Wim Belgraver
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Wim Belgraver en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Wim Belgraver heeft 5 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenNiet gehinderd door veel kennis t.
Niet gehinderd door veel kennis t.a.v. de doelgroep leerlingen {kinderen met ernstige spraak- en taalmoeilijkheden (= esm), auditieve problemen (slecht horend of doof)en kinderen met een stoornis in het autistisch spectrum (PDD-nos, Asperger enz.)} solliciteerde ik naar de school en na een pittige procedure inclusief een assessement kreeg ik de functie van directeur aangeboden. Na wat wikken en wegen (ik had elders ook een procedure lopen waar ik kon worden aangesteld) koos ik voor deze school. De school zat op diverse fronten in een overgangsfase. De school was over twee locaties verdeeld: De Enkstraat in de wijk Assendorp (met in '99 een groot aantal kleutergroepen)en de Jan Buschstraat nabij de Stilo-sporthal waar de midden- en bovenbouw gehuisvest waren. Ik heb de aanbesteding en gunning van de nieuw- en verbouw meegemaakt en ter plekke gezien wat er gebeurde in de bouwwereld van voor de "bouwfraude-affaires". Genant om mee te maken. Uiteraard werd de bouw gegund aan de laagste inschrijvers maar ook die vroegen (veel) meer voor het projekt dan de architekt en de gemeente Zwolle hadden begroot. Het bleken overigens voortreffelijke bouwers en installateurs, daarover geen kwaad woord. Na de bouwfase volgde de verhuizing en kwam de school in een prachtig gebouw. Ook op ander terrein werd 'verbouwd'. De school werd ingedeeld in 'units' met als groot verschil met de periode daarvoor dat niet langer slecht-horende en esm leerlingen bij elkaar in een groep zaten maar de kinderen met totaal verschillende problemen die een daarbij passende begeleiding vergden werden ondergebracht in aparte groepen. In die periode speelde ook de voorbereiding van een nevenlocatie in Kampen. Daar werd ook een unit met 3 of 4 groepen geplanned. De gemeente Kampen reageerde positief. De buurgemeenten N.O.P. inclusief Urk, Flevoland en IJsselmuiden uiteraard ook. Dat scheelde veel reistijd voor de (vaak jonge) kinderen. Op initiatief van Aart Kleijer, directeur van een school voor SBO in Kampen nam ik deel aan gesprekken over een gezamenlijk nieuwbouwproject voor drie scholen: De Trimaran (SBO), de Enkschool (cluster 2) en de Ambelt (cluster 4). Ook dat leidde tot het gewenste resultaat. Het gebouw staat er inmiddels (voorjaar 2008) en is in gebruik door de drie partners. Ik ben er echter nog nooit geweest. Bij een andere organisatiestructuur hoort ook een ander soort management. Ook dat werd na een lastige, daaraan voorafgaande fase, gerealiseerd voor ik afscheid nam. Een boeiende leerzame tijd. Van 2003 tot 2008 was ik voor cluster 2 als voorzitter en onderwijsdeskundige verbonden aan een Commissie voor de Indicatiestelling. (CvI) Eind juni 2008 nam ik afscheid. Mijn adv - spaarverlof ging toen in en vanaf 1-12-2008 maak ik gebruik van de regeling F.P.U.
Enkschool, 1999
Vrije School ‘De Vijfster’ in Apeldoorn 1996 - 1999 Mijn kleinzonen Idris en Esper zijn na de voorjaarsvakantie in '07 van de Vrije School De Vijfster vertrokken naar een andere basisschool in de wijk waar ze wonen.
Vrije School ‘De Vijfster’ in Apeldoorn 1996 - 1999 Mijn kleinzonen Idris en Esper zijn na de voorjaarsvakantie in '07 van de Vrije School De Vijfster vertrokken naar een andere basisschool in de wijk waar ze wonen. Hoewel ik me al in '99 uit de Vrije Scholen in Oost Nederland had teruggetrokken bleef ik me er niettemin sterk mee verwant voelen. Idris had er een fantastische kleutertijd en Esper had het als jonge kleuter nergens beter kunnen treffen. Het afscheid (moeten) nemen van die school deed ook ons als grootouders pijn. Het vertrouwen dat hun ouders (mijn oudste dochter Mirjam + Marco) hadden moeten hebben in de leerkracht van Idris werd in de loop van klas 2 (groep 4) steeds minder en leidde in klas 3 (groep 5) tot een definitieve breuk. Mijn eigen herinneringen aan deze school gaan terug tot de tijd dat onze zoon Marc daar leerling was. In Nijmegen hadden we al wel kennis gemaakt met antroposofische geneeskunde (we hadden daar en hebben nu nog een antroposofische huisarts) en de biologisch dynamische tuinbouw leerden we kennen door lid te worden van een volkstuinvereniging 'Zesweg' die uitsluitend toestond te tuinieren volgens Biologisch Dynamische principes van Rudolf Steiner. We volgden trouw de voorlichtingsbijeenkomsten en leerden te zaaien en planten te onderhouden en te oogsten rekening houdend met de stand van maan, planeten enz. De zaaikalender van Maria Thun werd minstens zo vaak geraadpleegd als de verjaardagskalender. Onze 3 are moestuin in Alverna bij Wychen, werd een lusthof. Tegen de tijd dat Marc naar de kleuterschool moest verhuisden we naar Apeldoorn en daar kozen we voor de Vrije School. Hij had een geweldige kleutertijd. De lagere schooltijd verliep stroever. Hij was geen uitblinker in musische vakken terwijl minstens de helft van de klas dat wel was en enthousiast een instrument bespeelde, wat een talenten!! Marc leerde een beetje gitaar spelen. Hij was een zachtaardige rustige jongen die van voetballen, judo en buitenspelen hield en gewoon meekon met de klas. Het technisch lezen en spellen verliep moeizaam. Iemand op school verdacht hem van dyslexie maar dat was echt flauwekul. Als de geijkte leesmethodiek niet werkt worden nog steeds de armen ten hemel geheven en roept men:dyslexie, prismabrillen en heileuritmie of muziektherapie. Een goede leesdidactiek zou meer helpen. n.b. Ruim tien jaar later is er op dat gebied niets verbeterd. Bij mijn oudste kleinzoon 't zelfde laken en pak. Marc werd een heel goede leerling in het VMBO en daarna in het MBO / Leerlingwezen (electrotechniek / installatietechniek. Hij haalde zwarte band bij judo en jiujitsu en deed een tijdje mee in de nat. selectie duo games bij jiujitsu. Inmiddels is hij al weer ruim 10 jr. beroepsmilitair. Via commandotroepn naar LuMobiel en is nu sgt I militair verpleegkundige. (Wel een enorme switch na bouwkunde en electro...) Lammy had zich van meet af aan enorm ingezet als klassenmoeder en als knutselaar voor de bazaar. De kleinkinderen profiteren nog steeds van de schitterende poppen die ze maakt. Mijn betrokkenheid bij de school werd groter toen er verbouwd moest worden. De school trok veel nieuwe leerlingen en werd te klein. Ik meldde me aan voor de bouwcommissie. Van scholen en scholen bouwen wist ik wel wat. Roel Tempelman, André Hunnersen, Jos Tiel Groenestege, Gezien Luske en ??? en ik wisten uiteindelijk de plannen voor de verbouw van een grote, bestaande school, tot een prachtige Vrije School door de ambtelijke procedures te loodsen. De architect was Kick Leyh. Eerdere pogingen waren steeds gestrand. Tijdens de afronding van de bouw coördineerde ik maanden achtereen de inzet van 10-tallen ouders bij het schilderen in de weekends van al het binnenwerk, het aanbrengen van de keukens, de houten plafonds in alle lokalen en de grote (toneel-)zaal, de vensterbanken de kapstokken enz. Een geweldige tijd. Weer ander ouders zorgden voor de tuin, het houten hek rondom dat pas in voorjaar 2007 moest worden vervangen, de beplanting, de speeltoestellen enz. Andere ouders installeerden de toneelverlichting. De synergie die we er van uit voelden gaan werkte voor alle betrokkenen inspirerend. Met veel plezier heb ik op de Vrije School in de kerstspelen meegedaan als herder, Jozef, een van de drie koningen en zelfs een keer als duivel in het Drie Koningen spel. Een ander 'hoogtepunt' was mijn rol als Lysander in Midzomernachtsdroom van Shakespeare. Met ouders en leerkrachten voerden we dat (o.l.v. Kees Verhage)op t.g.v. het 15 jarig bestaan van de school. Het maakte deel uit van de openingsfestiviteiten van de nieuwe school. Toen Marc van school ging trok ik me uiteraard terug uit alles wat met de VS te maken had. Dat hoorde zo. Geen kind op school? dan ook geen band. Op zeker moment in 't vroege voorjaar van 1996 zocht Roel Tempelman contact. Of ik interesse had in een avontuurlijke baan: De VS Apeldoorn had behoefte aan een part time directeur en het samenwerkingsverband van Vrije Scholen in Oost Nederland was op zoek naar een p.t. coördinator die de schoolteams en besturen zou gidsen naar beginnende vormen van (bestuurlijke) samenwerking. Een directeur op een Vrije School was destijds vloeken in de kerk maar in Apeldoorn kennelijk bespreekbaar geworden. Als iemand het in Apeldoorn mocht worden was Wim Belgraver dat. Een deel van het lerarencollege kende mij nog uit de tijd dat ik ouder / bouwcommissielid op die school was geweest. Meerdere ouders kenden mij omdat er ook vanuit de Vrije School kinderen naar het SBO gingen. Zeist of Brummen was vaak een te grote afstand en de Klimopschool waar ik werkte bleek een betrouwbaar alternatief. Er was een basis van vertrouwen. Over en weer gingen we het avontuur aan.
Vrije School De Vijfster, 1996
De Klimopschool waar ik werkte stond niet meer aan de Waterloseweg maar op de hoek Prinses Beatrixlaan / Prins Willem-Alexanderlaan.
De Klimopschool waar ik werkte stond niet meer aan de Waterloseweg maar op de hoek Prinses Beatrixlaan / Prins Willem-Alexanderlaan. Ik volgde Geert Faber op die met pensioen ging en naar Friesland verhuisde. Een deel van de collega's was ouder dan 55 jaar en beschikte over een schat aan ervaring in het onderwijs en deze doelgroep in het bijzonder. In die tijd was er een overschot aan jeugdige werkloze leerkrachten. Om hen te behouden voor het onderwijs werd de regeling DOP bedacht. (Doorstroming Ouder Personeel) Je kon op je 58e of 59e jaar vervroegd uittreden met behoud van bijna je normale salaris en de pensioenopbouw leed er ook al niet ernstig onder. Dat werd voor een grote groep collega's erg aantrekkelijk en binnen een paar jaar vertokken meester Velthuysen, Zwolschen en juffrouw De Jong, Klein en De Vries. In 1984 stond het werken met een schoolwerkplan binnen het mlk nog in de kinderschoenen en met hulp van de SABD (en de 'eigen' psycholoog en orthopedagoog Frits Boer / Koos Meijer) werden in een tijdsbestek van 2 tot 3 jaar goede plannen uitgewerkt en geïmplementeerd. Ook het systematisch werken met handelingsplannen leerden we steeds beter onder de knie te krijgen. De onderwijsinspectie was goed over ons (en de andere pc scholen voor sbo in Apeldoorn)te spreken want we kregen veel bezoek uit binnen- en buitenland.In de kelderverdieping van vleugel aan de Pr. Beatrixlaan zat jarenlang het "Verkeersvoorlichtingscentrum". Daar gingen schoolklassen uit heel Apeldoorn naar toe voorafgaand aan het school verkeersexamen. Toen die voorziening het zonder subsidie moest stellen kwam de ruimte leeg te staan. Het werd flink verbouwd zodat ook die kelderruimte voor schooldoeleinden kon worden benut. Er kwam een toilethoek, een handenarbeidlokaal en een lokaal voor dramatische expressie dat vooral door HBO stagiaires v.d. opleiding dramatherapie werd benut. Het bestaande grote handenarbeid lokaal werd verbouwd tot twee geschikte leslokalen. Het houten noodlokaal waar jarenlang 'De Schakelklas' in had gezeten kon eindelijk worden afgebroken. Het ruime voorterrein werd in oude luister hersteld en mede door de inspanningen van het bestuurslid de heer Wold, werd het voorterrein mooi aangeplant en kregen we op het achterterrein een schitterende speelgelegenheid. Aan de buitenkant werd het gebouw blauw rood geverfd. Collega's die ik me nog herinner naast de eerdergenoemde seniorcollega's Anneke Boon,(voor wie we op haar bruiloft een tekst zongen op de melodie 'daar gaat ze' van Clouseau), Hanneke Verbraeken, Marijke van Duyn die na een aantal jaren terug ging naar Katwijk, Sia Prins die met een student theologie trouwde. Ik ben nog aanwezig geweest in de intrededienst in de herv. kerk van IJlst waar hij werd bevestigd. Andere toppers:Eef Wuestenenk, Dirk Borneman, Jan van Ark, Jorim Koch, Jan Geerlings, Ellie Wagenaar en Lieke Zwikker, Jokelien Homans, Menno van Rij, Diny Reugebrink en Pauline v.d. Bosch, Ina van Gijn en Trudy Smelt. Marja van Rossum gaf logopedie, later opgevolgd door Anita Bruyn. Wim v.d. Berg was gymleerkracht, Loes van Kooten de altijd goedgehumeurde handwerkjuf, opgevolgd door Charlotte. Twee alleraardigste werkloze jonge mensen gaven op vrijwillige basis judo aan een paar oudste groepen leerlingen. Ze zijn na enkele jaren naar Ierland vertrokken. Ze speelden in Apeldoorn al graag Ierse volksmuziek. Zij maakte mooie feeërieke poppen. Met het binnenhalen van Oom Henk maakten we een grote klapper. Judo werd een vast onderdeel op het rooster voor alle leerlingen van school. In 'ruil' daarvoor gebruikte Henk Schulte in de namiddag en avonden de gymzaal van de school voor de opbouw van zijn budosportschool. dat ging met gesloten beurs, wel zo handig... Toen de Klimopschool samenging met de beide pc lomscholen (tot de Prinsenhof voor Speciaal Basis Onderwijs) werd de verworvenheid van judo voor de leerlingen van deze nieuwe school behouden. Gerrit Steunenberg was een bijzondere conciërge. Soms wat stuurs maar hij heeft bergen werk voor de school verzet. Hij had veel meer talenten dan op de Klimopschool tot uitdrukking konden komen. In het VO ontwikkelde hij zich tot TOA. Destijds mocht nog op een speciale plek in school gerookt worden en samen met Anneke Straatman (de telef./secr.) maakte hij de administratie blauw v.d. rook. Met haar opvolgster, Anthonette Versprille kreeg ik een heel goede band en heb ik nog steeds goed contact met haar. Ook op de Vrije School in Apeldoorn vormden we nadien een sterk koppel dir. - dir.secretaresse. Ook in die samenstelling werkten we voor ROVON en later Athena het samenwerkingsverband van 10 Vrije Scholen in Oost Nederland. Goede herinneringen heb ik aan de tweejaarlijkse schoolavond waarop de kinderen met hun klas een leuke presentatie verzorgen gevolgd door een toneelstuk opgevoerd door de leerkrachten. Het werd zo'n avond altijd (te) laat, maar ondanks dat bezwaar ging de pauze met sap en koffie (en lotenverkoop)gewoon door. We konden voor die happening terecht in de school aan de andere kant van de straat, het Cortenboschcollege afd. vmbo. (toen nog gewoon 't Rytbroek geheten). De directeur van die school van toen dhr. Wegman, is nu wethouder onderwijs in Apeldoorn. Toen ik in Apeldoorn ging werken woonden we nog in Nijmegen. Elke dag op en neer tussen huis en werk was niet handig. Ik kreeg een geweldig kosthuis bij Tjeerd en Gré de Jong. We hebben nog altijd contact.
klimop, 1984