Kinderprogramma’s en omroepsters van weleer
Het waren stuk voor stuk keurige dames in prachtige jurken met mooie kapsels die vanaf 1955 de kinderprogramma’s aankondigden op de Nederlandse tv. De omroepsters uit die tijd waren bijna even belangrijk als de programma’s zelf. En lieve kinderen, zitten jullie klaar? Wat zullen ze deze keer weer gaan beleven? Ik ben heel benieuwd en jullie?
v.l.n.r. zie je Tanja Koen (NCRV), Hannie Lips (KRO), Verti Dixon (VPRO), Ageeth Scherphuis (AVRO) en Karin Kraaijkamp (VARA).
Op zaterdagmiddag zat je ervoor klaar!
Wat waren dat heerlijke momenten. Ze staan op mijn netvlies gebrand. Televisie kijken was een belevenis en verbond ons met elkaar want iedereen keek naar hetzelfde programma. Overigens had niet iedereen televisie in die tijd dus dan keek je bij de buren of iemand anders uit de straat.
Dappere Dodo (KRO feb 1955 tot mei 1964)
De eerste kinderserie op de Nederlandse tv was Dappere Dodo. Het eerste beeld dat je zag was een poppenkast met gordijntjes. Ik zag het terug op YouTube en ineens herkende ik weer het geluid, Als de gordijntjes open gingen hoorde je een riedeltje op een xylofoon van laag naar hoog en gingen de gordijntjes dicht dan hoorde je hetzelfde riedeltje maar dan van hoog naar laag.
Het ging over de jongen ‘Dappere Dodo’, die met zijn vrienden Kees, Ome Harrekie, de Kapitein, Opa Buiswater en Juffrouw Vulpen allerlei avonturen beleefde.
Coco de vliegende knorrepot (NCRV sep 1960-juni 1963)
Een prachtig poppenspel met Coco in de hoofdrol. Een jongetje dat samen met zijn vliegende varken’knor’ en zijn vader Papapa van alles meemaakt.
Mik en Mak ( VARA 1962-1963)
Als ik aan Mik en Mak denk dan staat het beeld van Donald Jones (Mik) me nog zo helder voor de geest vanwege zijn grappige Amerikaanse accent. Weet je nog dat ze in een aflevering rondliepen met hun armen recht vooruit en dat Mik en Mak steeds herhaalden: “ik droom, ik droom, ik droom”. Ik heb met mijn broertjes nog tijden met enige regelmaat zo door het huis gelopen.
Mik en Mak waren twee zwervers die bij de grootmoeder van Mak, oma Tingeling in het Vierwindstrekenhuisje woonden en daar allerlei avonturen beleefden.
Okkie Trooy ( AVRO 1962-1964)
Okkie Trooy was een uitvinder, een meneertje gekleed in een ruitjes pak met bolhoed, bril en een donkere bos krullen. Hij droeg een koffertje waar hij, als hij het zelf opende, krentenbollen uit toverde. Als een ander persoon de koffer opende dan zat er echter niets in. Dat was intrigerend. Samen met zijn assistent Nono en huishoudster Rozemarijntje woonde Okkie Trooy in het dorpje Kukelton. Op zekere dag werd hij op raadselachtige wijze samen met Nono naar de planeet Fabelonië geflitst.
Flip de Tovenaarsleerling ( KRO dec 1961 – mei 1964)
Flip is de leerling van tovenaar Pytagor. Flip probeerde net als zijn meester ook te toveren, maar zijn toverspreuken lukten niet altijd. Samen met de lakei, koetsier en kok Gijs beleefde Flip wonderlijke avonturen die hem door alle hoeken en gaten van het paleis en het koninkrijk voerden
Pipo de clown (start 1958 met tussenpozen en door verschillende omroepen uitgezonden tot 1980)
‘Sapperdeflap’. Een uitspraak van Pipo die jullie vast nog wel kennen. Pipo was weggelopen uit het circus van Dikke Deur. Hij trok samen met zijn vrouw Mamaloe en later hun dochtertje Petra de wereld rond en beleefden allerlei avonturen. De woonwagen van Pipo en Mammaloe werd getrokken door het ezeltje NONONONO. Belangrijke bijrollen waren die van circusdirecteur Dikke Deur, indiaan Klukkluk en de twee boeven Sssnuf en Sssnuitje. Dag vogels, dag bloemen, dag kinderen!
Swiebertje ( NCRV in de jaren 60 en 70)
‘Daar komt Swiebertje, rare Swiebertje, onze Swieber met zijn ingedeukte hoed’. Lieve grappige ondeugende zwerver Swiebertje die altijd achterna gezeten werd door veldwachter Bromsnor die er zijn levenstaak van maakte om Swiebertje in het gevang te krijgen. Swiebertje die steeds kon schuilen bij die lieve goedlachse juffrouw Saartje, de huishoudster van de burgemeester.
Ik zie nog de bibberende camerabeelden voor me omdat Joop Doderer, die Swiebertje speelde, altijd aan het improviseren was en de lachers op de hand kreeg inclusief de cameramensen die door het lachen het beeld soms niet stil konden houden. De serie werd, in de begintijd, live opgenomen.
Joop Doderer is nooit van het imago van Swiebertje afgekomen en van Bromsnor herinner ik me dat hij op hoge leeftijd in Rotterdam, als bromsnor, het verkeer probeerde te regelen. Hij kon zelf, in dit geval tragisch, zijn rol als Bromsnor dus niet loslaten.
Terugkijkend
Ik heb als kind in ieder geval genoten van de kinderprogramma’s die ‘nog’ niets met de realiteit te maken hadden en alles met fantasie. Er kwamen geen scheidingen in voor, geen dood, geen pesterijen tussen kinderen en geen geweld. Het was kijkplezier voor kleine mensjes in een nog overzichtelijke wereld die allemaal op hetzelfde moment naar dezelfde programma’s keken.
Hoe heb jij dat destijds ervaren? Hadden jullie t.v. of keek je bij de buren? Wat herinner jij je ervan?
Door: SchoolBANK-redacteur Helga Walter
Reacties 9
Men was in de jaren 50 en 60 al vér in de tijd vooruit. In die tijd was er het programma "Morgen gebeurd het ", een spannend verhaal over ruimtevaart met professor Plano.
Dag Helga, Zo leuk om jouw verhalen te lezen! Door jou komen er bij mij ook allerlei herinneringen naar boven. Ik herinner mij zelfs nog bepaalde kleding die jij droeg. En wat staan Mik en Mak me nog helder voor de geest. Vooral dat ze in één van de afleveringen rondliepen met hun armen recht vooruit en dat ze steeds herhaalden: “ik droom, ik droom, ik droom” Weet je nog dat wij kinderen ook zo rond liepen op het schoolplein? ik hoop nog veel verhalen van je te lezen. Hartelijke groet, Joke Sophia Spies
Dag Joke, Wat leuk dat je reageert! We zaten bij elkaar in de klas. Dat weet ik nog goed! Je zult inderdaad dan wel het nodige herkennen! Hartelijke groet, Helga
Ik herinner mij de programma's uit de vijftiger jaren Varen is fijner dan je denkt met Piet Romer en Ageeth Scherphuis en Morgen gebeurd het met Ton Lensink. De laatste serie ging over een reis in de ruimte.
Ik krijg nu weer zo'n heimwee naar die tijd. Was altijd zo gezellig met mn zusjes bij de buren tv kijken op zaterdag middag.
Ned. 1 - 2 en bij ons in het zuiden de BRT Wij hadden zowat de eerste in de buurt, winkelier Hendrik Kerstens leverde de Nordmende op voorwaarde dat de tv gereed was wanneer de Toon Hermans show bekeken kon worden, de monteur plaatste op zaterdagmiddag de tv en de antenne op de schoorsteen. Zo gebeurde het dat regelmatig de huiskamer vol zat met vader, moeder, kinderen, opa, oma en de buren. De tv had een draaiknop voor drie zenders, Ned. 1, 2 en de BRT, op BRT keken we naar Schipper naast Mathilde, nonkel Bob en tante Terry en later naar kapitein Zeppos .
Wat ik ook een heel aardig programma vond, was 'De Verrekijker'. De verrekijker draaide langzaam naar voren, totdat je in de lens kon kijken. Dan gauw allemaal een land raden, dat dan in beeld kwam. Je zag dan kinderen in allerlei landen dingen doen, kinderen van je eigen leeftijd. Dat was heel leerzaam en verruimde je blik op de wereld. Later ben ik in die richting ook verder gaan studeren. Woensdagmiddag en zaterdagmiddag om vijf uur begon het kinderprogramma.
Ik was dol op Swiebertje. Hij was altijd vrolijk, (daar benijdde ik hem om) Joop Doderer ook. Ik herinner me dat hij buiten zijn teksten dolde en dat je de cameramannen hoorde lachen om zijn idiote invallen. Malle Pietje vond ik ook prachtig, zijn rommelwinkeltje en de kaketoe op zijn schouder. Zeker zijn zelfgemaakte woorden waren komisch. De laatste aflevering was ontroerend, de liefde tussen Swieber en Saar was haast tastbaar.
Tja, kinderen waren snel tevreden. Er was voor kinderen alleen maar TV op woensdag- en zaterdagmiddag. Het werd voor mij pas echt mooi toen op zaterdag Rawhide werd uitgezonden met Rowdy Yates (een piepjonge Clint Eastwood)en Gil Favor in de hoofdrollen. Spannend en je kon het naspelen met je vriendjes.