Herinner jij je de Nederlandse zangeres Mariska Veres nog?

Dit jaar zal het alweer 18 jaar geleden zijn dat zangeres Mariska Veres overleed. Mariska is natuurlijk vooral bekend als zangeres van Shocking Blue en idool of misschien wel droom, van menig jongen én meisje. 

Mariska werd op 1 oktober 1947 in Den Haag geboren. Ze kwam uit een muzikaal gezin van drie dochters, moeder en vader. Mariska’s exotische uiterlijk kwam door haar Hongaarse vader en Duitse moeder. Al wisten we toen nog niet dat Mariska’s ravenzwarte lange haar eigenlijk een pruik was. Muziek werd er bij de familie Veres al van jongs af aan met de paplepel ingegoten, want Mariska’s vader was violist en had een eigen orkest. Zo kreeg de jonge Mariska piano- en zangles en stond de radio de hele dag aan zodat Mariska kon meezingen met de actuele hits. Als vijftienjarige werd ze zangeres in haar eerste groep, Les Mystères, waarmee Mariska lokaal al snel succes had. In december 1963 won ze met begeleiding van Les Mystères, de eerste prijs van een door het maandblad Tuney Tunes georganiseerde talentenjacht. Als winnares mocht ze een plaatje opnemen. Dat werd het singletje ‘Topkapi’ met op de andere kant ‘Is het waar?’. Beide liedjes waren Nederlandstalige covers van buitenlandse hits. Hoewel het singletje geen hit werd, bracht het Mariska wel in contact met meer professionele musici. Zo zong ze al snel bij verschillende orkesten om uiteindelijk bij Danny & his Favourites terecht te komen. Bij die groep werd ze ontdekt voor Shocking Blue.

Shocking Blue

Het eerste nummer waarop Mariska meezong, werd meteen een hit. Dat was ‘Send me a postcard’ uit 1968. De opvolger was ‘Long lonesome road’ uit 1969, maar de echte knaller kwam daarna. Dat was ‘Venus’ waarmee de groep op nr1 kwam in het walhalla van de popmuziek, Amerika. De hit bracht wereldfaam met het logische gevolg dat de groep ook over de hele wereld kon optreden. Met name in Azië en Japan was Shocking Blue en in het bijzonder Mariska, razend populair. Opmerkelijk is dat ‘Venus’ nooit op nr. 1 heeft gestaan in Nederland. Het nummer werd twee keer uitgebracht en beide keren was drie de hoogste positie. Wel bereikte Shocking Blue met ‘Mighty Joe’ uit 1969 en met ‘Never marry a railroad man’ uit 1970, de hoogste positie van de Nederlandse hitparade. De hits bleven weliswaar komen, maar die waren nooit meer zo groot als ‘Venus’. En langzaam gleed de magie weg en werd het succes minder. Het einde van de groep kwam in 1975 toen ‘Gonna sing my song’ de derde single op rij was waarmee de groep de hitparade niet wist te vinden.

Solotour

Mariska ging hierna op de solotour en bracht al in 1975 de single ‘Take me high’ uit waarmee ze de 27ste plaats van de top 40 bereikte. En ook de single ‘Lovin’ you’ uit de zomer van 1976 bereikte de top 40. Tussen de bedrijven door was Mariska ook nog diskjockey in Club de Paris onder het Scheveningse Europa Hotel. Maar het bloed kroop waar het niet gaan kon en in 1979 zong Mariska weer in een band van Robbie van Leeuwen, de oprichter van Shocking Blue en componist van ‘Venus’. Met deze band, Mistral, had Mariska nog een paar hits waaronder ‘Neon City’ uit 1978. Daarna werd het stil rond Mariska. Pas in 1993 liet ze letterlijk weer van zich horen. Dat was als jazzzangeres met haar eigen groep: The Shocking Jazz Quintet. 

Overlijden

Op 25 augustus 2006 trad Mariska nog op in het Bloemendals openluchttheater ‘Caprera’ en de dag daarna in het Haagse Zuiderpark. Dat bleken haar laatste optredens. Mariska overleed op 2 december 2006 op 59-jarige leeftijd en laat voor ons een mooie jeugdherinnering achter. 

En, wat weet jij nog van Mariska en Shocking Blue?

Meer blogs:

• Muziek luisteren door de jaren heen
• De Britse glamrock groep Mud