Ontdek PLUS

Wim Houtenbrink

Kent 2 personen

Getrouwd , 1 kinderen
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Wim Houtenbrink en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Wim Houtenbrink heeft 14 klassenfoto's en kent 2 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Bijzondere schoolreis in klas 3, samen met klas 4 met de boot een week langs de Rijn tot aan de Loreley, waarover de Haagsche Courant drie reportages publiceerde.

    Bijzondere schoolreis in klas 3, samen met klas 4 met de boot een week langs de Rijn tot aan de Loreley, waarover de Haagsche Courant drie reportages publiceerde. Schaken met leraar Moolhuysen (?) als animator; schaakcompetitie met andere scholen, Theo Mulder (zat een klas hoger dan ik) daarbij aan het eerste bord. Leraren o.m. Scheeres, klasseleraar, (Duits) kreeg wel een erg rood hoofd als hij kwaad was. Kalf (Frans), bij het uitspreken van woorden als ‘boire’ opentrekken die mond! Of zei hij nou toch –wat ik me herinner– scheur? De Bruin (geschiedenis) fantastisch hoe die man kon vertellen over bijv. de Franse revolutie en de Napoleontische oorlogen. Door hem zal ik ongetwijfeld mijn interesse voor geschiedenis hebben gekregen. Cramer, directeur, die (bij muziekles?) via zijn bandrecorder het nummer ‘malageña’ liet horen en daarvan vervolgens de versie ‘malle vent ja’ van Tobi Rix. De hele klas in een niet te stoppen slappe lach, wat geloof ik nou niet de bedoeling van Cramer was. Van Putten werd in mijn examenjaar zijn opvolger als directeur. Kon zo mogelijk nog roder worden dan Scheeres. Quap, toen net nieuw op school (algebra en meetkunde) hese stem, kon volstrekt geen orde houden, krijtjes en sponsen door het lokaal, hij schreeuwen. Overigens een zeer sympathieke man met wie je buiten de les goed kon praten. Ook een sportief type, wat wel bleek bij de sportdagen waaraan hij enthousiast met de leerlingen meedeed. Aardig om bij 'schoolBank' nu te lezen dat hij nog vele jaren op de Kamerlingh Onnes is doorgegaan en dat ook latere jaargangen leerlingen wat wisselend over hem dachten. Ik mocht hem wel. Kamerlingh Onnes, prettige school, leuke jaren daar geweest. Namen van klasgenoten die ik mij herinner staan op de geïndexeerde klassenfoto's (1957-1958, 2A en 1958-1959, 3).

    Kamerlingh Onnes Mulo / Mavo, 1956

    Wat ik mij herinner is de (omheinde, soort van een kooi?) geweldig grote zandbak (maar misschien was die in werkelijkheid wel niet zo groot) en de sinterklaas- en kerstfeesten.

    Wat ik mij herinner is de (omheinde, soort van een kooi?) geweldig grote zandbak (maar misschien was die in werkelijkheid wel niet zo groot) en de sinterklaas- en kerstfeesten. Verder mijn juffrouw Van Beek of Verbeek ('matjes vlechten') en juffrouw Vrolijk waar ik, meen ik, nog eens een weekend heb gelogeerd. Namen van kleuterschoolgenootjes die ik mij herinner staan op de geïndexeerde klassenfoto (1948-1949).

    Prinses Margriet kleuterschool, 1948

    Zat t/m de 4e klas bij juffrouw Keyzer.

    Zat t/m de 4e klas bij juffrouw Keyzer. Strenge, maar toch aardige juffrouw. Zij heeft mij dus rekenen geleerd ("10 appels in het mandje, vijf haal je eruit, hoeveel houd je dan over?") en taal ("zelfstandige naamwoorden zijn de namen van mensen, dieren en dingen") en schrijven ("tussen de lijntjes blijven!") en lezen met leesplankje en letterdoos. Bijbelse geschiedenis, schitterend vertellen kon ze daarbij. Van haar verjaardag wist ze ook in de klas een echt feest te maken. Minder geslaagd: elke week thuis voor maandag een psalm of gezang uit het hoofd leren; dat vond ik dus maar niks. De 5e en 6e klas gezeten bij meester De Bie. Die speelde viool, waarbij dan door de klas meegezongen moest worden. Dat goed meezingen (of was het zijn vioolspel?) lukte wel eens niet, meester De Bie dan boos, zodanig dat hij uit kwaadheid keihard met zijn viool op een bank sloeg. Verder herinner ik me bovenmeester Ouwendijk, krakende stem, voortdurend (althans in mijn herinnering) sigaren rokend. Hij kwam elk jaar in de klas vertellen waar dat jaar het schoolreisje naar toe ging en kon dat bijzonder goed: iedereen muisstil, hangend aan zijn lippen. Verder de meesters Potter en Romijn; Romijn die 'ons' elftal samenstelde en trainde voor het jaarlijkse Paas(?)voetbaltoernooi van de Haagse lagere scholen; Potter die bij korfbal als geen ander de bal, soms van wel heel erg ver, door de korf gooide. Namen van klasgenoten die ik mij herinner staan op de geïndexeerde klassenfoto (1951-1952).

    prinses julianaschool, 1950