid. De vraag wie goed was of slecht, winnaar of verliezer? Ik kon niet de kant van
de verliezer kiezen, maar ook niet die van de winnaar. Toen ik op de Joden gedenk plaats rondliep moet dat toch eigenlijk niet moeilijk zijn dacht ik. Mijn God wat is dat indrukwekkend om daar te lopen. Een bizarre gedachte kwam bij me op, precies de gedachte die bij me op kwam toen ik het boek over Goelag las. Eigenlijk waren de nazi’s human door de Joodse mensen op een bijna industriële snelle wijze te vermoorden.
De miljoenen gemartelde en uiteindelijk gedode burgers in Goelag tijdens het Stalin regime. Het leed dat miljoenen gewone burgers geleden hebben door de “goede” geallieerden
tijdens de bombardementen. En was het strategisch en strikt noodzakelijk om steden als Berlijn en Dresden compleet plat te bombarderen met honderdduizenden burger doden? Ja om het Duitse volk te demoraliseren. Maar is dit niet ook een oorlogsmisdaad?
Benieuwd naar deel 2 van ‘Brieven uit Berlijn’? Lees binnenkort het volgende deel!
Meer blogs:
- 8 dagen kriskras reizen door heel Nederland. Kun jij je de Tienertourkaart nog herinneren?
- Had jij vroeger ook een penvriend(in)?
Reacties 6
Zo is de mens. Jij en ik niet uitgezonderd al weten we dat zelf nog niet omdat we nog niet aan onze uiterste grens zijn gebracht. Kijk maar naar de huidige tijd en de tijd die er aan zit te komen. Als de zaken niet naar wens lopen en helemaal uit de hand dreigen te lopen dan komt het in de mens naar boven. Vooral bij diegenen die van zichzelf weten dat ze hartstikke gelijk hebben, die zichzelf overtuigd hebben van een ander zijn absolute ongelijk. De twijfelaars hebben nog het voordeel van de twijfel. De geschiedenis herhaalt zich eindeloos en de mensen die niet in meegaan in de waan van de dag worden in het beste geval uitgestoten en in de slechtste geval omgebracht. Er is geen goed aan te doen. Zo is de mens in zijn slechte tijd. Van een hyena kun je ook geen schaap maken en van een paard geen kangoeroe.
Mooi gezegd Fia!
Van 1983 tot 2003 woonde ik in Berlijn. Na de val van de muur ben ik naar Potsdam verhuisd en een talenschool begonnen. De verhalen van leerlingen, onderwijzers en mensen die me opzochten vertelden hoe het was, gruwelijk soms maar niet alleen maar.
ik ben op de joodse begraafplaats geweest in Berlijn Freek Gelijk 2019
Ik kwam vanaf mijn geboorte en mijn hele jeugd jaarlijks in Berlijn. Mijn moeder kwam daar vandaan en mijn oma en opa daar. Het eerste jaar met het vliegtuig omdat er nog niet door oost-duitsland gereisd mocht worden, daarna met de trein, waar de locomotief aan de de oost-zone verruild werd voor één van oostduitsland en dan kwamen de Fopo's met mitrailleurs binnen om ons te controleren. 2 uur duurde die rit, we waren altijd blij als we in west-Berlijn aankwamen. We gingen ook nog familie bezoeken in Oos-Berlijn en gingen toen bij checkpunt Charlie de grens over. Als kind zijnde was dat toen best wel allemaal spannend. Nu kom ik er nog maar weinig, maar mijn dochter komt er nog regelmatig.
mijn opa en oma woonden daar