Ga naar de inhoud

Spieken

Update:
spieken

Ik denk dat iedereen in zijn/haar leven wel eens gespiekt heeft. Toch? Even snel bij de buurman/vrouw een blik werpen? Daar heeft vast en zeker elke scholier zich wel eens schuldig aangemaakt. Vast en zeker heeft niemand het zo bont gemaakt als mijn klasgenoot D.D. van wie beweerd werd dat hij zelfs op zijn eindexamen nog spiekte.Hoewel hij hetzelfde vakkenpakket had als ik en we dus in dezelfde gymzalen zaten te zwoegen, kan ik het niet bevestigen. Maar het zou me niet verbazen.

Eerlijk gezegd, spiekte ik echt niet veel. Ik had zeker geen spiekbriefjes, zoals mijn klasgenootje M de V. Zij maakte de meest ingenieuze spiekbriefjes. In de trein op weg naar school bekeken en bewonderden we ze. Alleen ze gebruikte ze nooit, veel te eng.

In de tweede klas kregen we biologie. Langs de zijkanten van het lokaal stonden tafels met groene plantenbakken. Een geniale klasgenoot kwam op het idee om een groen schrift te kopen. Dat schoof hij, open geslagen op de juiste plek, onder de plantenbak. De leraar was of vrij lui of had een groot vertrouwen in ons, misschien ook allebei, wie zal het zeggen. Terwijl we ons proefwerk maakten, las hij zijn krantje.
Alle tijd voor de geniale klasgenoot om het schrift tevoorschijn te haln en hij deelde zijn kennis rijkelijk. De schat.

Ik was een slechte uit-het-hoofd-leerder. Woordjes, jaartallen, het kostte me uren. Maar het verhaal erachter, de logica daar had ik geen enkele moeite mee. Bij mijn beste vriendin was dat precies omgekeerd. Die jaartallen die kon ze dromen, maar het hoe, waar en waarom, dat wou bij haar niet plakken.
Twee jaar lang hadden we een uitstekend samenwerkingsverband tijdens de proefwerken geschiedenis.
Ik wierp een schuin oog op haar proefwerkblaadje en zag dat de Vrede van Munster in 1648 gesloten was en niet in 1684.
Daarna schreef ik alles over de Vrede van Munster duidelijk in punten onder elkaar, zodat mijn vriendin makkelijk kon controleren of ze alles had. Maar helaas, ze bleef zitten in de derde klas.

En jij? Hoe spiekte jij?

categorieën: Op school

Reacties 11

  1. avatar
    Adrie van Dijke

    Ik was erg goed, niet toen ik een klap op mijn oren kreeg bij het spieken bij het antwoordenboekje van mijn schoolmeester, met spieken. Later als leerkracht op de basisschool was ik erg goed in het ontmaskeren van spiekers.

  2. avatar
    Jozef Cremers

    De schijkunde ging niet zonder potlood met de Letters van de elementen....

  3. avatar
    m Zoete-Bosch

    Volgens mij is schijkunde met 'ei ' , dus scheikunde.

  4. avatar
    m Zoete-Bosch

    Schrijf je 'schijkunde' niet met 'ei' dus 'scheikunde

  5. avatar
    Sebastiaan Terol

    Bij mijn eindexamen biologie had ik spiekbriefjes op mijn benen geplakt. Met multiple choice examens wou iedereen van mij antwoorden weten dus werd er met de voeten getikt voor welke vraag, en de hoeken van de tafels waren de letters, iedereen geslaagd voor dat vak.

  6. avatar
    louis (ton) le poole

    bij het eindexamen was er iemand die hardop rekende. ongewild kon ik volgen wat hij zei. kon er echter niet zeker van zijn dat hij goed rekende. bij steno spiekte ik en de leraar zag het. bij frans kreeg men onverbiddelijk een 0

  7. avatar
    Wim Vermeer

    Niet zo zeer spieken. Tijdens eindexamen wiskunde I, was er een vraag over parameter kurve: minima, maxima, asymptoot etc. Tegen het einde zag ik een medeleerling haar papieren bij elkaar pakken en ze had er een grafiek bij. Ik had dat deel van de vraag gemist, Dus kon ik nog wat punten scoren...

  8. avatar
    Chris Woudstra

    Ongeveer 15 min voor het einde van het proefwerk/examen het proefwerk met de buurman wisselen. Dat kost slechts een paar seconden. De één keek dan bij de ander of diens antwoorden goed waren, en verbeterde ze zonodig (met potlood). Dan snel weer de proefwerken terug wisselen en de ander veranderde dan zijn foute antwoorden naar de goede met dank aan de buurman. Twee weten meer dan één..... Het makkelijkst en snelst was het uiteraard met de meerkeuze antwoorden.

  9. avatar
    Chris Busser

    Voor een proefwerk schreef ik de relevante gegevens op een piepklein spiekbriefje, dat ik in de mouw van mijn trui deed. Met mijn ene hand schreef ik en de andere had ik op mijn voorhoofd, zo kon ik prima lezen! Een klasgenoot probeerde ook iets dergelijks, wat niet helemaal goed ging. 'Verkeerde spiekbriefje Jacob' zei de heer Kuijl (geweldige docent Frans), 'een één voro de moeite!'

  10. avatar
    Hans Kottier

    Heb nooit gespiekt. Het was gewoon ondenkbaar om zoiets te doen. Kwam nooit in me op zelfs.

  11. avatar
    rob froehlich

    Heb een keer afgekeken bij mijn klasgenoot. De leraar de Greefhorst had het snel gezien. Rob je hebt dezelde taalfouten als je buurman.