De school waar mijn dochter op zit is hier in het dorp. Ze kan er lopend heen. Klein is die scholengemeenschap trouwens niet en het lijkt ook in geen enkel opzicht op de middelbare school waar ik op zat, 35 jaar geleden. Het is meer een soort leerfabriek met kinderen uit alle hoeken van Noord-Holland. Geen wereldvreemd schooltje dus. En daar zitten ook schoffies tussen. Dagelijks zijn toezichthouders bezig om ze in de toon te houden.
Genoeg weerbaar om dagelijks met de trein te reizen
Komend jaar gaat mijn dochter naar het MBO en die school staat in onze hoofdstad. Ik hou mijn hart vast.
Gevechten zijn er ook wekelijks in en rondom de middelbare school waar mijn dochter nu op zit. Dagelijks zie ik toezichthouders langs de school rijden. Als de school een feest geeft dan worden de scholieren tegenwoordig gefouilleerd en moeten ze, voordat ze naar binnen mogen, eerst een alcoholblaastest doen.
Het voordeel van de grote regionale school is dat ze wel de minder leuke kanten van het samenleven meekrijgen. Ze heeft geleerd ermee om te gaan, met het geweld om haar heen. Genoeg weerbaar hopelijk, om straks met vertrouwen het ov vanuit de polder naar de stad te reizen. Mocht ze dan ‘geweld op straat’ tegenkomen of mensen ‘zien gebruiken’ valt dat haar niet koud op haar dak.
Misselijkmakende video op YouTube
Een tijdje geleden kwam er een misselijkmakende video voorbij. Te zien waren meisjes die een trein probeerden te halen, waarbij één meisje op het perron per ongeluk de schouder van een jongen aantikte. Die schoft ging ‘ballistic’ en begon elk meisje dat daarna voorbij rende te bespugen. De andere jongens die op het perron liepen rondom deze jongen, gingen meedoen aan het geweld. Het escaleerde op het moment dat een meisje doelbewust werd getackeld door een van die schoften. Het meisje viel tussen het perron en de trein. Er ontstond grote paniek en daar eindigde het filmpje.
Ik voelde kortsluiting in mijn hoofd. Wordt aan dit soort geweld mijn dochter straks blootgesteld. Het filmpje blijkt een paar jaar geleden gemaakt te zijn in Ierland, maar dat maakt het voor mij niet minder beangstigend.
Ik ga het meemaken met mijn lieve dochter op school in Amsterdam.
Schoften zijn van alle tijden
Zelf woonde ik in een boerendorp. Ik kan me niet herinneren dat we daar grote conflicten of geweld op straat hadden. En toch zijn schoften van alle tijden. De eerste serieuze kennismaking met geweld waren de beelden in de bioscoopfilm Ciske de Rat uit 1984. Serieus waar. Ik was (gelukkig) ook op dat vlak niets gewend.
Binnenkort is die film weer te zien bij ONS. Ik ga Ciske de Rat uit Amsterdam zeker opnieuw kijken en zien of het geweld door de jaren heen is veranderd. Ik ben bang van niet.
Ciske de Rat is vanaf 15 maart iedere vrijdag om 17.00 uur te zien en de herhaling is op zondagen om 21.00 uur.
Meer blogs: