Er is vergeleken met vroeger nogal wat veranderd in gezinnen en vooral in de opvoeding. Kinderen worden nu heel anders opgevoed dan 50 jaar geleden. Wij hebben de grootste verschillen op een rij gezet.
1. Grootte van het gezin
Vroeger waren gezinnen een stuk groter dan nu. Toen was een gezin met 5 tot wel 13 kinderen een dagelijkse verschijning, nu zijn mensen al verbaasd als een gezin 3 kinderen heeft. Dat zorgt natuurlijk ook voor een heel andere opvoeding: vroeger moest de aandacht veel meer verdeeld worden en was de opvoeding meer een soort lopende bandwerk. Ook hielpen de oudere kinderen met het opvoeden van de jongere kinderen. Nu is dat anders en hoeven ouders hun aandacht minder te verdelen: er zijn immers minder kinderen.
2. De rol van de vader en moeder
Vroeger waren de rollen in het gezin anders verdeeld dan nu. Toen was het nog gewoon dat de vader van het gezin werkte, en de moeder thuisbleef om het huishouden te regelen en de kinderen op te voeden. Sterker nog: veel vrouwen werden ontslagen bij hun werk vanaf het moment dat ze trouwden. Vanaf dat moment was het hun taak om voor hun man en (toekomstige) kinderen te zorgen. Nu is dat heel anders. Vrouwen zijn geëmancipeerd en kunnen net zoveel of zelfs meer werken als hun man. In sommige gezinnen zijn er huisvaders, of beide ouders werken en maken gebruik van de kinderopvang.
3. Fysieke straffen
Het kwam vroeger regelmatig voor dat je een pak slaag van je ouders kreeg als je ongehoorzaam was. Pas in 2007 werd de corrigerende tik van ouders officieel verboden in de wet. Voor die tijd mochten ouders hun kinderen dus fysieke straffen geven. En dat gebeurde vaak genoeg: van een draai om je oren tot een klap met de riem van je vader op je achterste.
4. Regelmaat
Vroeger hield men er een stuk meer regelmaat op na dan nu. Veel dagen zagen er hetzelfde uit: de vader ging naar het werk, de kinderen gingen naar school en de vrouw deed het huishouden. De kinderen kwamen tussen de middag thuis om een boterham te eten en deden in de avond hun huiswerk, en op zondag ging iedereen naar de kerk. Natuurlijk zijn er nog steeds mensen die graag op deze manier leven, maar door de groei aan snelheid, mogelijkheden en vrijheid is voor veel mensen de regelmaat een beetje verdwenen.
5. Regels en eigen verantwoordelijkheid
Van kinderen werd vroeger verwacht dat ze zich braaf aan de regels hielden. Deden ze dat niet, dan kregen ze straf. Tegenwoordig worden kinderen een stuk meer aangesproken op hun eigen verantwoordelijkheid en voeren veel ouders een ‘open gesprek’ met hun kinderen in plaats van dat ze meteen straf geven.
6. Opvoedvoorbeelden
Tegenwoordig zijn er talloze boeken, podcasts, websites, televisieprogramma’s en YouTube video’s over opvoeden te bekijken. Iedereen heeft er een andere visie op en de mogelijkheden zijn eindeloos. Vroeger ging dat een stuk makkelijker: vaak voedde je de kinderen op zoals je dacht dat het beste was. Vaak was dat hetzelfde zoals jij was opgevoed door jouw ouders. Men stond er relaxter in en geloofde dat het vanzelf wel goed zou komen.
Is dit herkenbaar? Welke verschillen zie jij nog meer?
De beste premie voor jouw zorgverzekering
De zorg ging vroeger iets anders. Als er toen iets aan de hand was, zoals een tandartsbezoek of een griep, moest je meteen afrekenen. Dat was vaak onbetaalbaar voor veel mensen. Tegenwoordig is dat een stuk beter geregeld en is er enorm veel keus in zorgverzekeraars. Veel mensen struinen het internet af voor de beste deal. Onze partner Zeker.com biedt jou een hele handige vergelijker waar je meteen de beste deal vindt.
Reacties 36
Ik kan niet vergelijken want van kleins af aan werd ik mishandeld door onze verborgen narcistische vader. Het leven was een hel en niemand die het wist. Al waren er wel eens mensen die zijn gewelddadigheid en psychische terreur meemaakten, ze hielden hun mond. Mijn moeder faciliteerde zijn gewelddadige en sadistische gedrag. Mam was een schat maar dat was fout van haar. Ze beschermde zichzelf door altijd voor pa te kiezen. Al op mijn zevende wist ik dat we helemaal alleen in het leven stonden, dat we niets hoefden te verwachten van onze ouders. Op mijn twaalfde wist ik: geen kinderen! Ze moesten niet meemaken wat wij meemaakten. Het is de beste beslissing van mijn leven geweest.
Je bent gevormd en geworden door alle positieve en negatieve ervaringen in je leven. Het was zoals het was en is nooit meer om te draaien. Dit is een gegeven en dat heb je te accepteren. Het is niet anders. Je taak is om positief in het leven te staan en de samenleving positief te dienen. Als mijn leven met heel veel narigheid en verdriet er niet was geweest, zou ik niet zijn wie ik nu was. Juist door de nare ervaringen in mijn jeugd heb ik nu de compassie met mensen in problemen. Die kan ik nu steunen.
❤🧡💛
Ik weet precies waar je het over hebt.
I'm so sorry. This breaks my heart. I hope you have a wonderful life now. ❤
Wat een ernstig moeilijke situatie is het in je jeugd geweest. Het is schrijnend om te lezen dat de omgeving niets voor je deed. Ik hoop dat je voor jezelf een veilig leven hebt kunnen opbouwen met mensen om je heen die een waardevolle toevoeging zijn op je leven. Koester dat.
Ik denk dat er idd minder stress was vroeger met opvoeden leren dan nu. De druk in presteren is veel groter geworden indien men niet voldoet aan de gemiddeldes dan lijkt het wel op een afwijking hebt.
Je leest nu dat veel kinderen te dik zijn. Het is typisch een welvaartsziekte. Toen ik kind was kreeg ik zo weinig zakgeld dat je wel twee keer nadacht of je daar snoepgoed voor ging kopen. Als ik een snoepje wilde of limonade dan moest ik dat netjes vragen aan mijn ouders. Er bestonden toen ook geen fastfood restaurants. Ook op school was er geen kantine of automaat waar je eten kon kopen. Gewoon een pakje brood en een bekertje drinken van huis daar deden we het mee. Ik kan me ook niet herinneren dat er dikke kinderen bij mij in de klas zaten.
De opvoeding was anders, want meisjes hoefden niet verder te leren. Ik mocht ook niet want je ging toch trouwen. Ik wilde het wel maar huishoudschool was genoeg. Later mocht ik niet werken als getrouwde vrouw. En ook geen opleiding meer doen. Ben toch gaan werken in de verpleging maar stoppen toen 8k zwanger werd want de uniformen pasten niet meer. Dat was in begin jaren 60. Toen was het afgelopen want kinderopvang bestond niet. Ben weer gaan werken toen de kinderen groter werden.Wat een belemmeringen toch. Het rollenpatroon was ook een doorn in mijn oog. Een man deed geen huishoudelijk werk. De vrouw deed alles. Het is altijd een strijd geweest en ik heb het later opgegeven. Mijn man heeft nooit gekookt of iets dergelijks zelfs na 55jaar huwelijk kwam hij niet in de keuken. Ik heb nooit geen slaag gehad van mijn ouders maar in de buurt waar ik woonde werd er verschrikkelijk veel op los geslagen. Dan had je het verdient werd er dan gezegd.
Wat een middeleeuwse toestanden ook. Bij ons was het ook zo hoor. Mijn vader kon nog geen ei bakken. Toen ik een man kreeg die graag wilde leren koken en zelfs uit zichzelf de plee ging schrobben was dat een schok. Ik zou het hem nooit hebben gevraagd.
Goos Glijn 21.04.2022 Ik ben 85 jaar en heb dus een wat ouderwetse opvoeding gehad. (Achteraf Prima) A: ons werd respect bijgebracht (bv voor het gezag), B: beleefdheid (je en jouwe tegen de docenten). C: er was tijd voor ons meestal mijn moeder (koppie thee bij thuiskomst en even bijpraten), vader was veel weg. D: het opvoeden gebeurde grotendeels thuis door de ouder en nu wordt de school er vaak mee belast. Conclusie. de ouders van nu hebben veel minder tijd voor de opvoeding van hun kinderen, ik woon vlak bij een school en de kinderen worden vaak met de auto gebracht, naschoolse opvang en dan om 18.00 uur of later opgehaald en dus weinig tijd om nog eens gezellig bij te praten tijdens avond eten. wij speelde altijd buien weer of geen weer, nu zitten de kinderen veel binnen en computeren. (dus weinig beweging) Wij hadden het thuis niet breed, maar als ik terug kijk heb ik wel een fantastische jeugd gehad. M.v.g. Goos glijn
I completely agree.
Heel goed geschreven, helemaal mee eens.
Heel goed om deze kant te benoemen. 'Vooruitgang' is niet altijd hetzelfde als 'verbetering'.
Op de foto alleen niet een doorsnee-gezin.
Door de foto moest ik denken aan prins Bernhard zijn uitspraak "Fletse vrouwen krijgen alleen maar dochters". En dat terwijl die flapdrol zo'n aardig gezinnetje had.
Vroeger relaxter? Volgens mij is dat nu zo. Alles mag, kinderen zitten overal aan, ook aan spullen van andere mensen, mag blijkbaar. Het mijn en dijn is ver te zoeken. Het is dus net andersom. Ter verduidelijking; ik ben 74 jaar.
Waar halen ouders tegenwoordig nog de tijd vandaan om hun kinderen op te voeden? Meestal werken ze allebei en in hun vrije tijd moet er dan nog opgeruimd en schoongemaakt worden en boodschappen halen en het eten moet worden klaargemaakt. We waren vroeger wel armer en konden niet alles kopen maar er was wel tijd en aandacht voor de kinderen. Heerlijk buiten spelen en hele middagen lekker knutselen aaan de grote tafel. Samen naar de bieb en naar het bos. Altijd veel kinderen in de buurt waar je mee kon spelen. Moeder naaide zelf de mooiste kleren of breide een mooie kriebeltrui. Merkkleding bestond gelukkig nog niet. We waren ook meestal wel tevreden. Niemand had het breed. Maar was dat erg? Tuurlijk niet. Ik heb een hele fijne jeugd gehad en ben goed opgevoed. En van een pak slaag ga je ook niet dood. Maar hoe doen ze het nu?? Iedereen heeft weinig tijd, ook voor de kinderen. Er zijn allerlei uitvindingen gedaan om het leven beter te maken en tijd te besparen, maar ouders hebben het nog nooit zo druk gehad. Ik denk dat het vroeger beter was. Mensen hadden echt meer tijd voor elkaar. Jammer dat in deze tijd ouders zo veel tokd kwijj
Heel goed geschreven, jammer dat de tijd zo veranderd is. Een pakslaag deed je goed.
Mooi gezegd. Het moet nu tegenwoordig wel om met 2 man te werken om rond te komen. Alles is duurder maar het salaris helaas is niet zo snel gestegen als de kosten. Het is inderdaad jammer dat we niet meer de aandacht kunnen geven aan je naaste. Zo heeft elke generatie iets moois en iets minder moois...
Ja hoor, je hebt gelijk. Ouders hebben nu niet veel tijd voor kinderen. De kinderen worden opgevoed door Google en wat anderen ze vertellen over de cell phone. Mijn moeder maakte van oude kleren nieuwe voor mij, ik kreeg de broeken van mijn broer, verkleind want hij was 4 jaar ouder, de knieen zaten er nog in. Maar mijn ouders praatten nooit met mij over sexuele dingen, ze waarschuwden me wel. Ik moest om 10 uur thuis zijn als ik te dansen ging, mijn vader stond aan het poortje te wachten. Nu komen kinderen thuis wanneer ze willen. Ik denk niet dat het onverschilligheid is van de ouders, ze hebben gewoon 'geen tijd'. Als de kinderen uit huis zijn kunnen ze inhalen waar ze overdag geen tijd voor hadden.
Sorry.... Zo veel tijd kwijt zijn met werken om allerlei nutteloze producten te kopen, kleding met in grote letters erop zodat je kunt zien wat het heeft gekost, patserige horloges, steeds grotere auto's.... Eigenlijk alleen je echte vrije tijd is belangrijk. Tijd die je besteed aan het samenzijn met je gezin.
Mijn ouders hadden vier kinderen (alle vier uit de jaren '60) en gaven ons best wel veel vrijheid. Achteraf verbaas ik me er wel eens over dat we zo veel mochten, ook in onze puberteit. Ze waren wel heel liefdevol naar ons. Slechts bij hoge uitzondering kreeg ik als kind een tik voor onze billen. Maar dan had ik dat ook wel verdiend. Gelukkig zijn we wel goed terechtgekomen en zijn we 'brave burgers' geworden :-) . Ook bij ons was de vader de kostwinner en deed mijn moeder het huishouden en de opvoeding. Die structuur gaf wel een veilig gevoel.
Ik ben van 1944, mijn ouders waren gescheiden en mijn moeder werkte als onderwijzeres vanaf mijn 4e. Daarvoor was ze thuis bij mij en mijn 1 jr jongere broer. We hadden toen inwoners. Jonge mannen die een baan hadden en bij hun thuis weg wilden. We verhuurden 3 kamers uit en mam kookte voor al de huurders. Dar leefden we van. We aten zoveel macaroni dat ik het later nooit meer wou eten. :-) Van leeftijd 4 tot 12 speelde ik veel buiten. Daarna niet zo, had huiswerk te doen voor school, en dan las ik graag een boek savonds. De buurtjongens waar ik mee gespeeld had waren nu in een voetbalclub en dat kon een meisje niet. ! Ik had van jongs af een gewichtsprobleem maar dat was pas duidelijk na mijn 12e. Meer hormonen en minder beweging. Mijn jeugd was toch wel goed, goede verstandhouding met mijn moeder, altijd zo gebleven. Mijn broer was een probleem. Had ADD dat werd hyperactief genoemd. Mijn moeder had haar handen vol met hem en ik besloot nooit kinderen te hebben. Inderdaad zo gedaan. We kregen wel eens straf, pak slaag meestal, maar niet vaak. Mam speelde meer op ons gevoel van verantwoordelijkheid. Geld voor snoep hadden we niet, alleen een biskwietje bij de thee. Als we dat wel gehad hadden dan was ik beslist dik geweest, nu was ik alleen iets molliger dan de anderen. Maar maat 12 is niet dik. Ben pas na mijn 50e dik geworden. Minder beweging vanwege rug beschadiging van vallen bij schaatsen. Niemand op lagere en middelbare school was dik. Ben nog steeds te zwaar, maar wel aan 't afvallen want op 77 is het niet gezond zwaar te zijn. Niet makkelijk, maar langzaam lukt het. Denk niet vaak aan mijn jeugd, maar wel zo af en toe aan oude schoolgenoten. Hoe zou het die of die gegaan zijn in het leven.? Helaas kan ik niet een Schoolbank plus lidmaatschap hebben want ik woon in Australie en heb geen Europees betaalmiddel. Als iemand me daarbij wil helpen, email me op mep@pcug.org.au. Alvast bedankt. Oja, ik ben na de HBS naar NY verhuist en werkte overdag als secretaresse en studeerde savonds economie. Na 20 jr USA verhuisd naar Australie want mijn moeder en broer woonden daar en mam werd oud. Die zijn nu dood en ik heb geen familie meer. Alleen wat neven en nichten in Nederland, waarvan ik niet veel hoor. Zijn ook oud nu. Het leven heeft ontzettend veel luxe nu, vergeleken met vroeger. Ijskast, wasmachine, microwave, smart TV, computer, enz. Concerten, uit diner of lunch gaan. Was er vroeger niet bij. Maar we waren toch wel tevreden. Ben ik nu ook. Kijk nog wel eens op Google Earth naar mijn oude huis waar ik 24 jaar woonde. Ik neem aan dat de kolen kachels vervangen zijn door gas centrale verwarming nu. Maar van buiten lijkt het nog hetzelfde, net als de huizen in her rijtje ernaast. Er is meer groen in de straat. Tijdens de oorlog hadden bewoners de bomen als brandstof gebruikt. Maar dat gaf ons ruimte om te voetbalen op het trottoir. We waren niet verwend maar 't was best goed toen. Ik heb me altijd veilig gevoeld.
Ik kom uit een gezin met 11 kinderen. Woonde toen in Sassenheim. Inmiddels zijn er vier overleden. Was vroeger altijd heel gezellig en we steunden elkaar voor 100%. Was een mooie tijd. Groeten Bert van Eijk
Bert van Eijk
In die jaren had je het ziekenfonds en dat was een heel stuk goedkopen dan nu...
Waar maar toen gingen mensen ook dood aan ziekten die nu te genezen zijn maar het is de farmaceutische industrie die de prijzen extreem hoog houden en omdat er steeds meer mensen oud worden wat ook nog eens handen vol geld kost. Daarnaast zijn er in de zorg ook Managers, directeuren en aandeelhouders die heel veel verdienen zonder dat ze maar "een hand aan het bed" zouden doen.
Ik heb gelukkig een hele veilige en vrije jeugd gehad. Van mijn ouders mochten we heel veel. Of misschien wisten ze gewoon niet wat we allemaal uitspookten. Gelukkig zijn we uiteindelijk toch nog goed terechtgekomen.
Vroeger droegen kinderen bij in het huishouden. Niet alleen met taken zoals afwassen maar ook bijverdiensten. Men betaalde niet alleen voor kost en inwoning, immers geen kinderbijslag meer, maar men droeg het inkomen af aan ma en pa en men kreeg uit de eigen inkomsten een zakgeld. Daarnaast waren de woningen, zeker als het 'sociale' huurwoningen erg klein. Woningen die men nu alleen aan alleenstaanden verhuurt woonden gezinnen met met meerdere kinderen. Kinderen sliepen niet op een eigen kamer en als je pech had deelde je het bed, ik huiver als ik eraan denk, en ook kleding werd gedeeld. Maar we mochten wel onze ouders met je en jou aanspreken wat in die tijd niet echt normaal was.
Respect voor ouderen en anderen, zwaardere straffen en minder criminaliteit dat was wat ik in Amsterdam mee maakte. Maar nu is het anders om en krijgen veel kinderen minder aandacht van hun ouders. Een Tablet in hun handen en de kinderen in de opvang en na school even snel eten en dan het liefst meteen hun bed in is wat de klok slaat. Mijn en dan vooral mijn moeder nam gewoon de tijd voor ons 3 kinderen en ik ging veel met met mijn moeder naar de stad toe, dat was meestal gewoon lopend terwijl kinderen nu met de auto naar school gebracht worden. Alleen als we naar de Albert Cuyp markt gingen dan was het met de tram maar de Nieuwendijk en Kalverstraat daar gingen we echt lopend heen. Pas toen we in Amsterdam noord gingen wonen gingen we met de bus naar het CS en vandaar af weer lopen en met de bus weer naar huis. Ik kan zelfs nu mensen die met de auto naar een winkel gaan om een kuip margarine te halen terwijl dat nog geen 300 meter van hun huis is of personen die met een auto naar de sportclub gaan??? en daarna nog even bij M-D zich vol proppen met vet.
Mijn vader sloeg mijn broer maar raakte mij nooit aan. Misschien omdat ik een meisje was en vier jaar jonger. Sexuele voorlichting kreeg ik van mijn broer, die wist dat mijn ouders er nooit met mij over zouden praten. Hij had een boek gevonden, 'Moeder en Kind' getiteld. Ik geloofde er geen snars van, ik vond het zo raar dat mensen dat deden, en een vieze boel. Tot ongeveer mijn 14e jaar dacht ik nog steeds dat je van een zoen in verwachting kon raken.
Ik vind de opvoeding van nu veel minder goed dan vroeger. Vroeger was er respect. Ik ben niet voor slaan. Mijn broer werd veel geslagen maar hij brak de cirkel, hij heeft nooit zijn kinderen aangeraakt. Ze zijn heel goede volwassenen nu met kinderen. Tegenwoordig zoeken 'geleerde' mensen overal een verklaring voor. Volgens de regels van nu had mijn broer een misdadiger moeten zijn maar hij was dat niet. Hij werd gewoon een goede vader. Ook al als je een rot tijd gehad hebt thuis dan kun je het veranderen in je eigen gezin. Het is een kwestie van wilskracht, en nadenken.
Ik had een fijne en veilige jeugd, met ouders die op een respectvolle manier open waren, als je vragen had. Ook herinner ik me veel gesprekken en duidelijkheid/grenzen als er iets aan de hand was. Wat ik een hele goede uitspraak vond/vind; Ïk hou wel van jou, maar niet van je gedrag". Hiermee werden we niet als persoon afgewezen, maar alleen ons vervelende gedrag. Vroeger was ik extreem verlegen, en kon op school niet meekomen. Het huiswerk was te moeilijk voor me, maar ik durfde dit niet aan de leerkracht te vertellen. Toen zei m'n vader "Goed, ik ben de leerkracht en je komt mij om ander huiswerk vragen en je vertelt waarom". Dit toneelspelen met hem vond ik eerst heel raar, maar hij hield vol en we oefenden negatieve en positieve reacties, en uiteindelijk durfde ik het te vragen aan de echte leerkracht. Had hij "ne" gezegt, dan had ik niet verder durven vragen, maar het feit dat ik het nu durfde te vragen, was al heel wat voor mij. Gelukkig begreep hij het en kreeg ik huiswerk op wat lager niveau.
Mijn ouders waren streng maar rechtvaardig hoewel mijn moeder nog wel eens uit haar slof kon schieten. Dan had je een draai om de oren te pakken die flink kon aankomen. Wel dreigde ze vaak met "ik ga het je vader vanavond vetellen". Dat vonden wij minder erg want slaan deed hij bijna nooit. Hooguit een por op je schouder. De eerste jaren als kleine jongen speelde religie een zeer grote rol en van daaruit werd bepaald of iets 'zonde' was of niet. Het verhaal dat 'de duivel' zich openbaarde in verschillende gedaanten en je verleidde tot een zondige daad, kwam regelmatig. Tot de Culturele Revolutie in de jaren '60 werden wij als kinderen als onmondig beschouwd. Ja had gewoon te luisteren en te gehoorzamen. Niets mis mee hoor, we zijn allemaal opgegroeid en hebben nu zelf (klein)kinderen die een adoratie voor hun Opa's en Oma's laten zien. Zelfs was het zo dat mijn vader ziedend van kwaadheid naar school ging omdat mijn oudste zus in 1955 een flinke klap op haar oor had gekregen van de schooljuf. Dat pikte hij niet. Later heb ik vreselijk veel plezier mogen beleven als mijn vader en ik eens een 'biertje gingen halen'.
Ik heb vroeger bij de verzekering voor afd. tandartsen declaraties gewerkt en ik weet heel zeker dat die mensen de behandelingen niet hoefden te betalen, dat werd door de tandarts gedeclareerd/in rekening gebracht bij de verzekering, bij mij dus, en ik betaalde dan de tandarts voor zijn werk. dus dat is onzin. alleen de mensen die niet verzekerd waren, die moesten het uiteraard wel zelf betalen. Maar destijds hadden we nog een verplichtte verzekering voor iedereen en je was dan bij het Álgemeen ziekenfonds' of zilveren kruis ' aangesloten en sommigen hadden een particuliere verzekering bij Nat. Nederlanden of zo. en daar betaalden ze ook de rekeningen van de tandarts, of je betaalde eerst zelf de rekening en bracht die daarna bij de verzekering die het je weer terugbetaalde. Dit ter algemene kennisgeving. Nu is er inmiddels véél minder verzekerd dan in die tijd, toen viel alles onder de ziekenkosten verzekering nu zijn het uitgeklede verzekeringen die bijna niets meer betalen. Alles is uitgesloten, zelfs als je de hoogste premie betaald om zo goed mogelijk verzekerd te zijn. Dit is een zeer slechte ontwikkeling waardoor er heel veel mensen niet meer naar de tandarts of naar de huisarts gaan omdat ze alles zelf moeten betalen. gevolg is vaak desastreus. Dit zou echt niet nodig zijn want het geld klotst bij de zorgverzekeringen tegen de plinten op.. Dit alles is gekomen sinds de verzekeringen geprivatiseerd werden i.o.v. de overheid, die daar eerst over ging...net zoals bij het openbaar vervoer en de post dat nu ook altijd chaos is geworden, maar dát terzijde. De opvoeding is een ander verhaal. De kinderen van vroeger werd nog respect bijgebracht en naastenliefde, zorg voor elkaar, tegenwoordig weet de jeugd bijna niet meer wat respect inhoud en zijn ze hondsbrutaal, ook zeker tegen volwassenen, afschuwelijk vind ik dat. ze hoeven van de ouders bijv. geen alstublieft, dank u wel of ja meneer/mevrouw en U te zeggen. Grote fout is dat. Als je een kind corrigeert dan wordt de ouder boos want zij vinden dat het kind geen dankjewel hoeft te zeggen... dus die mag iets uit je handen graaien en zonder iets te zeggen weg te lopen..... afschuwelijk vind ik het en als ik het zie dan moet ik eerlijk zeggen dat mijn handen weleens jeuken over zoveel brutaliteit, ze schelden ook oudere mensen uit, iemand is soms een kankerwijf of zoiets... de rillingen lopen mij over de rug... nee een nette opvoeding krijgt de jeugd van heden niet meer. Je kunt zien dat de ouders beiden werken en voor kinderen geen tijd meer hebben, de tijd die over is gaan ze liever samen op pad zonder kroost, die blijft maar thuis met wat geld om een pizza of een frietje te halen.. ze moeten het allemaal maar bekijken... ik hoorde een ouder zeggen dat het niet nodig is om een kind op te voeden, daartoe is het kind zelf heel goed in staat om zichzelf op te voeden zei die hondsbrutale vader.... je zou ze toch villen?? Nee ik vind kinderen op verkeerde manier veel te bijdehand tegenwoordig, ze weigeren alles, willen niks meer doen, zijn overal te lui voor, gaan weg als het hun uitkomt, vragen niet of dat goed is.. lopen met messen of erger op zak en hebben teveel van die gruwelijk moordfilms op tv gekeken.. en denken dat dit heel normaal is. foute boel.. die films zouden ze moeten verbieden, allemaal... weg met die troep. Ze leren mensen alleen maar om slecht te zijn omdat iedereen gaat denken dat dit normaal is... daarom worden zoveel mensen vermoord en ontvoerd etc. dat hoorde je vroeger toch helemaal niet? Nu worden ze opgevoed met het feit dat ze geen meisje, geen jongen of weet ik veel , meer mogen zijn... al die walgelijke lhbt.... zooi (ik kan het niet eens onthouden) maakt kinderen helemaal van de wijs en ze weten geen van allen meer wat of wie ze zijn straks... en dat moet allemaal maar goed gekeurd worden... dát is het verschil met vroeger toen je nog gewoon als een jongen of een meisje werd geboren.... gewoon normaal zoals we geschapen zijn. kinderen worden gehersenspoeld naar mijn mening en dat komt ze niet ten goede. ik kan nog een waslijst met slechte dingen over de huidige opvoedingen opschrijven maar houd het hier maar bij. dit is al meer dan genoeg.