Ga naar de inhoud

Niets leukers dan na een vakantie post ontvangen van mijn penvrienden!

Update:
penvrienden

Penvrienden

spannende post

Niets leukers dan na een vakantie in het buitenland brieven ontvangen van de vrienden die ik in de vakantie gemaakt had. Exotische postzegels en stempels. Spannende post.  Was dat voor jullie ook zo? Na vakantiepret? In mijn geval met Franse penvrienden.

Contact leggen

Wat waren we hongerig naar elkaar in die tijd en wat was het bloedstollend spannend om, net aangekomen, het strand op te lopen, om je heen te kijken en andere pubers te spotten waar ik dan quasi onverschillig langs liep. Badhanddoek  neerleggen en zonnen, maar ondertussen! Hoe maakte ik contact? Dat vond ik wel een probleem. Ik was niet zo vrij dat ik op mijn Franse leeftijdgenoten afstapte maar eigenlijk verliep dat altijd vanzelf. Er rolde een bal ‘toevallig’ mijn kant op. In het voorbijgaan werd ik gegroet. Een uitnodiging om mee te doen met volleybal. “Ja”! En dan?

Gelukt! ik hoor erbij, mijn penvrienden.

Communiceren

De lessen Frans op school moesten dan ook in de praktijk gebracht worden met alle hilarische fouten van dien. Dan zei ik bijvoorbeeld: je suis quatorze ans in plaats van j’ai quatorze ans. Een bron van vermaak was ik dan. Ik schaamde me dood maar alla, we hadden ook plezier om elkaar. Zij leerden mij Frans, ik hen Nederlands en vaak  vonden we elkaar ook in de Engelse taal. “Where are joe from? Hollande! Ah Kroiff, Good footballplayers. Do joe like musique? Gwat kind of musique? En later: “Doe joe like kiessing?”. Voor ik het wist was ik opgenomen in een clubje met leeftijdgenoten en ook hopeloos verliefd.

Penvrienden

Eenmaal thuis kwam dan de post van Patrick, Francoise en Michel en Kathy en Philippe. Het was nagenieten van al die spannende ontmoetingen om dan ook te horen dat zij, net als ik, grijze dagen in de schoolbanken moesten doorbrengen met proefwerken en andere verplichtingen. ‘Vive les vacances’ schreven we elkaar. ‘A la prochaine’. Tot volgend jaar! We wisselden vakantiefoto’s uit. De meeste contacten bloedden weer dood na enkele maanden. Een enkele ook niet!

Hoe ging dat bij jullie?

Door: Helga

penvrienden

Reacties 2

  1. avatar
    Marianne Bakker

    Leuk geschreven. Ik hoop nog veel meer van je te lezen. Groet, Marianne

  2. avatar
    f. bakker

    Met het Duitse vakantievriendinnetje heb ik nog jaren geschreven. Elk jaar zagen wij en onze families elkaar. Weer thuisgekomen werd er regelmatig geschreven. 35 jaar heb ik met haar geschreven. De eerste brief ging over de dood van Elvis Presley weet ik nog wel.