Willem Monné
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Willem Monné en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Willem Monné heeft 10 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenLeuke kinderen in de klas.
Leuke kinderen in de klas. Namen kan ik mij niet meer herinneren. Ik liep vaak op met een aantal kinderen die in de van Woustraat woonden. Spelen voor de school schuin tegenover het Alhambratheater. Ik kan mij nog een meisje herinneren die wat moeite met rekenen had. Ze werd nogal eens onaardig behandeld door juf Deiter. Met schoolreis naar Harderwijk en natuurlijk de volgende dag een opstel. Ik heb maar één jaar op deze school gezeten.
Zacharias Janssenschool, 1961
Hallo allemaal.
Hallo allemaal. Leuk om bekende namen te lezen. Ik heb leuke herinneringen aan de kleuterschool. Eerst bij juf Markus en later bij juf Wijmans. Spelen achter de school op het binnenplaatsje of naar het Sarphatipark. Allemaal handjes vasthouden en de van Woustraat oversteken. In m'n gedachten toen een heel brede straat. Soms gingen we ook wel eens naar de galerij, een overblijfsel van het paleis van Volksvlijt. Je moest dan over de houten brug voor het Oosteinde en iedereen natuurlijk stampen, want dat klonk zo leuk. Er zaten volgens mij veel kinderen in die klas. Knippen en plakken vond ik maar niks en prikken met zo'n prikpen ook niet. Kleien dat was leuk, je zat er helemaal onder. Schoolmelk was er ook, van die kleine flesjes. Die moest je met een rietje opdrinken en graag snel en dan het flesje terug in de krat. Ze zijn er vrij vlug achter gekomen dat dat bij mij niet werkte, want ik kon op een of andere manier niet tegen melk. Dus dat werd spugen. Juf Markus ging trouwen en werd huisvrouw, tot diep verdriet van velen van ons. Vooral van mij, want ik wilde met haar trouwen. We zijn allemaal naar het stadhuis geweest om haar te zien. Ik kon alleen de trouwfoto terugvinden. Toen kregen we juf wijmans. Dat ging ook heel goed. Ik weet nog dat we hamsters of muizen in een bak hadden achter in de klas. Eerst waren het er maar twee, maar toen we op een maandag in de klas kwamen hadden we er ineens een stuk of acht. Ook kreeg je voor de vakantie een plantje mee om voor te zorgen. Verder weet ik er niet zoveel meer van. Het was wel een leuke tijd. Bijgaand wat foto's van een sinterklaasfeest in 1957.
Wilhelminaschool, 1957
Wederom terug op de Wilhelminaschool.
Wederom terug op de Wilhelminaschool. Leuke herinneringen. In de derde en vierde klas hadden we juf Goedknegt, een gezellige gezette schooljuf. Ze had de wind er goed onder dus er werd keurig opgelet. Als je jarig was tekende ze een vlag op het bord met je naam er onder. Tracteren op wijnballen of indianenkoppen van drop. Allemaal van CJamin op de hoek van de van Woustraat. Daarna de klassen rond met chocolade voor de andere leerkrachten. Als je er achter kwam dat je een fout gemaakt had, bv. met rekenen, dan mocht je naar voren komen en dan haalde zij het weg met een beetje bleekwater en een luciferstokje. Achter in de klas de boekenkast. Je mocht een boek uitkiezen om thuis te lezen, maar als je het te vlug weer inleverde vroeg ze of je wilde vertellen wat er in stond. Wist je het dan niet goed meer dan kreeg je hetzelfde boek gewoon weer mee. Voor die boekenkast stond een tafeltje met twee stoelen. Dat was voor de kwekelingen die regelmatig kwamen. Die werden dan ook beoordeelt door examinatoren. Er werd dan beleefd gevraagd om enige medewerking van de leerlingen. Dat deden we dan ook, want de geslaagden tracteerden natuurlijk. Er zat ook een drieling in de klas, Teun, Henk en Greetje Rigter, maar die hadden thuis nog veel meer broertjes en zusjes. Naar Engelse les kon je volgens mij in de vierde klas. Tussen de middag bij juf Vos. Ik weet ook nog dat we tegen de kersttijd naar een kerk gingen vlakbij het Sarphatipark. Je kreeg dan zo'n rood zakje met snoep of zo, een mandarijn en een klein kaarsje. Er zaten ook wat weeskinderen in de klas. Die woonden aan de Stadhouderskade. Schrijven deden we met pen en inkt. Inktpotten vullen uit zo'n grote fles. Op een keer werd er een nieuwe fles opengemaakt. De juf maakte met een lucifer de dop warm en brandde haar vingers. Fles op de grond en inkt op de vloer. Die vlek is er nooit meer uit gegaan. Het was erg moeilijk maar niemand lachte, want ze kon wel eens driftig reageren. Dat lachen hebben we later maar gedaan. Gymles hadden we van een wat vreemde narrige man. Rondjes hollen in je hemd op je blote voeten terwijl hij met een krom stokje de maat aangaf op een kleine trommel. Handenarbeid op de zolder. Ik weet nog dat we een poppenkastpop moesten maken van wc papier en behangplaksel. Alles glibberde door je handen. Ze hebben de school toen ook verbouwd. Toiletten met grote wasbakken en gele zeep die aan de muur vastzat en naar citroen rook. De scheidingsmuur tussen onze- en de Daniel Schut school ging beneden weg enz. Bert de Groot heeft nog wel eens zijn accordeon meegenomen en kon daar ook goed op spelen. Er kwam ook een keer een meisje met een mondharmonica in de klas en die speelde dan twee liedjes en ging weer weg. Ik weet echt niet meer wie dat was, dat gebeurde zomaar. Twee keer per jaar kwam de tandarts op school. Allemaal in de rij in een leeg lokaal. Om de beurt op een stoel en mond open. Dan waren er twee mogelijkheden. Als ze half jaar zei dan had je uitstel, maar vaak zei ze BB en dat betekende boren/behandelen. Na enige weken kreeg je dan een kaartje waarop stond dat je je moest melden bij de Schooltandverzorging aan de Eerste Helmersstraat, 2e verdieping kamer 43, tandarts Carvalho. In een lange gang wachten met op de achtergrond het geluid van de boor. Helaas was ik regelmatig de klos. Zwemles in het Zuiderbad. met de bus erheen en weer terug. Verkleden in zo'n grote ruimte en je kleding aan van die metalen haken. Zeer gezette zwemjuf met een stem, daar kon je glas mee snijden. Haak in je nek en het diepe in. Zwembandjes om je bovenarm waren toen nog niet uitgevonden. In de vijfde klas bij juf Heek/Euwe behoorlijk op op ons donder gehad omdat we allemaal met de radio mee zaten te zingen in de bus. Ze was woest, en waarom wisten we geen van allen. Ze was een goede en aardige leerkracht. Soms nam ze haar hond mee die dan braaf onder de tafel bleef liggen. In de zesde klas meester Barreveld. Bewonderenswaardige man. Hij kende alle leerlingen op school zo'n beetje bij naam. 's Morgens stond hij bij de tussendeur op de trap te kijken of alles wel netjes verliep. Keurig in een net kostuum en natuurijk met sigaar. Hij gaf op woensdagmiddag bijles nederlands, want we liepen een beetje achter op het voortgezet onderwijs. Hij ging ook 3 dagen mee op schoolreis naar Nunspeet. Op de eerste avond was het natuurlijk flink lawaaig in de slaapzaal. Er was al een paar keer gezegt dat we stil moesten zijn. Op een bepaald moment zou hij wel eens even orde op zaken stellen. Dus kwam hij de slaapzaal binnen, dit keer niet in z'n mooie pak maar in eeblauwe streepjespyama. Het was meteen doodstil, niet van schrik maar van verbazing, want zo ken je iemand natuurlijk niet. Later natuurlijk heel erg gelachen. Laatste avond op school in de gymzaal. Modeshow van Marjon, Milja en nog een paar van de meiden. De jongens deden voordrachten. Heel leuke tijd. Wie heeft er nog meer herinneringen?
Wilhelminaschool, 1962