Ga naar de inhoud

Kijk eens mam, speciaal voor jou!

Update:
moederdag

De scholen zijn dicht, feestjes zijn afgelast en iedereen blijft zoveel mogelijk thuis. Alles staat ondersteboven door corona en ik vroeg me af: zou er wel worden geknutseld voor Moederdag? Meestal zijn de juffen en meesters op school de inspiratiebron voor mooie moederdagknutsels – wie verzint er dit jaar zo’n mooi knip- en plakwerkje, voor de kinderen thuis?

Moederdag zoals we het nu vieren, is als traditie begonnen in 1914, toen de Amerikaanse president Wilson de tweede zondag van mei uitriep tot nationale feestdag om je moeder te eren.  Een paar jaar daarvoor was Anna Marie Jarvis begonnen, zij gaf iedere moeder in haar kerk een bloem cadeau op de sterfdag van haar eigen moeder. En dankzij die twee vieren we ook in Nederland al generatieslang Moederdag. Dat begon met een simpel bosje bloemen voor moeder, maar het is inmiddels uitgegroeid tot een groot commercieel gebeuren waar alle winkeliers een graantje van mee proberen te pikken. Kleine cadeautjes, of toch groot: de knutselwerkjes van lagereschoolkinderen zijn toch het allerleukste van Moederdag.

Het draait niet om dure cadeaus

Mijn moeder moppert een beetje op Moederdag. ‘Een enorm pakket van de parfumerie, dure cadeaus, daar draait Moederdag toch helemaal niet om! Het is leuk om een telefoontje te krijgen, de rest is een beetje overdreven.’ Ik ben bang dat ze is afgeknapt op Moederdag omdat haar eigen moeder er een paar jaar erg fanatiek mee bezig was. ‘Klopt,’ zegt ze. ‘Ik was toen nog een jaar of veertien, zoiets. Jouw oma vond dat ze te weinig aandacht kreeg op Moederdag. Mijn vader en ik hebben haar de hele dag achterna gelopen: wil de Moederdag nog wat drinken? Wil de Moederdag daar misschien een koekje bij? Of lust de Moederdag liever een bonbonnetje? Na een paar uur was oma er helemaal klaar mee. Of we wilden stoppen met haar zo te noemen. Natuurlijk, als de Moederdag dat het liefste wil? Want het was immers Moederdag. Flauw hè? Maar het werkte wel, we hebben haar nooit meer horen zeuren over Moederdag.’

Het geduld van een kleuter: nul

Maar misschien is mijn moeder geen Moederdag-fan omdat ze gewoon nooit een leuk cadeautje heeft gekregen. De ketting die ik op de kleuterschool heb gemaakt, komt in verhalen op feestjes nog wel eens voorbij. De juf op de kleuterschool had het vast goed bedacht: van klei mooie kleine bolletjes rollen, daar gaatjes doorheen prikken zodat het kralen werden en die konden we dan mooi beschilderen voor mama. Visdraadje erdoor, sluitinkje eraan en klaar was een schitterend moederdagcadeau! Maar ik was niet zo handig met knutselen, en geduld had ik als kleuter helemaal niet. Ik had drie of vier grote kralen gedraaid en toen was ik er weer klaar mee. De ketting van mijn moeder leek op iets uit de Flintstones: grote bonken, niet echt mooi rond, impressionistisch geverfd. Maar vooral die slordige kilo klei aan een visdraadje die mijn moeder om haar hals kreeg, maakte nogal indruk. Letterlijk, ze had de rode striemen in haar nek. Zelf vond ik mijn knutsel erg geslaagd, dus mijn moeder heeft ‘m braaf de hele dag gedragen.

Knip, plak, strijkplank!

Mijn zusje knutselde in haar kleuterschoolleeftijd een mooi boekje. Uit tijdschriften en reclamefolders hadden de kleuters plaatjes geknipt die ze aan hun moeder deden denken. Alles werd netjes in een boekje geplakt, met wat lieve tekeningetjes erbij. Kennelijk hadden de andere kinderen de leuke tijdschriften te pakken en moest mijn zusje dan maar de folder van een huishoudwinkel verknippen. Confronterend momentje voor mijn moeder, die zichzelf helemaal niet zo met het huishouden vereenzelvigde:  als Moederdag-cadeautje een boekje met op de kaft: hieraan denk ik als ik aan mama denk, en daarna een parade van wasmolens, een strijkplank, een fles afwasmiddel en een handige vloerdweil.

Sorry mam!

Een Flintstones-ketting en een boekje met huishoudelijke apparaten: mam, sorry! We hebben haar met Moederdag niet echt verwend! De hele parfumerie leegkopen zal ik maar niet doen, maar alleen een telefoontje is erg karig – ik ga maar eens goed nadenken waar ik haar een plezier mee doe. En dat wordt iets zonder klei en visdraad, beloofd!