Is dat heel tuttig? Of juist heel nuttig? Vroeger spaarde iedereen voor z’n uitzet. Als je dan het ouderlijk huis verliet en ging trouwen, had je alle spullen al bij elkaar. Is het leuk om een kruidenrekje te kopen als je 17 bent, of samen met je verloofde romantisch handdoeken en gebaksvorkjes uit te zoeken? Kortom: spaarde jij voor je uitzet?
“Voor mijn zestiende verjaardag kreeg ik een handdoek, een theedoek en een vaatdoekje,” vertelt Marjolein (48 jaar). “Kennelijk vond de buurvrouw het tijd dat ik voor mijn uitzet ging sparen. Ik was er eigenlijk helemaal niet blij mee, ik was daar nog helemaal niet mee bezig, ik ging liever uit met vriendinnen enzo. Mijn moeder stopte het cadeautje in een plastic krat op zolder en de jaren erna werd dat aangevuld. Dan was er weer een tante die dacht dat ze me blij maakte met een handdoek en een washandje, of ik kreeg eierlepeltjes van sinterklaas. Best onzinnig, want toen ik jaren later ging samenwonen, paste niks bij elkaar en het was ook echt niet onze smaak. Maar goed, een gegeven paard…”
IJverig sparen
Marjo is een beetje een uitzondering, de andere mensen die ik spreek – toegegeven, de meeste zijn vrouwen – waren ijverig bezig om hun uitzet bij elkaar te sparen. “Zo gauw ik verkering had, ging ik sparen voor m’n uitzet,” vertelt Ali (72). “Voor 17,50 gulden kocht ik handdoeken van de Wala. Bruin, beige en met strepen.” En Mariette (68) ging voor de koffiemolen: “Voor mijn uitzet spaarde de hele familie punten van Douwe Egberts. Dan konden mijn verloofde en ik een elektrische wandkoffiemolen kopen, die dingen waren toen helemaal modern.”
Trouwcadeautjes: kruidenrekje, wasmand, briefopener
Verloofde, je leest het goed. Want uitzet betekent uit huis, en dat betekende meestal: trouwen. En trouwen betekent: cadeautjes! Laura (76) had de trouwcadeaus goed georganiseerd: met een boekje met haar cadeauwensen. “Het was een notitieboekje, en op elk blaadje schreven mijn aanstaande en ik iets wat we graag wilden hebben. Echt alles stond erin: asbakken, beslagkommen, brievenopeners, pindastel, theedoeken, noem maar op.” De genodigden konden dat boekje doorbladeren en er een blaadje uitscheuren. Slim bedacht, dan kregen Laura en haar man in elk geval niet twee kruidenrekjes of alleen maar wasmanden. “We hadden onze hele uitzet compleet toen we naar ons huis verhuisden.”
Bestek sparen
Populair item van de uitzet: de bestekset. Waar iedereen tegenwoordig naar de Ikea gaat om een doosje bestek in de winkelwagen te gooien, of bij de Hema wat schappen afgraast, maakte Afra (68) er serieus werk van. “We hadden samen een bestek uitgekozen wat we mooi vonden, en eens in de maand, soms wat vaker, gingen we naar Amsterdam om weer wat te kopen,” vertelt ze. “Dan kochten we samen een paar botermesjes, of theelepels. Een soeplepel. Het was een hele mooie set, met een bijpassend ladekastje met een fluwelen bekleding waar al die lepels, messen en vorken heel netjes in pasten.”
Budget: mosterdglazen afwassen
Dure grap, die uitzet. Nouja, niet voor Kirsten (43). “De potten van de mosterd wasten we af, dat werden glazen voor mijn uitzet.” En Jan-Jaap (53) had korting geregeld. “Mijn hele uitzet komt bij de Makro vandaan. Dat komt: mijn vader werkte daar. Dus wij hadden zo’n pasje. Kregen we korting op alles. Handdoeken, theedoeken, maar zelfs de bank en de gordijnen konden we daar kopen. Echt, als je bij mij thuis hard Makro roept, hangt alles te klapperen.”
Nog steeds plezier van
Het zal aan de kwaliteit van de spullen liggen, of omdat er altijd met liefde voor is gezorgd, maar veel spullen uit de uitzet zijn er nog steeds. Zoals die mooie handdoeken van Ali: “Onverslijtbaar! Ze liggen nu nog steeds in de kast en het zijn de lekkerste handdoeken.” Ook de bestekset van Afra is zo goed als nieuw. “Dat komt: we hebben ‘m bijna nooit gebruikt,” vertelt ze. “Met kerst komt het spul wel uit de kast, want dan hebben we tekort aan het bestek dat in de la ligt.” En Laura? “De elektrische mixer heeft z’n geld wel opgebracht: die doet het nog steeds en ik gebruik ‘m heel vaak!”
En jij? Spaarde jij voor je uitzet? Had je ook een bestek cassette, helemaal compleet? En kreeg je theedoeken voor je verjaardag?
Reacties 98
We zijn nu 39 jaar getrouwd en hebben nog steeds spulletjes die we gekocht hebben voordat we trouwden.
Goede dag Wij hebben nog steeds bk karaat pannen , na 45 jaar doen ze het nog steeds goed. Alleen wel eens nieuw handgreep. Die zijn helaas niet meer verkrijgbaar.
Ik kreeg verkering met een meisje (al 50 jaar getrouwd), dat al twee keer eerder verkering had gehad. Op zolder, achter triplex panelen, was hetgeen gespaard was, verzameld werd. Ik kon daar niets tegenover zetten. Na een afgebroken studie en militaire dienst had ik (na bijschrijving van een tiental jaren rente) ƒ 2.07 op mijn rekening staan. Financieel een ongelijke start.
Ik heb ook bij walra bespaart.ben meer dan 50 jaar getrouwd en heb nog steeds spullen in gebruik
Toen we verkering kregen, had mijn latere vrouw al veel van de uitzet bij elkaar. Ik gebruik al die spullen nog steeds, sinds 1976! De broodtrommel en de onderzetters bijvoorbeeld, die ik zie afgebeeld. Maar ook de AEG Turnamat, de Miele stofzuiger en het ATAG fornuis, om maar een paar grotere apparaten te noemen. Wel enkele malen gerepareerd! Bruin meubilair heb ik overgeschilderd, waar mogelijk, anders naar een slaapkamer. Enkele jaren terug kreeg ik handdoeken, washandjes, keukenspullen e.d. van mijn moeder, die haar uitzet in 1948 in Antwerpen had verdiend en deels gekocht.
Erger nog, ik ben Walra adviseuse geweest en moet eerlijk bekennen dat ik heel veel uitzetten verkocht heb aan verliefde stelletjes.
Alles wat jullie aangedragen hebben was op ons van toepassing. Van het sparen van de linnenuitzet (Walra) tot het sparen van glasservies, bestek, pannenuitzet, keukenuitrusting, losse spullen enz enz. Deze gingen op zolder in een grote rieten mand om op het moment suprême te worden uitgepakt in ons huisje. Voor de verloving en bruiloft een boekje voor de uitzet waaruit de mensen een cadeautje konden halen. Vele spullen hebben de tanks des tijds niet doorstaan (46 jaar) maar ik heb nog wel e.e.a.
Toen wij ons in 1968 verloofden, stuurden we alleen kaartjes ter kennisgeving. Een receptie, heel gebruikelijk in die tijd, wilden we niet, want mijn verloofde zat in dienst en ik studeerde. Al snel kwamen de reacties: "O, wat leuk? Wat willen jullie hebben?" Daar had ik nog helemaal niet over nagedacht. Het enige wat me te binnen schoot was: " Geef maar theedoeken". En zo kwam het dat we 2 jaar later trouwden met een zeer grote stapel theedoeken in de linnenkast!
Ik kan het mij allemaal nog goed herinneren, van Wales heb ik nu nog 2 ontbijttafellakens, de handdoeken zijn inmiddels versleten en weggegooid en witte lakens, toen de dekbedhoezen kwamen werden de lakens gebruikt om de meubels te bedekken als het plafond gewit moest worden ! Op onze verloving kreeg ik o.a. een afdruipen, een zwabber, rieten onderzetters in alle kleuren en div. peper en zoutstelletjes.
Ik heb toen ik 20 was 12 prachtige linnen theedoeken bij de Bijenkorf gekocht. Die waren zo mooi, dat ze dat nog steeds zijn. Zelden gebruikt. Eerst kocht ik andere leuke maar minder spectaculaire voor iedere dag, en daarna afwasmachine. Dus mijn dat mijn eventuele kleinkinderen zich daar met verbazing over gaan buigen (waar zijn die mooie doeken goed voor?)
In mijn bezit heb ik nog steeds het door mijn vrouw op kantoor uitgetypte lijstje met alle verworvenheden voor de uitzet ( zelfs het aardappelschilmesje ontbrak niet) met aan het eind de opmerking; 'we zijn nu bijna compleet, nou nog een huis en dan kunnen we trouwen!!' Ik praat over 1954. In '53 verloofden wij ons. Pas in 1956 was dat huis er.
Ja ik spaarde zeker voor mijn uitzet,had dus bijna alles.Pannenset tussen de benen op de brommer.Beppe spaarde een grote kruidenrek voor me op van haar kleingeld.Handdoeken met kleine foutjes.Etc etc
Ja dat was heel normaal. Iedereen deed het. Had walra uitzet, casette en servies . Je spaarde er voor. Kreeg als je je verloofde iets voor de uitzet. En met het huwelijk. Je had een boekje waar dingen instond.
Ook ik heb mij linnenuitzet bij elkaar gespaard, 12 onderlakens, 12 bovenlakens met geborduurde rand, alles 2 persoons en 24 kussenslopen van Cinderella. Nog heb ik enige kussenslopen verpakt. En nog wat lakens liggen. Hele stapels handdoeken, theedoeken. Groetjes Ineke ( 77)
Leuk, die oranje broodtrommel had ik ook, net zoals die roten onderzetters( heb ik nog trouwens) Wij hebben voor onze verloving mooie spulletjes voor ons uitgezet gekregen... Het verlanglijstje ging de hele familie en kennissenkring rond, dus zodoende kreeg je alles wat je wilde... Ik heb ook nog steeds het electrische mes van toen (1976) en de fondueborden :)
Ik vond dat zo'n oubollige, burgerlijke tijd en cultuur. Sparen zodra je verkering had en werkte. En daarbij moest de mannelijke zijde voor de poen zorgen. Vrouwtje thuis, alleen maar voor het huishouden zorgen. ook al waren er nog geen kinderen. Het was zo'n beklemmend gevoel en opdringerig, vooral als je net van school afkwam en van de wijde wereld wilde genieten, zoals wereldreizen maken, verkennen van andere culturen, je horizon verbreden. Ik was mijn tijd ver vooruit en wilde dat burgerlijke niet. Gevolg: mijn grote liefde toen, gaf me na 3 jaar de bons. Achteraf ben ik haar daarvoor dankbaar, want ik heb inmiddels 25 landen bezocht en ik wil nog meer.
Ik had gespaard voor de uitzet. Maar ook op onze trouwdag kregen we nog veel kado's. De meeste dingen hebben we niet meer maar het dure kado van oom Jan en tante Mien, een gourmetstel, hebben we elk jaar gebruikt en doet het nog steeds na 30 jaar.
Ja, spaarde ook voor uitzet. Stond in een winkel waar alles op huishoudelijk gebied te koop was. Elke masnd nam ik iets mee, zodat alles wel bij elkaar pestte Vooral linnengoed. Verlanglijstjes maken met foto,s erbij. Wat gezellig toen
Na de middelbare school naar de universiteit, eerst op kamers bij een hospita. Daarna met vriendjes een flat gehuurd. De borden, pannen en de rest werd voor een deel uit het ouderlijk huis meegenomen. Een gasfornuis op de kop getikt op de markt. Het gas fornuis lekte dus na het koken de gaskraan dicht. En de rest kochten we ook op de rommel markt. Later ben ik gaan samen wonen met een meisje die het een en ander al had. De rest in de winkel gekocht.
Wel nee: sparen voor de uitzet vond ik (nu 70 jaar) toen (en ik niet alleen) erg burgerlijk. Ik woonde destijds op kamers en mijn a.s. man ook: we legden onze spulletjes gewoon bij elkaar toen we gingen trouwen. Wel hadden we een praktisch verlanglijstje voor ons huwelijksfeest; wat we nog misten konden we via die weg vragen. We zijn erg compleet van start gegaan naar mijn idee!
Het bestek, zilmeta of zilduro gebruiken we dagelijks, na bijna 50 jaar nog compleet, mooi èn scherp. Zlefs de borden van ons Arzberg servies worden nog iedere dag gebruikt. Els (bijna 70).
Ik kocht bij walra al het linnengoed. Het was een verrassing wanneer er weer één pakket arriveerde. Je wist niet wat er in zat. Overigens goede kwaliteit.
Nooit meegemaakt. Pas toen we trouwplannen hadden (mijn man en ik) en ons huis gingen inrichten kochten we gezamenlijk onze huisraad.
Heerlijk herkenbaar. Sparen jazeker. Ik ben van 1954. Woonde op kamers en ging weer thuis wonen nadat ik verloofd was. Ook mijn man ging thuis wonen en we gaven kostgeld af. Van de rest leefde we een jaar en spaarde er lustig op los. Voor de grote spullen op de bank en iedere week de stad in voor wat kleingoed. Heel gezellig. Nu gaan we nog steeds samen spulletjes kopen groot en klein en zijn we in mei 41 jaar getrouwd. Sparen doe ik nog steeds. Douwe Egberts bonnetjes en bij de Jumbo de koopzegels. Ik spaar gericht voor iets leuks in huis.
Alsof mijn leven hier beschreven wordt met het sparen voor de uitzet! Zo ging dat in die tijd. Ben in 1976 getrouwd en heb nog veel dingen van de uitzet van toen. 😅 ik was op 5 dagen na 21 dus nog net niet volwassen. Dat was vroeger als je 21 werd.
Bij ons thuis werd helemaal niet gespaard voor de uitzet. Dat was achteraf best ongewoon. Toen ik later mijn (Spaanse) man trouwde bleek hij de halve uitzet wel bij elkaar te hebben. Haha ! Daar had zijn moeder voor gezorgd.
Linnengoed gespaard bij Walra. Er zijn baddoeken die ik nog gebruik! Sommige lakens doen in de zomer nog dienst als het erg warm is. Super kwaliteit!!
Ik ging met me 9 jaar oudere zus samen wonen in een huisje naast mn ouders huis . Daar door had mijn broertje meer ruimte en verhuisde mn ouders hun bed naar boven . Dus eten en wassen bleef bij mn ouders en ik ging toen automatisch dingen sparen .voor me uitzet zoals Brabantia .
O ja, walra. Er kwam een dame thuis. Niet dat ik aan trouwen dacht. Ik ging het huis uit en op mezelf wonen. Schandalig! Leuke baan in een, te verre, stad én een avondstudie. Theedoeken en tafellakens van walra heb ik nog steeds. Heel goed spul.
Ja natuurlijk spaarde we alles voor we gingen trouwen. Heb deze week mijn broodtrommel van Brabantia vervangen na ruim 50 jaar. Van Sola model Paola het bestek. Gebruik het elke dag nog na 50 jaar. Pannen van BK . Glasservies. Ook een boekje toen we gingen trouwen met kadootjes. Daar werd driftig uitgescheurd. Handdoeken theedoeken enfin van alles hadden we. In 1969 getrouwd.
Wij ,mijn getrouwd in het 1974 toen hadden wij hetzelfde pan uitzet en linnenuitzet en servies 12 delig Heel veel gespaard vanaf verkeringstijd.
Wij ,zijn getrouwd in het 1974 toen hadden wij hetzelfde pan uitzet en linnenuitzet en servies 12 delig Heel veel gespaard vanaf verkeringstijd.
Geweldig ik ben in 1977 getrouwd en elke maand kreeg ik een pakket vd Walra was gewoon feest . En sparen vd Brabantia bussen en met trouwen een wensboekje konden mensen een kado uitscheuren😀Hele andere tijd maar wel leuk😍
Ik had het geluk om in een zaak te werken waar de meest luxe artikelen verkocht werden, zo ook serviesgoed, glaswerk, bestek, pannen e.d. Ik kreeg als verkoopster korting dus had een enorme hoeveelheid van alles en veel dure en mooie dingen. Het jammere ervan is dat ik toen ik ging scheiden alles heb achter gelaten en denk nog wel eens met weemoed terug aan mijn mooie kristal, servies en mooi bestek. Ik ben nu 70, zulke mooie zaken als waar ik werkte bestaan niet meer want er waren er meer met bekende, grote namen maar er is er geen een meer, jammer....
Jazeker spaarde ik ook voor mijn uitzet. Was inderdaad iets uit die tijd. Was leuk en spannend. Regelmatig de stad in om aan te vullen, om dan weer te bekijken wat we allemaal al hadden.
Mijn stiefzus Ina had al aardig wat gespaard tien ik in 1967 moest vertellen dat ik zwanger was. Alles gaf ze weg😍
Ja, ook wij spaarden onze spulletjes bij elkaar en op regenachtige zondagen haalde wij ze weer uit de doos en hoopte wij ze snel te kunnen gebruiken.
Grappig die foto Ik spaarde Brabantia decor Patrice. Dat wordt nu weer in de markt gezet! vanaf 18-19? jaar gespaard.En later bij rommelmarkten,vlooien enz. nog meer; Ik heb nagenoeg alles ervan. En heb nog steeds een oranje hoekje in de keuken waar alles staat en wordt gebruikt
Ook ik heb mijn uitzet bij elkaar gespaard. Toen we (alle burgers die werkten) een eenmalige uitkering kregen van ik dacht 400 gulden kon ik in een keer bijna alle handdoeken enz. kopen. Bij Vroom waar mijn schoonzusje toen werkte. Met de verloving een boekje van Brabantia, kreeg je in ieder geval niets dubbel. Sommige handdoeken heb ik nog na 48 jaar.
Zo hebben wij het geleerd van de generatie voor ons... een tijd geleden ontdekte ik bij m'n vriend een schriftje....van zijn moeder... daarin schreef ze met potlood... haar uitzet... ... zoveel lakens, slopen, handdoeken, theedoeken, eierdopjes, .... in de jaren 30 .. ... was een uitzet sparen een gedegen voorbereiding op het opstarten van je eigen huishouden, na het trouwen....natuurlijk. Er was heel weinig geld, dus.... een uitzet sparen was een DOEL en elke verjaardag kwam er een onderdeel bij.... En je was er zooooo blij mee....en zuinig op... ( dat zijn nu toch de mooiste erfenis-items...) Mijn uitzet.... bruin koffie-servies... verzilverde theelepeltjes ( vakantie-souvenirs) , kristallen glazen, 1 voor 1 aanschaffen.. en mooie glazen voor het dagelijks gebruik , dekbed en overtrekken, tafellaken borduren, vloerkleed knopen, kussenovertrek knopen ( smirna) , schilderijtje borduren, gordijntjes haken,
Inderdaad Walra spaarde ik En mijn moeder voor de pannen ik heb alleen de vergiet nog ik weet niet of het merk Lagostina toen was ik ongeveer 16 jaar en ben. ik 65jaar
Ja, heel herkenbaar. Alle handdoeken in donker papier, tegen het verkleuren. Bij de verloving en op je verjaardag vroeg je allemaal spulletjes voor je uitzet. We gebruiken nu nog glazen bakjes die we bij de verloving (1972) hebben gekreben.
Voor je uitzet sparen nou en of! Ik ging in 1984 het huis uit. Werkte net een half jaar. Elke maand naar de Hema en een mes of vork kopen, ik heb ze nog jaren lang bij de kampeer spullen gebruikt.... Mijn tante ging emigreren en ik kreeg haar servies, super blij mee. Met mijn verjaardag vroeg ik een kristallen glas servies van cristal d arc, toendertijd te koop bij de kijkshop, een gloednieuw winkel concept. De pannen kwamen van mijn overleden oma, ze staan nog steeds in de caravan. Als ik klusje voor mijn moeder deed, verdiende ik een opscheplepel, een thee/handdoek oid. Ik gebruik ze nog steeds. Ik had alles wel bij elkaar uitgezocht. Toen ik het huis uitging had ik al heel veel, het restant wat ik nog nodig had( ik had een lijstje waar ik vanaf streepte) kochten we bij de Makro waar mijn vader een pasje van had. De trapleer van toen staat inmiddels bij een dochter.... De meubels kwamen van familie en collega’s, een wandmeubeltje kocht ik bij Wehkamp. Mijn kleding kasten waren afdankertjes van mijn ouders. Mijn eerste aankoop bij de toen nieuwe Ikea: Billy boekenkasten! Verloven deden we in stilte, dus geen kadootjes. Met trouwen had ik een kado boekje. Het mooie servies kreeg ik van mijn ouders en schoonouders. De borden dan.... de ovenschalen van de tantes. Mijn vader haalde alles in Luxemburg, waar een outlet winkel van Villeroy & Boch zit(nu nog steeds) Later vroeg ik voor mijn verjaardag aan mijn ouders nog meer borden en kopjes van dat servies. Dit jaar zijn we 33 jaar getrouwd, er is slechts 1 kopje gesneuveld.....Het servies is groot genoeg voor mijn gezin en aanhang.....
Nee! Mijn oudere zus deed dat keurig, maar ik vond het vreselijk! Dan heb ik na 30 jaar zeker nog steeds dezelfde handdoeken vanwege de goede kwaliteit, maar ik vind ze allang niet meer mooi, nee dat zag ik niet zitten. Ik ging al vroeg op kamers wonen en kocht wat ik nodig had en vooral wat ik leuk vond😄
Zo'n cadeauboekje met uitscheurbare blaadjes herinner ik me ook: 1 opscheplepel, Jeunesse; 1 vork, Jeunesse (die 6x), broodrooster, theedoeken enz. Maar dat was pas bij de bruiloft (in 1963), bij de verloving kregen we nog gewoon dingen die mensen zelf kozen.
Ik had een half jaar verkering en kreeg van mijn a.s schoonmoeder lakens in een witte vierkante emmer met rood deksel met sinterklaas, mijn ouders verbolgen. "Willen ze nu al tussen de lakens hebben". Ik had wat leukers bedacht.
Wat herkenbaar,al op mijn 12e begonnen met sparen voor mijn uitstel. Veel van de Hema,en mijn handdoeken uitset spaarde ik bij elkaar met de zegeltjes van het tankstation. Na mijn verloving was het gretig foldertjes knippen,zodat de plaatjes konden worden geplakt in het scheur blokje(zo wist je zeker dat je niets dubbel kreeg,en wat je kreeg had je zelf uit gekozen😉). Ben nu inmiddels en heb nog steeds keuken doeken van toen. Maar wat leuk is dit🥰🥰
Ook gespaard voor een Walra uitzet. Elke keer een verrassing als er een pakketje binnen kwam. Gebruik nog steeds handdoeken van de Walra.
Ja inderdaad heb ik daar ook voor mijn uitzet gespaard . Ze hadden goede kwaliteit !
Ik kreeg de uitzet van me ouders als zijnde hier is onze oude huisraad ik ben toe aan vernieuwing. Ondanks dat heb ik er wel jaren lang dankbaar gebruik van gemaakt tot ik zelf stukje bij beetje alles heb kunnen verbouwen
ik had toen ik trouwde een hele serrie van de witte Brabantia trommels brood, beschuit ,koffie en thee en suiker bus, heb de broodtrommel nog steeds en wat ik ook had waren oranje gordijnen en arcopal schalen met het lotus model er op en de mokken...……..
Ik behoorde in die tijd wel tot die burgertrutjes. En spaarde via de Walra mijn uitzet bij elkaar. Leuk hoor, kwam er een vertegenwoordigster met al dat linnengoed en badgoed enz. aan huis en dan mocht je zo uitzoeken wat je mooi vond. Handgeborduurde lakens, prachtige en grote badlakens en nog veel meer. En ik vond het leuk als er 1x per maand weer een pakketje werd afgeleverd. Ik heb er van genoten in die tijd, en geen moment spijt gehad en ben nog steeds zo. Eerst sparen dan kopen. Volgens mij niks mis mee hoe burgerlijk dat voor een ander lijkt. Ben al snel tevreden en dankbaar met hetgeen ik heb, lekker burgerlijk hihi.
Inderdaad, wij hadden ook het uitzet van Walra keukenatributen van brabantia en bk bestek van sola, servies van arzberg, heb van alles nog wat over na 45 jaar.
Ik gebruik ze nog elke dag (erfenis van mijn moeder)
Walra textiel voor de uitzet
Verloofd toen ik 18 jaar was, walra linnengoed bij elkaar sparen, Gero Zilduro bestek (op verjaardagen kreeg je b.v. 1 lepel van 9 gulden) alles lag onder het bed. Met 21 jaar getrouwd. Kreeg toen van de dominee een eiersnijder. Linnengoed heb ik niet meer. Nu ben ik 75.
Ja wij zijn in 1971 verloofd en in 1973 getrouwd dus 2 jaar gespaard v d uizet Ik vond dat toen erg leuk elke maand spullen kopen en dan 0p zolder in een grote kist alles Bewaren en inderdaad verlanglijstje maken . Toen wij gingen trouwen hadden wij alles dus v het trouwen vroegen wij geld. Na het feest toen wij naar ons eigen huisje gingen eerst de enveloppen open maken en tellen En daarna vlug naar bed 😂
Op mijn 18e begon ik met sparen van de Walra uitzet. Toen ik later een andere vriend kreeg, durfde ik het in eerste instantie niet te vertellen. Leek ineens zo "vast" terwijl ik juist de vrijheid had gevonden. Na het vertellen veel later van de Walra lakens en handdoeken, maakte het hem niets uit. Vond het eigenlijk wel handig, want een jaartje later waren we allebei arme studenten met 2 kamerhuren. Dus heel handig dat we niets hoefden te kopen. Bestek en servies kwam van de beide oma's die naar een verzorgingshuis gingen en kort voor een kampioenschap voetbal waar Nederland aan meedeed, ook een oude zwartwit TV.
Trouwens: nog een reactie, ik heb nooit iets oranje gehad. (ben nu 69). Mijn 5 jaar jongere zus wel. Die verfde zelfs de klok oranje en de dekenkist. In die tijd had ik al een hekel aan oranje, nu nog als het huishoudelijke artikelen zijn.
Ik ben een ontzettende bofkont. Mijn hele uitzet en alles wat er nodig is heb ik van mijn moeder gekregen, net zoals zij dat ook van haar ouders gekregen heeft en die weer van hun ouders. De linnen uitzet was trouwens ook van Walra. Voor ons trouwen hebben we boekjes ingevuld met op elke bladzijde een wens, hoe duur en waar te koop. Die kon er uit gescheurd worden, als die persoon dat ons geven wilde. Was leuk en spannend.
Toevallig met ik alles aan het opruimen en daar kwam mijn uitzetschrift tevoorschijn ( ik dacht dat ik dit had weggedaan) Nou, 60 handdoeken 40 theedoeken 12 lakens( ik heb er nog 3 verpakt van Maussen op zolder) g keukenservies goed servies keukenbestek en goed bestek eigenlijk alles had ik tot 3 emmers dweilen vaatdoekjes, oranje broodtrommel pedaalemmer enz maar ook goed want mijn man heeft juist 2 weken zijn salaris mogen houden, dus na ons trouwen, waar je ook nog een wensenboekje gaf aan de genodigden, konden we meteen sparen voor ons huis en hoefden we niks meer voor in het huis te kopen, want we hadden een 3e hands slaapkamer , 2e hands woonkamer maar je was gewoon blij bij elkaar te zijn, want samenwonen dat kon niet. maar ben nog steeds gelukkig 43 jaar getrouwd
Bestek gekregen van mijn ouders maar bij Walra mijn linnengoed bijeen gespaard. Ruim 42 jaar geleden nog steeds handdoeken en lakens in de kast
Ik spaarde handdoeken, 40 jaar geleden, waarvan ik er nog verschillende heb. En ook ontbijtbordjes. Heel leuk en een goede voorbereiding op je huwelijk.
Lueke photo. Ik heb nog zo'n oranje broodtrommel, beschuitblik en een klein ding met een deksel er aan vast. En het bovenste onderzettertje komt me ook heel bekend voor. (Ik hoop dat ik de juiste woorden gebruikte, want na meer dan 41 jaar in Engeland is het soms makkelijk een woord dat je niet vaak tegenkomt te vergeten.)
Ja precies zo als de meesten toen deden ,ik vond het geweldig als we weer iets moois gespaard hadden. Zou het zo weer doen ,
Het was heel normaal, iedereen deed het. Logisch want veel geld was er niet en je verdiende ook geen goud-geld. Om die asbakken moest ik wel lachen, want toen was het heel normaal op een verjaardag verschillende soorten sigaretten te presenteren. Als je, zoals ik in 1952, bent geboren zat je eind jaren zestig/begin zeventig in die vreselijke paarse en oranje attributen. 'Hoogtepunt' was een paarse of oranje pindastel met van die kleine bakjes. Je ziet ze nog volop op rommelmarkten. Ik krijg er nog steeds de kriebels van. De bestekset was een must. Uren debatteerde je met je verloofde of het een set van de Sola of van de Gero moest wezen. Van roestvrijstaal of van silverplate. Die van mij werd in 1971 aangeschaft en wordt nog dagelijks gebruikt, gaat de vaatwasser in en ik vind 'm nog steeds mooi! En alle meiden spaarden voor de Walra: je kon het zo compleet maken als je wilde: handdoeken, bijpassende theedoeken, lakens, slopen. Je sprak een bedrag af en maandelijks kwam er een kleine uitbreiding. Dàt is me nooit gelukt. Binnen anderhalf jaar na mijn eindexamen MMS (een heerlijke school!) was ik getrouwd en had ik een kind. Je begrijpt het al: een 'moetje'. Voor ons gaf het niks: we zijn en waren er blij mee.
Ik ben van 1948 en heb ook ijverig mijn uitzet bij elkaar gespaard. Toen verloofde je je ook eerst en kreeg je al een goeie start voor je uitzet. In Amsterdam west was een stoffenwinkeltje, waar je voorgeknipte hoeslakens kon kopen, die je zelf afzoomde en van elastiek moest voorzien. Gelukkig had moeders een naaimachine, die mijn vader zelf van een elektrisch motortje had voorzien. Een paar borden heb ik nog van vroeger, 50 jaar inmiddels....Douwe Egberts zegeltjes werden ook driftig gespaard. Destijds werd er ook veel Moccona poederkoffie gedronken en ik heb dan ook nog vele van die glazen potten in 3 maten. Sluiten nog prima.
Nooit gespaard voor mijn uitzet want ik ging met mijn zus op een gehuurde boven verdieping wonen en we kochten alles zelf.dus we hadden servies goed , keuken gerei ., lakens/slopen , handdoeken enz. Voor mijn trouwen gaf mijn vader me geld voor AB dekens en mijn tante 100 gulden waarvan ik zilveren apostel lepeltjes gekocht heb.
Ik spaarde voor walra en ik heb ze nog na 40 jaar
Ja, ook ik was in de weer met mijn uitzet. Dure pannen gekocht in Aken (Duitsland) want dat was goedkoper dan in Nederland, bestek van Sola wat aan een bord opgehangen kon worden, met bruine heft. Mijn beschuitbus heb ik nog steeds, maar blijkbaar zijn de beschuiten nu wat hoger in de verpakking. Het past niet meer!
Toen ik verkering kreeg met met mijn vrouw kwam ik in een gespreid bedje terecht ze had heel haar uitzet al bij elkaar. Helaas zijn we na 29 jaar huwelijk toch uit elkaar gegaan dan is een uitzet niet zo belangrijk meer. Ze is gelukkig nog wel mijn beste vriendin. Misschien dat dit bericht hier niet thuis hoort maar ik moest het even kwijt groetjes Marco
Ook ik heb inderdaad in 1967/1968 mijn linnenuitzet bij Walra vandaan. Leuk zo'n vertegenwoordiger aan huis en dan elke maand spannend wat er nu weer in het pakket zat. Het was zo'n vreselijk goede kwaliteit dat ik nu nog handdoeken er van gebruik. Jammer dat het niet meer bestaat. Je ziet nog weleens ergens handdoeken van Walra, maar die zijn niet mer hetzelfde.
Nee, ik spaarde NIET voor mijn uitzet. Ik stuurde Walra juist een brief, omdat ik niet wilde sparen voor 'fleurige beddensets' en 'kleurige handdoekensets'. Dat soort termen hadden zij gebruikt in hun reclamebrief die ik ontving omdat ik meisje was en 15 werd. Ik vond dat jongens ook maar moesten sparen voor hun uitzet. Tot mijn verrassing ontving ik een serieuze brief terug, waarin onder andere werd verteld dat een (klein) percentage van hun klanten inderdaad uit jongens bestond.
Nee, ik spaarde NIET voor mijn uitzet. Ik stuurde Walra juist een brief, omdat ik niet wilde sparen voor ‘fleurige beddensets’ en ‘kleurige handdoekensets’. Dat soort termen hadden zij gebruikt in hun reclamebrief die ik ontving omdat ik meisje was en 15 werd (in 1975). Ik vond dat jongens ook maar moesten sparen voor hun uitzet. Tot mijn verrassing ontving ik een serieuze brief terug, waarin onder andere werd verteld dat een (klein) percentage van hun klanten inderdaad uit jongens bestond.
Ik ben van 3 sept. 1957. Ik spaarde ijverig voor mijn uitzet. Heb nu nog steeds handdoeken van Buhrmann uit utrecht. Ook verloofde ik mij en had een boekje waar mensen een cadeautje uit konden scheuren. Heb mijn glasservies/eetservies nog steeds nog steeds. Evenals zoveel dingen die kocht je voor het leven. Spaarde en doe ik nu nog DE pnt. voor een koffiezetapparaat. Ik was zuinig en ben het nu nog steeds. Maar ja helaas is dat noodzaak.
Ik heb nog 2 theedoeken gekocht in 1964 ingepakt liggen Krijg het niet over m´n hart om ze uit te pakken
Ja, ik spaarde ook spullen, Alles van Arcopal servies, appel, peer en keukenspullen en pannen van Brabantia , Decor Pratries, Oranje, ik heb nog spullen ervan en Arcopal servies compleet
Ja idd.... Sparen voor je uitzet, vond het geweldig toen het toch erg serieus werd, en vele andere mensen ook 😉 Je had zo'n boekje waar ze dan een kado uit konden scheuren, en vaak van Brabantia, je kon zo'n groot vel ophalen met al hun artikelen, en die plaatjes plakte je dan in het boekje. En als je het boekje terug kreeg ging je stiekem kijken wat er uit was 😂 Maar had wel al mijn keukengerei en handdoeken enz toen we gingen trouwen, nu 37 jaar geleden....
Vreselijk,de accaroc bruine glazen en koffiemokken van de benzinepomp...
Er werden niet alleen handdoeken en bestek voor de uitzet gespaard. Bij AH kon je destijds zegeltjes kopen en voor een volle kaart kreeg je 52 gulden, maar je kon ook de kaarten opsparen en dan via de Premie van de Maand Club (PMC) bijv voor een koelkast of electrische naaimachine sparen. Een zus van mij had van dat laatste zeer veel profijt met haar drie dochters. Ze liepen er altijd tiptop en naar de laatste mode gekleed bij. Mede dankzij het befaamde "lapje van de markt".
Sparen voor de uitzet walra lakens en slopen moesten witte handelen hebben voor dokters visite
Ja , ik heb zelfs het boekje nog waar alles op stond,dozen waren genummerd en wat er in zat schreef ik op soms zelfs met foto.ik had letterlijk alles en meer dan voldoende. Alleen de electrische apparaten had ik nooit gekocht vanwege de garantie
Ik spaarde ook voor mijn uitzet en we kochten ook telkens iets en dat schreef ik dan op in een kleine ordner, ik heb hem nog steeds. Wij hebben ook een bestekcassette gekocht in Zaandam bij Wastora. We gebruiken al 41 jaar dagelijks deze cassette en het ziet er nog steeds goed uit. Ook het kleine notitieblokje komt mij bekend voor. Ik had er allerlei spullen in opgeschreven die wij dachten nodig te hebben als wij getrouwd waren. Dat notitieblokje werd dan steeds doorgegeven en toen wij gingen trouwen in 1979 kregen we de spullen die in het boekje uitgescheurd waren en dat blokje kreeg ik later van mijn moeder weer terug. Heel leuk om hier aan terug te denken. Ik zag net een afbeelding van spullen van Brabantia. Wij hadden de spullen in schaduw bruin. Dat wilde ik nog wel delen.
Ik heb mijn linnenuitzet opgespaard bij de Walra. Kwam er iemand bij je thuis en je zocht uit wat je wilde hebben. Je kon zelf bepalen hoeveel stuks je wilde hebben. Je sprak een prijs per maand af en voor dat bedrag werd er linnengoed opgestuurd. Dat werd door Walra in blauw papier verpakt om verkleuren tegen te gaan. Ik hen nu nog lakens en slopen die wij nog regelmatig gebruiken. Wij zijn in 1961 getrouwd. Later in Heemskerk zal 1975 zijn geweest, heb ik hoes, en dekbedhoezen, erbij gekocht. Die liggen ook nog op ons bed. De kwaliteit is geweldig.
Als 12de en jongste kind, vond ik het sparen voor een uitzet burgerlijk en belachelijk. Het huwelijk leek mij het saaiste wat je kon overkomen. Veel belangrijker was voor mij, een vak leren en zorgen dat ik nooit een man om geld moest vragen. Op mijn 27ste trouwde ik toch , bleef werken en kocht borden bij de Hema. Ik heb een uitzet nooit gemist!!
Ik gebruik nog steeds het zilduro bestek. Ik had 12 delig. Zilmeta Lepelrek ook nog steeds . Gekocht en gekregen in 1969
Ik(65) spaarde ook bij Walra leuk elke maand kreeg je een pakket en altijd weer nieuwsgierig wat er in zat, al had je het zelf uitgezocht.Ook de wel bekende oranje Brabantia set gespaard tot poetsdoos aan toe.Bk pannenset en amefa casette beide in één keer gekocht.Servies en glasservies ook bij elkaar gespaard.
Nee, helaas heb ik niet kunnen sparen voor mijn uitzet. Toen ik 15 was overleed mijn moeder en daarmee was ik wees (mijn vader overleed toen ik 6 was). Na een jaar bij iemand gewoond te hebben ben ik op mijn 17e zelfstandig gaan wonen. Het was in 1979, en ik ging toen samenwonen. We kregen hier en daar wat spullen en de rest hebben we gekocht van onze salarissen. Voor mijn oudste 2 kinderen heb ik al via spaaracties bij de supermarkten spullen als handdoeken en bestek verzameld. Voor de jongste 2 gaat dat nog gebeuren.
Nou mijn toenmalige vriendje nog steeds mijn man en ik kochten een Walra uitzet,lakens ,dekens en verder linnengoed Geweldig iedere maand kregen wij een pakket binnen waar dan voor ongeveer 100 gulden aan spullen in zat Geweldig,wij hebben er nooit spijt van gehad,en voor onze verloving kregen we ook heel veel voor ons uitzet,zoals een pannenset,strijkplank en strijkijzer,bestek etc wij waren er Super Blij mee !
Ik ben van 1962 en was absoluut niet bezig met mijn uitzet, hoewel ik toch van mijn 15e jaar tot en met mijn 22e jaar verkering heb gehad met dezelfde jongen. We hadden het wel eens over later, maar dat bleef heel erg vaag, wij waren bezig met onze diploma's voor de HAVO, daarnaast onze eerste baantjes in de horeca. En als er weer een schooljaar voorbij was, gingen we op vakantie naar Portugal, tweeënhalve dag in de trein, en dan 7 weken vakantie vieren. We waren echt niet bezig met een uitzet. Maar de andere meisjes uit mijn klas wel. Toen ik 22 jaar was, kwam hij erachter dat hij toch wel erg graag met mij wilde trouwen, en hij vroeg me. Maar helaas, ik was hem ontgroeid, hij was te laat gekomen. Nu ben ik al 35 jaar verloofd met dezelfde man.
ik heb nog 2 raffia? onderzetters, vierkant, in gebruik (op de één of andere wijze van m'n moeder bij ons terecht gekomen na 1969. Ben nu 77 jr.
Prachtverhalen zie ik, altijd verstandig om voor je toekomst spulletjes te sparen! Mijn advies voor je toekomst: een goede opleiding, sparen,geen slechte gewoontes zoals roken,drugs,etc dan ben je gedegen opgezet voor de rest van je leven!
Mijn koelkast, stofzuiger en mixer (progress) waren bij elkaar gespaard met zegeltjes van AH kon met 1 of meerdere volle boekjes kopen bij PMC premie van de maand club! Mixer heeft het na 43 jaar gebruik begeven. Linnenuitzet van Walra, heb nog een deel in gebruik! Ik spaarde €50 per maand en eens in de 2 maanden kreeg je dan een deel van je uitzet!
Nee hoor, ik ben nu 80 en ik heb dat nooit gedaan! Ik vond het zo tuttig! Daar wilde ik echt niet aan meedoen. Ik was sowieso nogal dwars... Eerst maar op kamers! Bijna mijn hele inboedel kwam van de Waterlooplein markt. Ik heb nog steeds spullen van toen... Toen ik 3 dagen na mijn 21ste verjaardag naar mijn eerste kamertje in Amsterdam vertrok had ik echt helemaal niets. Het was gemeubileerd met grote donkere kasten en een bed, tafel en een stoel. 's Avonds naar de Kunstnijverheidsschool afdeling Tekenleraren en overdag tandartsassistente. Langzamerhand kwamen er spulletjes bij, maar veel nieuwe dingen heb ik nooit aangeschaft. Ik heb er mooie herinneringen aan.
Wat oud bollig allemaal. Uitzet het woord alleen al. Voor als je het huis uitgezet word zeker? Ging op kamers eind jaren 60, op mijn 16e vanwege een studie. Nodige huisraad, nieuw gewoon van thuis meegekregen. Met je aanstaande ook zo'n lachwekkend woord; vaatdoekjes en theelepeltjes uitgaan zoeken: wat passen ze goed bij elkaar............. Wat een geest dodende bezigheid. Heel wat meisjes gingen naar de Spinazie academie, om de verplichte leerplicht vol te maken namen ze een schoon sloop mee, om te leren wassen: "Lijkt me reuze leerzaam". Er was en is zoveel te ontdekken op cultuur gebied; muziekgenres, voorstellingen (nu niet Covid 19) dans, toneel, opera, kunst, literatuur, natuur, sterrenstelsel, e.v.a. Had de vraag wat vond u boeiend in uw jonge jaren interessanter gevonden. (Uitgezonderd huishouden). Aanrader, laat u verassen door een nieuw onderwerp, waar u misschien niet bij stil had gestaan. Succes gewenst.
Niet iedereen had ouders die bulkten van het geld he. Sommigen moesten alles bij elkaar sparen. Lekker denigrerend doen is ook een hobby blijkbaar.
Vooruitzien is regeren zei m’n vader en moeder ! Zo’n boekje met wensen waar familie en vrienden een blaadje uit konden scheuren had ik ook. Het verzamelen van spullen en vooral gereedschap heeft mij geen wind eieren gelegd. Hiermee kon ik de meerwaarde van mijn eerste woning flink opkrikken! Ik ben altijd blij geweest met alle vooraf verkregen spullen en heb ook diversen nog in gebruik vanaf het eerste uur. Mijn conclusie: ja het is zinvol😃Charrel (52)
Mijn hele uitzet kwam bij de Wales vandaan. Je kreeg elke maand een pakketje handdoeken. Theedoeken lakens .!kortom alles wat nodig was in een huishouden. Doordat het maandelijks kwam had je zo van alles bij elkaar voor je huishouding.