Yvonne Visser
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Yvonne Visser en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Yvonne Visser heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIk ben begonnen in de dependances aan de Herman Rijntjeslaan, het Weeshuis en de Beestenmarkt.
Ik ben begonnen in de dependances aan de Herman Rijntjeslaan, het Weeshuis en de Beestenmarkt. Met de staking en bezetting (met goedkeuring van de leerkrachten) van de school voor een nieuwe school. De Herman Rijntjes, waar je, als je niet oppaste, door de vloer van de wc`s trapte. De biologielessen van Oranje, die altijd het menselijk lichaam oversloeg, want dat was te beladen. De Beestenmarkt, met later een porta cabin met noodlokalen op het schoolplein. En het Weeshuis met die smalle trap naar het kamertje van Rebel... Het steeds op je dooie gemak heen en weer slenteren voor de lessen op een andere locatie. De gymlessen van Reinshage aan de Marijkestraat en de dramatische expressie in de Kerkstraat. Het winkeltje van Ma Roos, handig vlakbij. Je zou er bijna nostalgisch van worden. Daarna de nieuwbouw aan de Pierebaan. Daar moest je gewoon weer leren en als je niet snel genoeg van lokaal gewisseld had, dan kreeg je weer gewoon ouderwets straf. De franse les van Jaap Mooi, wiskunde van Jan Hovestad, aardrijkskunde van Jaap van der Niet, godsdienst van mevrouw (Pippi) Koster en duits van meneer Koster met z'n vieze baard, engels van meneer Wentzel, later nederlands en muziek van Frans Pasdeloup, scheikunde van mevrouw Douma. De herinneringen borrelen weer allemaal naar boven. De opmerking van Koster als Tiemen weer eens aan m'n paardestaart had getrokken : "Was sich liebt, das neckt sich". Het is inmiddels in m'n gezin een gevleugelde uitspraak geworden. Het uitstapje in de derde naar Parijs, waar Immy bij het zien van een potloodventer, schaterend riep: "O, wat een kleintje!" Met de slaapzaal in de jeugdherberg in Mantes-la-Jolie, waar het lichtknopje op de grond viel als verderop op de gang de deur dichtgedaan werd en waar Rik Bolt zich onder Janny Peereboom's bed verstopte voor de controlerende leerkrachten. Waar Jaap Mooi en Jan Hovestad naar bed gingen in nachthemd met slaapmuts. Ik geloof dat ik nu wel kan zeggen, dat het een mooie tijd was, al vond ik dat toen lang niet altijd.
Mavo Monnickendam, 1972
Eigenlijk heb ik nooit echt op de Rietlanden gezeten.
Eigenlijk heb ik nooit echt op de Rietlanden gezeten. In mijn tijd (Oei wat klinkt dat oud!) heette de school gewoon School met de Bijbel. De klassen waren verdeeld over een gebouw aan de Buurterstraat en een op het Schooldijkje. Toen ik in de 1e zat, overleed "ouwe meester Visser" en werd Sip de hoofdmeester. In de vijfde zat ik bij juffrouw Cornelissen. Toen zij een keer ziek was, paste meester Sip ook op de 5e en leerde ik snel mooi schrijven. Want Sip wilde m'n repetitieblaadje niet nakijken, omdat ik met lelijke hanepoten had geschreven. Het moest over, anders kreeg ik een 1 en dat wilde ik natuurlijk niet. Sindsdien kan ik niet meer lelijk schrijven. Het leukste op school vond ik versje zingen en de engelse les, al moest je daarvoor wel vroeg je bed uit, omdat het voor schooltijd werd gegeven. Het enige rare wat ik me van mijn lagere schooltijd herinner, is, de verdeling van de kinderen in de zesde klas. De klas werd opgedeeld in MAVO/HAVO aan de ene kant en LTS/Huishoudschool aan de andere kant. Het zal wel gemakkelijker zijn geweest voor het lesgeven, maar ik vond het heel discriminerend. Net of die anderen besmettelijk waren, zo kwam het op mij over. In de zesde deden we natuurlijk ook een musical. Ik mocht het liedje "Loch Lomond" zingen en juffrouw Klaver adviseerde me om door te gaan met zingen en bij een zangkoor te gaan. Muziek is sinds die tijd een belangrijk deel van m'n leven gebleven.
De Rietlanden, 1966