Ton van der Heijden
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Ton van der Heijden en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Ton van der Heijden heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenZeer slechte herinneringen Ben uiteindelijk door mijn ouders van de school gehaald.
Zeer slechte herinneringen Ben uiteindelijk door mijn ouders van de school gehaald. Daar gebeurden vreemde dingen. Kinderen werden door de dienstdoende non, die in een afgezonderde hoek op de zaal sliep's'nachts uit hun bed gehaald en vervolgens moesten zij van alles uitspoken in opdracht van de non. Je werd naar een gangetje gebracht, waar aan het eind een WC was, onder het motto,dat je een plas moest doen. Dan moest je ook kijken dat de non dit deed en haar helpen.Deed men dit niet dan kreeg men ervan langs met een zelf gemaakt en ontworpen straftuig. Ik hoor de nog steeds het ingehouden huilen als iemand terug kwam. Het was een stok waaromheen snelbinderdelen,met ijzerdraad waren,vastgemaakt. Er bestaat een inmiddels Mijnheer Dohmen,die met mij, op een zeker moment in de ziekenkamer lag. Ik had koorts. Weet niet meer wat zijn ongemak was. Ik denk dat hij ook een broer op het internaat had. Hij heeft mij toen over het straftuig verteld. Ik ben s'avonds, uit bed gegaan en in het gangetje gaan zoeken, tussen de schoonmaak spullen, nonnen schorten etc. Ik heb het straftuig gevonden maar werd door een non ontdekt. Dat heeft me heel wat pijn aan mijn rug en achterste gekost. Toen ik dit thuis, tijdens een vrij weekend vertelde, ben ik er uiteindelijk, weg gehaald. Kinderen die al lang zindelijk waren, plaste s'nachts in bed en meer. Zoals ik het nu zie, kwam dit alleen maar uit angst voort, om uit bed gehaald te worden. Ik was niet de enige die s'nachts wakker was en zag wat er gebeurde. Die kinderen konden erop rekenen dat ze de hele dag in de hoek stonden zonder eten en vanzelfsprekend een behandeling kregen met het straftuig. Het is jammer dat het zo lang is geleden en dat je de namen vergeet. Een staat vast Dohmen. Ik heb een brief achterhaald van een non. Helaas kan ik de ondertekening niet ontcijferen. Overigens waren er niet alleen nonnen. Er waren ook burger onderwijzeressen.
Sint Antonius Pensionaat, 1950