Jouw eerste vakantie zonder ouders. Liep dat helemaal gesmeerd of waren er toch wat ‘kleine probleempjes’? Schoolbank’er Max vertelt ons over zijn herinnering van toen. Herkenbaar misschien?
Liftend naar Parijs
“Zomer 1964. Wat waren we trots: in één dag liftend Parijs gehaald, net als onze oudere broers. Midden in de nacht werden mijn broer (17 jaar) en ik (16 jaar) afgezet in de buurt van het vliegveld Le Bourget. De volgende morgen werden we al vroeg gewekt door heel veel herrie. We bleken ons sheltertje opgezet te hebben midden op een drukke verkeersrotonde. Dat begon al goed. In Parijs aangekomen namen we voor het eerst van ons leven de metro, richting de camping in het Bois de Boulogne.”
“Bij de tourniquets leek het ons handig dat mijn broer zijn handen vrij had voor de tickets. Ik droeg daarom onze beide rugzakken, één op mijn rug en één op mijn buik. Het was dringen en duwen bij het instappen. Toen de metrodeuren sloten, zat ik met mijn ‘buikrugzak’ klem tussen de deuren. Ik kon niet vooruit. De trein ging rijden. Ik liet me dus met veel moeite ruggelings op het perron vallen. Ik nam de volgende metro achter mijn broer aan. Mijn broer nam echter de volgende metro terug naar mij. Dat moet zich een paar keer herhaald hebben. Uiteindelijk is mijn broer via een politiebureau naar de camping in het Bois de Boulogne gegaan, waar hij mij liet omroepen. Ik ving, zeulend met die rugzakken langs die eindeloos lange camping, mijn naam op en ziedaar: met tranen in de ogen vielen we elkaar in de armen.”
Genoeg geblunderd in één vakantie
“In Bretagne zochten en vonden we zowaar de camping Les Deux Chevrets bij La Guimorais. Een mooie camping aan de kust bij St. Malo, die een oudere broer ons had aangeraden. Om de uitgaven te drukken, kropen we onder het hek door en struinden we door het bos naar het strand van de binnenbaai. Daar zetten we illegaal ons tentje op. De volgende dag gingen we heerlijk zwemmen. Teruggekomen misten we onze portemonnees en onze paspoorten. Die zaten in een linnen zakje dat onze bezorgde moeder had genaaid. Ze had ons op het hart gedrukt dat zakje onder onze kleding te dragen. In paniek en in zwembroek renden we naar de Mairie in het nabijgelegen St. Coulombe.
De burgemeester waarschuwde de gendarmerie in Cancale. Die rukte twee man sterk uit, pikte ons op bij de Mairie, reed ons naar de camping, alwaar zij begonnen aan een strenge ondervraging van alle badgasten en campingbewoners. Toen pas namen we de tijd om onze lange broeken aan te trekken. Tegelijk met onze voeten kwamen de linnen zakjes te voorschijn, die daar al die tijd op ons hadden zitten wachten. We zijn hem maar snel gesmeerd. Even genoeg geblunderd in één vakantie!”
Heb jij ook zo’n spannend verhaal van jouw allereerste vakantie zonder ouders? Wij zijn benieuwd! Plaats het verhaal in de reacties of zet hem op SchoolBANK. Wil je liever nog meer verhalen lezen over toen & nu? Klik dan hier!