Heerlijk was dat, alleen een beetje hard op dat dunne matje met alleen een handdoek om op te liggen.
Blijkbaar vond onze huisarts het nodig om ons, vanwege bronchitis, een paar keer per week onder de hoogtezon in het Kruisgebouw te sturen.
Kruisverenigingen
Een Kruisvereniging is een particuliere vereniging. Ze richten zich op het geven van voorlichting op het gebied van de volksgezondheid, hygiene, voorkomen en bestrijden van besmettelijke ziektes, infecties en verzorgen en verplegen van zieken. Ze leenden ook verpleegartikelen uit. De eerste vereniging werd opgericht in 1875, het Witte Kruis, en de benaming is afgeleid van de internationale organisatie het Rode Kruis die een rood kruis als symbool voert, als in de vlag van Zwitserland, het woonland van Henri Dunant, de oprichter.
In het Kruisgebouw
We moesten twee of drie keer per week naar het Kruisgebouw. Daar was ook het consultatiebureau gevestigd. Er waren kleine hokjes met een aankleedkussen voor de babies. Lekker krap. Wat ik me herinner is dat er ook echt zo’n ziekenhuisgeur hing.
De lampen (model TL lampen) hingen aan het plafond en de zuster hield op een kaartje bij hoeveel minuten(!) je eronder mocht. Afwisselen op buik of rug. Ook heel belangrijk: brilletje op!
Meestal namen we wat te lezen mee, maar vaak doezelden wij weg. De zuster hield met een gewone wekker de tijd bij. Ring, ring! Jij bent klaar!
En dan aankleden en naar buiten, naar huis. Dat was dan wel even schrikken, zo koud!
Zorgbureaus en -verzekeraars
Als je vandaag de dag iets mankeert, zorg nodig hebt of moet bevallen kun je een van de vele zorgbureaus inschakelen die zich op deze markt begeven. Je kunt aan het eind van het jaar van zorgverzekeraar wisselen, allemaal hebben ze aanbiedingen en extra’s in hun pakketten. Vroeger was je voor de privatisering verplicht verzekerd. Er werd een bedrag op je salaris ingehouden. Ambtenaren waren veelal particulier verzekerd.
Ik denk niet dat hoogtezonnen nog wordt aangeboden. Wel lichttherapie. Onder een zonnebank durf ik niet. Dat is toch iets heel anders.
Heb jij ook onder de hoogtezon gestaan?
Reacties 6
Ja de hoogtezon, met dat strakke brilletje op. Ik moest van de arts naar heilgymnastiek (nu fysiotherapie) omdat ik nogal krom liep. Na de sessie van de heilgymnastiek moest ik steevast onder de hoogtezon Dit alles werd in het ziekenhuis gedaan
Ook wij moesten onder de hoogtezon, mijn oudere broer Chris en ik. In het rode kruisgebouw in de van Ostade straat. Allebei een brilletje op en als er een wekkertje af ging dan moest je je omdraaien.we zijn allebei wat astmatisch. Mijn broer is daar toen verliefd geworden op de zuster, ene Bettie. Zij was ouder en wijzer en poeierde hem netjes af. Zo schattig die broer van mij.
Toen ik een jaar of 5 was kreeg ik een stevige longontsteking. Daarna was ik regelmatig benauwd en had er volgens de huisarts een astmatische bronchitis aan overgehouden. De hoogtezon bleek een remedie. Dit werd in het algemeen aangenomen. Ik moest dus elke week bij de nonnen, met een brilletje op, een uurtje onder de hoogtezon. Ik kan niet zeggen dat het hielp. Met had toen andere toepassingen voor kinderen met astmatische bronchitis. Ik sliep o.a. met blokken onder mijn bed aan het hoofdeinde. Ik sliep dus met mijn hoofd veel lager. Niet direct bevorderlijk als je toch al benauwd bent. Ook moest ik ongeveer 2 liter melk per dag drinken. Weer zo´n vreemde aanrader voor astmatische kinderen. Ik kreeg natuurlijk meer en meer slijm te verwerken. Tot overmaat moest ik in de zomervakantie naar een zogenaamd koloniehuis in Bunde (Z-L) voor mijn gezondheid; lekker in de buitenlucht in de bossen. Wij woonden altijd al midden in bossen. Wat had dat voor zin? Het had dus ook geen zin en uiteindelijk ben ik door sport rond mijn 13de jaar nagenoeg van mijn astmatische bronchitis afgekomen. Tot nu in de jaren van Covid 19 het toch weer de kop op stak. Benauwdheid! Ik wist nauwelijks nog wat het was. Ik ben er gelukkig weer grotendeels van af en ik heb dit jaar mijn 80-ste verjaardag gevierd. Henk Stevens (Vroeger o.a. de Antoniusschool en het Hertog Jan College in Valkenswaard. Nu woonachtig in Portugal)
Ik ging rond mijn zesde wekelijks bij de huisarts in Veenwouden onder de hoogtezon vanwege atstmatische bronchitus.
Ik ken de hoogtezon wel, maar wij hoefden er niet voor naar het Kruisgebouw. Wij hadden thuis een hoogtezon. Een paar keer per week gingen mijn zusje en ik 's avonds( in de winterperiode) onder de hoogtezon. Dan kregen we van de brilletjes op en lagen we op een soort tweepersoonssprei in de kamer. Intussen las m'n moeder ons dan wat voor. Na een paar minuten moesten we van onze rug op onze buik draaien waarna we nog een paar minuten lagen.
Yep...Toen ik op de kleuterschool zat (Nutskleuterschool aan de Zonnebrink in Winterswijk) gingen we ook regelmatig met de hele club naar het groene kruisgebouw om onder de hoogtezon te gaan. In je onderbroekje en uiteraard met die donkerrode brilletjes op.