Wie opgroeide op een katholieke meisjesschool, herinnert zich vaak de bijzondere mix van discipline, tradities en kleine dagelijkse rituelen. Van het zingen van psalmen tot de strenge hand van de juf: het leverde herinneringen op die je nooit vergeet. Herken jij deze momenten nog?
1. Het ochtendgebed in de klas
Elke dag begon met een kort gebed. Met je handen gevouwen en hoofd gebogen, luisterde je terwijl de juf een psalm voorlas. Het was een moment van rust en lichte stress, want je wilde niet de verkeerde woorden zeggen.
2. Strikte uniformen en vlechten
Elke dag netjes in uniform, met een geruite rok of jurk en altijd goed gekamd haar. Vlechten waren de norm en los haar werd soms streng afgeraden. En ja, er waren altijd meiden die een strijd leverden om hun eigen stijl door te zetten.
3. Op een katholieke meisjesschool lag altijd een liniaal op tafel
Een klassieke herinnering: de liniaal die soms dreigend op tafel werd gelegd als je niet oplette of praatte. Het voelde groot en eng, maar later besef je dat het eigenlijk allemaal onderdeel was van de orde op school.
4. Catechismusles en heiligenverhalen
Urenlang leerde je over heiligen, hun daden en moraalverhalen. Het voelde serieus, maar sommige verhalen waren zo fantasierijk dat je er stiekem over giechelde met je buurmeisje.
5. Het zingen van psalmen
Elke ochtend of bij speciale gelegenheden werden psalmen gezongen. Sommigen zongen vol overgave, anderen fluisterden alleen zachtjes mee. Maar de melodieën blijven vaak levenslang hangen.
6. De gymles in de koude zaal
Gym was altijd in een koude, tochtige zaal of buiten op het grasveld. Met je witte gymschoenen en strakke rok was het niet altijd comfortabel, maar de spellen en samen sporten zorgden voor veel plezier.
7. Schriften netjes en met discipline
Je schriften op de katholieke meisjesschool moesten altijd netjes zijn: geen krassen, geen vlekken, alles op de juiste pagina. Fouten werden met rood gecorrigeerd en een nette lay-out gaf je een gevoel van trots.
8. Het pauzeplein met vaste plekken
Iedereen had zijn eigen vaste plek op het plein. Samen spelen of kletsen met je vriendinnen, en soms stiekem een grapje uithalen. Het was je kleine wereld buiten de strenge klasregels.
9. Juffen met strenge gezichten maar warme harten
De juf kon streng zijn, maar stiekem zorgde ze ook goed voor je. Een knipoog of compliment maakte alles goed, en die kleine momenten van waardering vergeet je nooit.
10. Het afscheid van de katholieke meisjesschool
Het moment dat je de school verliet, was altijd emotioneel. Van het zingen van het laatste lied tot de cadeautjes voor de juffen: het was het einde van een tijdperk en het begin van nieuwe avonturen.
Herinner jij je nog de liniaal op tafel, het ochtendgebed of je vaste plek op het plein? Deel je eigen herinneringen in de reacties, misschien herkent je buurmeisje het wel!