Ik wil graag een verhaaltje vertellen over een vriendengroep en eigenlijk moet ik zeggen dè Vriendengroep.
Kleuterschool
4 Jaar oud 1969 voor het eerst naar school. De kleuterschool in het Brabantse dorpje Erp. De eerste dag kan ik me eigenlijk niet meer zo goed herinneren. Mijn moeder vertelde dat ze wel een traantje had moeten weg pinken. De eerste keer samen met mijn moeder op de fiets naar school. We woonden aan de rand van Erp en lag de kleuterschool ongeveer in het midden van het dorp. Iedereen kwam te voet of met de fiets; mij staat er niets van bij dat er überhaupt iemand met de auto werd gebracht. Moet je tegenwoordig kijken bij de kleuterschool hoeveel kinderen er met de auto worden gebracht. Te voet of met de fiets is eerder uitzondering dan normaal. Als het regent of sneeuwt staat er zelfs een file! Ja, en dan te bedenken dat ik in een dorp woon met pak ‘m beet 2500 inwoners. Tja, de prinsjes en prinsesjes zouden eens moe kunnen worden laat staan nat worden. Maar goed tijden veranderen zal ik maar zeggen.
Maar goed dat wilde ik helemaal niet vertellen maar over de vriendengroep. Zoals gezegd kan ik me eigenlijk niet bijzonder veel herinneren van de kleuterschool maar wel de Vriendengroep. Op een of andere manier had zich een groepje gevormd van 5 jongetjes; ik weet het nog precies. Frankie Scheepers, Tom van Os, Bart van de Tillaart, Dirk (zijn achternaam weet ik niet meer) en ik zei de gek. Ons groepje kreeg de eenvoudige naam “De Vriendengroep”. Op een of andere manier werd ik als de onbetwiste leider van het groepje gezien. Het verwondert mij nu hoe als kind alles in de flow gebeurde, zeker gezien in onze tegenwoordig tijd waar alles onder een vergrootglas ligt of iets wel of niet netjes volgens de regels verloopt.
Wat goed, slecht, ongepast of wat dan ook is. Ik ben van Indische afkomst dus een donkere jongen. Was er toen iets van rassenongelijkheid of discriminatie? Daar dacht gewoon niemand over na. Henkie Rijsdijk bij ons uit de straat was Surinaamse afkomst, een mooi donker menneke met zwarte krulletjes. Als kind waren we daar helemaal niet mee bezig, het was gewoon een jongetje waar je mee speelde. Tijdens Sinterklaastijd hebben we ook nooit die link gelegd naar Zwarte Piet. Al die discussies die er nu zijn in de maatschappij over rassenongelijkheid en weet ik wat dat speelt helemaal niet bij kinderen. Ze zijn allemaal gelijk en wie de baas is, wordt enkel bepaalt door een soort natuurlijke selectie. Dus ik als enige donkere jongen werd de leider!
Waar die leiderschap uit bestond? Allemaal niet zo moeilijk, alles ging gewoon in overleg, alleen ik was er een beetje sturend in. Het was gewoon zo.
We vormden een mooi groepje dat van alles samen fantaseerden om te doen en te spelen. Als ik nu bedenk was het een soort volwassen leven in het klein met alles wat er bij hoort. Onderlinge rivaliteiten, verliefdheden en wat al niet meer zij. Ik heb daar veel van geleerd voor de rest van mijn leven. Het groepje bleef tot de 2e klas lagere school bestaan, omdat ik toen verhuisd ben naar een dorpje verder op Handel in Brabant. Daar viel ik in een soort gat, want plots was ik niet meer de onbetwiste leider was maar iemand die zich plots moest aanpassen aan een geheel ander mores en moest ik een nieuw plaatsje veroveren in de hiërarchie.
Op de foto ziet u het vriendengroepje ongeveer 50 jaar later. Dirk staat er helaas niet bij, daarvoor in de plaats staat er Robje Peters wat op zich ook weer een heel verhaal is van toen. Maar goed, van links naar rechts: Frankie Scheepers, Robje Peters, ik zei de gek, Tom van Os en Bart van den Tillaart.
En u beste lezer, hebt u ook nog leuke herinneringen aan een soortgelijk vrienden groepje?
Meer blogs: