“In de jaren 60 was het sparen van gratis sleutelhangers die je kreeg bij de boodschappen een echte rage. Ik weet nog dat ik vooral gek was op de sleutelhangers die bij etenswaren zaten. Bijvoorbeeld zat er bij de chips een sleutelhanger waaraan een plastic zakje mét inhoud zat, dat er precies zo uitzag als de echte grote zak chips. Ook van de Unox was er een mini rookworst, bij afwasmiddelen zat een sleutelhanger met daaraan een klein flesje en bij de Knorr-soep zat een heel klein zakje soep aan een hanger. Jaren heb ik ze gespaard en ook bewaard. Ze deden dienst bij het poppenhuis en met winkeltje spelen. Zelfs nu 50 jaar later heb ik sommige nog. Een enkele heeft dienst gedaan als decoratie op een zelfgemaakte kaart. Het zou toch leuk zijn als zo’n actie nog eens kwam i.p.v. al die andere rommel tegenwoordig!”
Door: SchoolBANK’er A
(foto via countryathome.nl)
Reacties 4
Ik weet dat ook nog goed ja, al die sleutelhangers. Het gaf je als kind altijd een heel blij gevoel wanneer zoiets je ten deel viel. We waren (en zijn gelukkig nog altijd) met 7 kinderen, dus dat was op je beurt wachten natuurlijk. Dat soort geluk en blijheid mis ik nog vaak, dat blij zijn met iets kleins en eenvoudigs. Nu kan àlles maar dat kleine geluk was onbetaalbaar!!
Tja, wie deed dat eigenlijk niet?. Ook singeltjes, lp's, stickers en alles van Veronica.
sleutelhangers sparen ik had heel veel en dan op een koord naaien en dan ophangen. Dat herinner ik me nog heel goed.
Onze buurman was machinist van een gemaal. Mijn zusje en ik mochten wel eens binnen kijken en dan kregen we wel eens zo'n sleutelhangertje uit het ladenkastje in de hoek van het gemaal. Ik heb er nog twee van. Twee verchroomde kaboutertjes. Misschien was het Piggelmee van van Nelle Koffie ofzo? Die andere sleutelhangers, die met met de boodschappen eraan, zijn mettertijd allemaal weggeraakt.