Toppunt van hip en vlot: het broekpak

Toen ik in de brugklas zat, kwam er een heel nieuw fenomeen in de mode: het broekpak!
Zoals het woord al zegt: het was een pak. Een broek, met wijd uitlopende pijpen met daarop een jasje dat net over je heupen viel. Het toppunt van hip en vlot kan ik wel zeggen. 

Onzeker grietje van dertien dat ik was – ach misschien waren we dat wel allemaal, maar wisten we dat gewoon niet van elkaar – wilde ik niets liever dan zo’n pak. Toen onze eerste klassenavond eraan kwam, deed ik iets wat ik zelden deed: ik begon er bij mijn moeder over te zeuren. Want ja, zo’n klassenavond dat scheen iets heel erg belangrijks en speciaals te zijn. Daar moest je bijzonder voor de dag komen. Dacht ik dus.
Wie schetst mijn verbazing dat het een tamelijk saaie avond was met cola en spelletjes? Ik vond er eigenlijk helemaal niks aan.
Maar goed dat wist ik toen nog niet. Het enige wat ik wist was ik dat ik daar hip en vlot naar toe moest, wilde ik in het leven ergens komen.

Gelukkig was mijn moeder de beroerdste niet, ze begreep wel dat dit belangrijk voor me was. In haar pubertijd had ze menige strijd gestreden om in een broek te mogen lopen. Dat broekpak sprak haar om die redenen nog eens extra aan.
En zo gebeurde het dat ik mijn moeder afhaalde van het station in Amsterdam, waar ik op school zat. Want je denkt toch niet dat wij zo iets gewichtigs als een broekpak in onze eigen stadje W konden krijgen.

Mijn moeder liep geduldig een aantal winkels met me af. Het viel niet mee hoor, de juiste te vinden.
Maar toen zag ik hem! Na al die jaren staat hij nog op mijn netvlies. Een blauwe broek met wijd uitlopende pijpen en een blauw gebloemd jasje.

Helemaal gelukkig ging ik naar de klassenavond. Tot Saskia binnen kwam. In precies hetzelfde broekpak….

Heb jij ook een kledingstuk met een speciale herinnering?

Afbeelding via Etsy.com