De Dag van het Sprookje is een initiatief van De Efteling en wordt jaarlijks gehouden op 7 juli. De eerste keer was op 7-7-2007 – de 7e dag van de 7e maand – 7 is een magisch getal en magie hoort immers bij sprookjes. Dit getal komt er maar al te vaak in voor, zie: Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen, de Zevenmijlslaarzen van Klein Duimpje en de Wolf en de Zeven Geitjes.
Hier in het westen zijn de sprookjes van Grimm en van Hans Christiaan Andersen de bekendste, zoals: Roodkapje, Hans en Grietje, Klein Duimpje, Raponsje of Rapunzel, het Dappere Snijdertje, de Kikkerkoning, de Visser en zijn vrouw, de Chinese Nachtegaal, Duimelijntje, de nieuwe Kleren van de Keizer, de Kleine Zeemeermin, het Lelijke Eendje, de Rode Schoentjes, en het treurige verhaal van het Meisje met de Zwavelstokjes. Zoals bekend worden deze sprookjes veelal uitgebeeld in De Efteling. Sprookjes van Moeder de Gans zijn overigens van de minder bekende Charles Perrault.
Een sprookje is een van oorsprong mondeling overgeleverd volksverhaal met een opvoedkundige boodschap en achterliggende moraal, waarin het goede altijd overwint. Hartverscheurende scènes van wolven en heksen die kinderen vetmesten en opeten worden aan het eind van de verhalen goedgemaakt. Generaties kinderen zijn ermee opgegroeid en opgevoed in vele culturen en verschillende talen, waarbij natuur, romantiek, fantasie en cultuur belangrijke elementen zijn.
In de jaren ’50 kregen we de sprookjes in de klas te zien middels een toverlantaarn: een filmstrip met stilstaande plaatjes in een verduisterd lokaal. Bij de verjaardag van de meester of de juf of een andere bijzondere dag was dit bijvoorbeeld dé grote attractie.
Ik kan mij nog goed de filmstrip herinneren van Niels Holgersson die meetrok met een groep ganzen op de rug van Maarten de gans. De moraal was dat Niels aanvankelijk een jongetje was dat de dieren plaagde op de boerderij, dat later door zijn avonturen met de ganzen tot inkeer kwam en een grote dierenvriend werd.
We genoten er net zoveel van als latere generaties van video’s en dvd’s met bewegende beelden.
Het sprookje is niet weg te denken in de ontwikkeling van de kindertijd: het zal er altijd zijn.
Meer blogs:
Reacties 1
ik hield en hou nu nog van sprookjes. als kind kreeg ik sprookjesboeken en vooral als er een heks in voorkwam vond ik het spannend