De afgelopen kerst was de hoeveelheid kaartjes die ik in de bus kreeg dramatisch laag. Ik weet niet hoe het bij jullie gesteld was? Ik kreeg er in totaal 4. Waarvan 2 van een bedrijf afkomstig waren: mijn eigen werkgever (leuk) en de ex-garagehouder (minder leuk). Die laatste wil natuurlijk dat ik dit jaar weer mijn auto voor de APK-keuring bij hem breng. Ik heb wel vrienden, dus daar ligt het niet aan, en ja die zijn ook attent.
Vroeger altijd een stapel kaarten op de mat
Ik moet toegeven dat ik het wel jammer vind dat we elkaar veel minder kaarten sturen, want het is toch altijd wel leuk als je leest dat iemand aan je denkt. Vooral zo rond de kerstdagen, Valentijnsdag en op je verjaardag. 10 jaar geleden lag er nog een gezellige dikke stapel op mijn deurmat.
Verzameling van zolder gehaald
Een tijd lang bewaarde ik alle ansichtkaarten. Daar ben ik vorig jaar mee gestopt. Op een regenachtige zomerdag heb ik de dozen met mijn verzameling van zolder gehaald en ben ik de kaarten gaan uitdunnen. Apart was het om erachter te komen van wie ik door de jaren heen een kaartje kreeg. Er zaten echte fanatieke schrijvers tussen waarvan ik meerdere keren per jaar een kaart kreeg. Met hele lange lappen tekst erop. Er zaten ook veel kaarten tussen waar alleen ‘Groetjes van …’. Op stond.
De kaarten van de mensen die mij dierbaar zijn heb ik bewaard. De kaarten van de mensen die ik nooit meer zie heb ik in de zonder rancune in de papiercontainer gegooid.
De gloriejaren van de kaarten van 10×15 cm
Er bleef een stapel van 1 soort ansichtkaart over. De traditionele ansichtkaart met het formaat 10×15 cm. Die vind ik de leukste en die kun je mooi stapelen en dus ook compact bewaren. Ik ben voornemens die kaarten nog eens ergens in te verwerken. Bijvoorbeeld in een poot van een tafel die er dan uitziet alsof het ‘Dutch design’ is.
Lang heeft mijn collectie kaarten bij mij in van die stalen kaartenrekken gehangen. Nu ik ze bijna nooit meer in dat formaat krijg, heb ik die rekjes ook maar meteen van de muur gehaald.
De gloriejaren van de ansichtkaarten was in de periode van de gratis kaarten in de horeca. Daar zaten altijd hele leuke en toepasselijke kaarten tussen. Dat kostte je dan alleen nog een postzegel. Dat was voor een student die in de stad woonde, zoals ik, ideaal.
Nooit meer eens ‘Groeten uit …’
Het lijkt erop dat de traditionele ansichtkaart nu wel echt aan het uitsterven is en dat komt natuurlijk door de opkomst van digitale communicatiemiddelen en sociale media. Met de verjaardagskaarten valt het nog wel mee. Die worden nog wel gestuurd, maar ook niet meer in groten getale. Een kaart van de vakantie uit de Costa Brava of de Algarve ontvangen anno 2024. Vergeet het maar. Nooit meer eens de ‘Groeten uit …’.
Lees ook:
[…] Sterft de traditionele ansichtkaart uit? […]
[…] Sterft de traditionele ansichtkaart uit? […]