Wanneer je met pensioen gaat, kun je ein-de-lijk alle dingen doen waar je eerder geen tijd voor had. Dacht je. Want ineens stromen de verzoekjes om hulp van je kinderen binnen. Je wilt er natuurlijk voor ze zijn, maar af en toe ook tijd voor jezelf houden. Hoe zeg je dan nee?
Want nee zeggen tegen je eigen kinderen kan best lastig zijn. We leggen uit hoe je dit vriendelijk en duidelijk doet.
Helpen bij de kinderen thuis
Kun je even op de kleinkinderen passen? Of helpen om de schutting te vernieuwen? Of: ik heb het zo druk, kun jij ook wat boodschappen voor me meenemen? Dit zijn herkenbare vragen voor veel grootouders. In Nederland passen opa’s en oma’s relatief veel op de kleinkinderen op en zijn ze erg betrokken in het reilen en zeilen van hun (klein)kinderen. Ontzettend leuk, natuurlijk. Je bent vast dol op je familie en ziet ze graag. Maar voor je het weet, zit je ineens standaard iedere dinsdag en vrijdag bij hen in huis voor een vaste oppasdag en neem je iedere zaterdag de boodschappen mee. Dat was niet de bedoeling!
Want je pensioen was ook eindelijk jouw tijd. Om lekker te reizen, tripjes te maken, en om die leuke nieuwe cursus te volgen. Je hebt simpelweg niet altijd zin om paraat te staan voor je kinderen en de dingen te doen waar zij geen tijd voor hebben. Ook is regelmatig oppassen best zwaar: zoveel kleine kinderen om je heen ben je al jaren niet meer gewend. Maar hoe maak je dit aan ze duidelijk zonder een ruzie te veroorzaken?
Doe niet aan verplichtingen
Een goede manier om het helpen bij je (klein)kinderen leuk te houden, is door het geen vaste verplichting te laten worden. Als jij iedere week standaard bij de kinderen moet oppassen en beloofd hebt om ieder weekend mee te helpen met de grote schoonmaak in huis, dan kun je er al snel tegenop gaan zien. Zo ben jij namelijk minder flexibel om leuke dingen te doen die op je pad komen.
Bespreek je verwachtingen en wees eerlijk
Bespreek eerlijk en open je verwachtingen met je zoon of dochter en geef aan op welke manier je wel zou willen helpen. Leg uit dat je graag komt oppassen of helpen, maar dat je ook flexibel wilt blijven. Wil je alleen bijspringen in geval van nood? Of per week kijken wanneer je tijd hebt om te helpen? Of misschien kun je afwisselen met andere familieleden en kunnen je kinderen hier een schema voor maken. Vraag ook wat je kinderen verwachten van jouw hulp in hun leven.
Houd ruimte in je agenda vrij
Wanneer je met pensioen gaat, is de verleiding misschien groot om je agenda meteen het raam uit te gooien. Eindelijk, vrijheid! Maar een agenda kan ook na die tijd nog heel handig zijn. Vooral als je die niet ziet als een manier om je verplichtingen bij te houden, maar vooral als een plek waar je tijd kunt blokken die je voor jezelf en je partner wilt vrijhouden. Op deze manier is nee zeggen tegen last-minute verzoekjes een stuk makkelijker.
Zeg niet altijd meteen ja
Als je een vraag van je kinderen krijgt, is het misschien een gewoonte om meteen ‘ja, hoor’ te zeggen. Vervolgens kun je daar later spijt van krijgen. Zeg daarom nooit meteen ja op vragen, maar zeg: ik kijk even in mijn agenda en laat het je later weten. Zo is de druk om te antwoorden eraf en zeg je niet overhaast toe op dingen die je eigenlijk niet wilt doen.
Maak ook afspraken met je partner
Wat als jij dol bent op oppassen en het dagelijks zou willen doen, maar je partner hier helemaal niet op zit te wachten? Dat kan ook voor moeilijkheden in je relatie zorgen. Maak daarom ook goede afspraken met je partner over wat jullie verwachtingen hierin zijn en sluit waar nodig een compromis.
Voel je niet schuldig
En als laatste: voel je vooral niet schuldig. Het is niet egoïstisch om jezelf op de eerste plek te zetten. Als jij goed voor jezelf zorgt, word je daar alleen maar een leuker en fijner mens van. En daarmee ook een leukere ouder en grootouder. Als je dan wel een keer op je kleinkinderen oppast, voelt dat als een cadeautje en niet als een verplichting. En dan kunnen jullie samen onvergetelijke herinneringen maken, net als jij vroeger met je grootouders deed.
Reacties 8
Het valt me een beetje tegen , dat er helemaal niet gerefereerd wordt aan het TV programma ±2 jaar geleden over dit onderwerp , en het boek met de titel ;'Het eindeloos ouderschap', geschreven door Herman Vuystje en Hanneke Groen, ook in die tijd geschreven. Zeer de moeite waard, serieus en hilarisch geschreven en zeer praktisch bovendien.
Als je kinderen zelf kinderen krijgen, is dat hun keus en verantwoording. Met je ouders kun je overleggen, of ze willen oppassen, of dit deels willen, maar het is niet de plicht van je ouders om dit te moeten doen, want het is de keus van de kinderen, om nu zelf kinderen te krijgen.
Mijn moeder pakte dat heel simpel aan hoor. Op een dag zei ze zomaar uit het niets dat als wij kinderen wilden er zelf maar voor moesten zorgen, daar begon zij niet aan. Mam zag hoe het haar vriendin verging en zo'n leven wilde ze niet. Gelijk had ze.
Nogal een nietszeggend artikel en onduidelijk op basis van welke kennis, informatie of bronnen er allerlei adviezen worden gegeven.
Ik vind het wel een leuk artikel. We bedrijven hier geen wetenschap Bram
Mijn kinderen zullen dat niet vragen wordt over een paar maanden Opa misschien incidenteel eens.
Mijn dochter vroeg mij na mijn pensionering of ik een vaste dag wilde oppassen. Ik heb nee gezegd want ik had net 40jaar werken erop zitten en wilde wat meer ruimte voor leuke dingen samen met mijn man. Veel reizen enz. Zij begreep het wel en heb wel afgesproken altijd wilde oppassen als het ons uitkwam. Heb toen vaak in de vakanties op beide kleinkinderen en in noodgevallen natuurlijk. Ik wilde mij niet weer vastleggen, maar de vrijheid hebben. Het liep zo heel goed en we zijn nog wel veel ingeschakeld. De kleinkinderen kijken hier leuk op terug en wij ook.
Toen dochter de eerste baby kreeg werkte ik zelf nog halve dagen dus om te helpen deed ik 1 en later 2 middagen opletten. Werd beetje bij beetje meer en zolang je zelf niets zegt gaat dat door en ben je de crechvervangster. Dochterlief vind haar mama zoveel beter en liever ;) Dus inderdaad eerlijk blijven en als het echt te veel word ook zeggen anders ga je het moeilijk vinden en er tegenop zien ipv profiteren van je kleinkinderen. Is natuurlijk iets anders als je het oppassen doet om financieel te helpen.