Je hoort het vaker. Dat je een oude klasgenoot van vroeger tegen komt en dat die niet meer die aantrekkelijke jongen is waar je ooit als een blok voor viel. Het overkwam onlangs ook Marieke, docente psychologie toen ze Max zag lopen.
‘Die knappe stille jongetje uit mijn klas is nu een junk’
Onlangs zag Marieke haar oude klasgenoot Max in de stad. Ze had hem heel lang niet meer gezien. 30 jaar geleden voor het laatst. Ze schrok. “Lieve hemel wat was hij veranderd, die blik, zijn kleding. Toch herkende ik hem wel meteen toen ik hem mijn richting uit zag lopen.”
Met een knoop in haar maag schoot ze een winkel in. Hij mocht haar niet zien. Toen ze later weer buiten stond was hij weg.
Terug op de middelbare school
“Ik herinner me nog goed hoe Max eruit zag toen hij nog op de middelbare school zat. Hij was een knappe jongen. Hij had van die donkere krullen en van die grote bruine kijkers. Ik was verliefd op hem en met mij de meeste andere meiden uit onze klas. Maar wat was het een stille jongen. Er kwam alleen geen woord uit.”
“Nu begrijp ik waarom hij zo stil was. Max moet autisme hebben. Ik weet dat omdat ik studenten met autisme op school begeleid. Maar wisten wij veel, in die tijd. In de jaren ’90 spraken we niet over autisme. In die jaren vonden we je ‘een sukkel’, ‘een loser’, of ‘een stille’ als je niet meekwam met de rest. Ik kan me ook niet herinneren dat er in de klas gesproken werd over leerlingen met autisme, ADHD, borderline enzovoorts. We hoorden het ook niet van de leraren.”
Van de aandacht van meisjes werd hij nog stiller
Van de aandacht die Max kreeg van meisjes werd hij nog stiller. Marieke herinnert zich nog die ene keer dat ze op een feestje waren van Suzanne, een klasgenote. Suzanne had iedereen uitgenodigd – dus ook Max. Daarnaast had ze ook paar vriendinnen uitgenodigd en haar oudere broer.
“Ik zie het weer voor me. Max in een hoek van de bank. De vriendinnen van de jarige ernaast. Die hadden natuurlijk meteen aandacht voor de knappe jongen met de mooie ogen.”
De oudere broer had het snel in de gaten, dat Max niet zo’n makkelijke prater was. Dus lokte de jongen hem weg bij de meiden en nam hem mee naar de open keuken.
De jongen stak een joint op
“Ik zie ze nog met z’n tweeën staan bij de afzuigkap. De jongen stak een joint op en toen zag ik dat Max er een paar trekken van nam. Ik schrok daarvan, had dit niet van hem verwacht. Max plofte 10 minuten later weer op de bank en begon vrolijk tegen de vriendinnen aan te kletsen.”
“Mogelijk kreeg hij zelfvertrouwen door het blowen, want na die avond zag ik Max bijna dagelijks met een joint. Ik zag hem na onze eindexamens steeds minder. Ook niet meer bij onze gezamenlijke vrienden en niet meer bij het uitgaan. Hij leek op te zijn gegaan in rook. Via via hoorde ik jaren later dat hij ook xtc slikte en dat hij coke snoof.”
Marieke hoopte dat Max op termijn vanzelf weer zou stoppen. Er moet voor verlegen jongens als Max toch een andere manier zijn om je op je gemak te voelen bij mensen ‘zonder de drugs’?
Tot het moment dat ze hem laatst weer zag, was ze ervan uit gegaan dat hij allang was gestopt en net als haar een gezin zou hebben. Huisje, boompje, beestje.
‘Daar kwam een junk mijn kant uit lopen’
“Niet dus. Daar kwam toch echt een junk op kant uit lopen. De bruine krullen waren veranderd in een onverzorgd bos dreadlocks. Zijn ogen zagen hol en dof. Max liep gebogen en de kleding die hij droeg waren die van een oude man. Het ergste vond ik nog zijn gebit. Het leek wel of hij geen tand meer in zijn mond had. Die knappe stille jongetje uit mijn klas is een junk geworden. Ik ben er verdrietig van.”
Wat als Max anno 2023 op de middelbare school had gezeten, zou het dan ook zo zijn gelopen? Hadden de leraren en zijn ouders hem dan kunnen helpen? En had hij naar ze geluisterd met al de troep die ze tegenwoordig overal op scholen gebruiken?”
Dit artikel berust op een waargebeurd verhaal. De namen van Marieke, Max en Suzanne zijn wel gefingeerd.
Meer blogs:
Reacties 1
Best een mooi verhaal, hoor. Maar "Die knappe stille jongetje"?? Dat kan toch niet! Dat is toch geen goed Nederlands..! Dus kom op SchoolBANK-redactie, even de taalcorrectie er overheen: óf 'Die knappe stille jongen', óf 'Dat knappe stille jongetje'...