Ga naar de inhoud

Deel 2: brieven uit Berlijn

Update:
Verloren

De komende weken kun je iedere week een brief van SchoolBANK redacteur Roger lezen. In deze brieven serie deelt hij zijn ervaringen tijdens zijn reis naar Berlijn. Heb je het vorige deel nog niet gelezen? Begin dan bij deel 1.

Nee, o nee met mijn uitspraak probeer ik helemaal niet de agressor te rechtvaardigen
hoe kom je daarbij? Ik maak eigenlijk een vergelijk met de concentratiekampen in Rusland,
Goelag, waar de gevangen onder zware omstandigheden van koude in Siberië gedwongen
werden tot dwangarbeid waaraan tijdens alleen al het Stalin regime bijna 3 miljoen mensen
door honger en uitputting overleden. Vrouwen vaak ook nog slachtoffer werden van groepsverkrachtingen. Dus een lijdensweg van jaren ondergingen om uiteindelijk toch op een verschrikkelijke manier te sterven.

In die zin hadden de Nazi’s aanvankelijk ook concentratiekampen en getto’s waarvan de beroemdste of beruchtste getto in Warschau was.

In ’42 tijdens de Wannsee Conferentie bedachten de Nazi’s “die Endlösung” van het Joden “vraagstuk” door de Joodse mensen op een “snelle” methode te vermoorden. En nee daarmee stel ik het vermoorden van mensen op zich niet als human, maar juist de manier waarop dit gebeurde. Het humane binnen het inhumane. Dát is nu juist het moeilijke aan mijn gedachten gang. Kan iets ethisch zijn binnen het onethische? Maar daarmee rechtvaardig ik zeer zeker niet hun daden. Dit is tevens het antwoord op jouw vraag over mijn opa en de Japanners…

Benieuwd naar deel 3 van ‘Brieven uit Berlijn’? Lees binnenkort het volgende deel!

Meer blogs:

Reacties 3

  1. avatar
    mariel lavrijsen

    Dit zijn heftige ervaringen. Fijn dat u (zoals u het omschrijft) weer met uw hobbies verder kunt! Sterkte. Berlijn ken ik verder niet.

  2. avatar
    f. bakker

    Ik denk dat je alleen zo kunt denken als je zelf heel veel hebt meegemaakt. Zo denken. Op de vierkante millimeter, of hoe moet ik het zeggen..... Anderen begrijpen je dan niet goed. Omdat ze nog veel oppervlakkiger en algemener denken. Voor hen is alles nog heel klaar en simpel. Daar loop ik zelf vaak tegenaan. Wij hebben van alles meegemaakt en dat is niet per se slecht, het maakt je ook rijker. In ons gezin vroeger decennialang narcistische mishandeling en misbruik meegemaakt. Bloedig geweld. Ook naar onze dieren toe. Mijn moeder ging al vroeg zomaar dood, mijn vriend verongelukte, mijn oma's gingen een maand na elkaar dood (op gezegende leeftijd), mijn zusje kreeg een hersentumor en ging te jong dood, mijn vader vier keer achter elkaar kanker, mijn man ging dood na een jarenlange felle strijd tegen kanker. Dus bleef ik op mijn 51ste alleen achter. Dan merk je dat mensen niet meer begrijpen waar je het over hebt. Je bent overboord gevallen van het schip dat de wereld is. Dat doorvaart terwijl jij alleen achterblijft, dobberend in je notendopje midden in de oceaan.

  3. avatar
    Roger van de Werff

    Dag Fia....... Klopt helemaal wat jij zegt maar lieve Fia niet verbitterd worden.......