wim hoffmann
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van wim hoffmann en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
wim hoffmann heeft 3 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenDe school was gevestigd in een noodgebouw(?) aan het einde van de Erasmusweg; direct daarna begon een gebied met tuinderskassen.
De school was gevestigd in een noodgebouw(?) aan het einde van de Erasmusweg; direct daarna begon een gebied met tuinderskassen. De school stond vlak bij de keerlus van tramlijn 4 (de tram met de vierkante wielen, vanwege de herrie in de bochten). De klasseleidster op de foto heet, meen ik, juffrouw Van Roon, die ik me als een lieve vrouw herinner. Namen van kinderen op de foto komen niet meer in mij op. Rechts onder op de foto zit een "brave" tweeling. Het jongetje op de eerste rij vierde van links kan ik me nog wel herinneren. Op de achterste rij geheel links Ivo(?); wij noemden hem de burgemeester. Op de tweede rij vierde van links sta ikzelf. En twee plaatsen links van mij, is dat niet Wim Hotsma die ook op de Pieter Oosterleeschool zat? We speelden veel met blokken, in de zandbak en met afgedankte autobanden.
Kleuterschool Hillenraadweg, 1954
Weliswaar lang geleden, maar - geholpen door mijn rapportboekje en herinneringen van andere leerlingen - toch nog enkele flarden aan herinneringen.
Weliswaar lang geleden, maar - geholpen door mijn rapportboekje en herinneringen van andere leerlingen - toch nog enkele flarden aan herinneringen. In de jaren 1 tot en met 4 zat ik juffrouw Van der Slik in de klas, in jaar 5 (klas 5c) bij meester Buitendijk (inmiddels overleden, naar ik meen) en in opleidingsklas 6c bij meester Valkenier. Juffrouw Van der Slik herinner ik me als een lieve vrouw die met name in de eerste klas de kinderen formidabel wist op te vangen. Ik denk nog regelmatig aan de schrijflessen en het ritueel van het bijvullen van de inktpotjes in de schoolbanken (met die lawaaierige klapzittingen!). Als je je best had gedaan, mocht je de inktpotjes helpen vullen. Er was ook rode inkt; die was alleen voor de juffrouw voor het nakijkwerk. Als je klaar was met schrijven, veegde je de pen af aan de inktlap die je in allerlei soorten en maten had; luxe exemplaren gemaakt van zeemleer, en de wat gewonere gemaakt van een oude jurk of zo. Als een juffrouw of meester ziek was, ging de tussendeur met de naastgelegen klas open en nam een collega het werk over. Zo herinner ik me nog goed dat juffrouw Winkel af en toe in de tussendeur stond, en de lessen gewoon doorgingen. Daar moet je nu toch niet meer aan denken.... Woensdagmiddag was vrij (is er in het huidige onderwijs toch nog iets moois uit het verleden bewaard...), en zaterdag was er nog school. Meestal was tijd ingeruimd voor het voorlezen van een spannend boek zoals Pim Pandoer en de heks van 's-Heerenberg. Meester Buitendijk kon tijdens de aardrijkskundeles erg spannend vertellen over Indonesie. Ook kan ik me nog herinneren dat in de 5e klas een project (jazeker!) deden over Nederlands Nieuw Guinea; ik weet nog dat ik toen een krant heb gemaakt en een masker van papier maché. Van de 6e klas is me eigenlijk alleen bijgebleven dat ik het niet zo naar mijn zin had, en zelfs de klassefoto van 6c heb ik niet meer. Het is wel leuk om die foto weer terug te zien op schoolbank; ik zal mijn naam erbij zetten. De naam van een andere leerling, destijds een vriendje, ontbreekt ook op de foto. Dat is Eddie Reitsma. En ook Jan van Dam, en zijn broer Tjeerd kan ik me nog herinneren. En niet te vergeten Philly Andela, Wim Hotsma, Henk Roest en vele anderen. De namen van de meisjes komen er bekaaid van af, want daar lette ik toen nog niet zo op. Hoewel, in de 1e of 2e klas werd ik voor het eerst verliefd op Leentje; die is overigens al snel verhuisd naar elders in Nederland, en heb ik daarna nooit meer gezien of gesproken. In de speelpauzes deden we destijds veel aan tikkertje, overlopertje, tollen (beuken!) en een kaartspel met in delen geknipte sigarettendoosjes. Wie herinnert zich nog de kranteninzamelacties, en de centrale hal zowat helemaal vol gestouwd was met stapels papier? En wie vond het niet spannend om op zijn of haar verjaardag na de lessen, onder begeleiding van een vriendje of vriendinnetje, de klassen langs te gaan om de meesters en juffrouwen te tracteren? Bij iedereen kreeg je dan wel iets, een fotootje of een tekening. Het spannendste was dan wel het aankloppen mij mijnheer Geleijnse, het hoofd van de school. Naast de Pieter Oosterleeschool was, naar ik meen, een RK-lagere school gevestigd. En, aan de overkant, in de Pieter Langendijkstraat, een openbare lagere school. Wij, de protestanten, werden de "olifanten" genoemd, de RK-kinderen noemde we "rekelastieken", en de kinderen van de openbare school de "klapsigaren". Als ik mijn rapport bestudeer, valt mijn oog op het vak Frans dat ik vanaf de 4e klas heb gehad. Van wie? Geen idee! Maar tot op de huidige dag heb ik iets met Frankrijk, en ben ik al jaren getrouwd met een lerares Frans, gelukkig! Zo'n 10 jaar geleden ben ik nog eens langs gegaan bij mijn oude school. De buitenkant was nauwelijks veranderd, en de ingang in de knik van de school was nog steeds in gebruik. Een lerares heeft mij toen rondgeleid, en al pratende kwamen toen weer de namen van mijn meesters en juffrouwen naar boven. De meeste daarvan kende zij ook nog. Er scheen ook nog een gymnastieklerares te hebben gewerkt, maar daar kan ik mij niets meer van herinneren.
P. Oosterleeschool, 1955