Ieder jaar in juli kleurt Nijmegen roze, oranje en alle kleuren van de regenboog. De Nijmeegse Vierdaagse is dan in volle gang: ’s werelds grootste meerdaagse wandelprestatietocht. Wat begon als een militaire oefening is uitgegroeid tot een internationaal wandelevenement met tienduizenden deelnemers en honderdduizenden toeschouwers. Maar hoe is dit bijzondere evenement eigenlijk ontstaan?
Het begin van de Vierdaagse
De basis voor de Vierdaagse werd gelegd in 1908, toen de Nederlandse Bond voor Lichamelijke Opvoeding (NBvLO) werd opgericht. Hun doel? De bevolking stimuleren om meer te bewegen. En zo werd in 1909 de eerste Vierdaagse gelopen, met 306 deelnemers, waarvan slechts 10 burgers. Nijmegen was toen nog niet de vaste locatie, dat werd het pas in 1925.
Van militair tot internationaal
Vanaf 1928 liepen ook buitenlandse deelnemers mee. Inmiddels komen wandelaars uit ruim 80 landen speciaal naar Nederland voor dit evenement. Hoewel militairen nog steeds massaal meedoen, vormen burgers nu de overgrote meerderheid van de deelnemers. Het evenement is uitgegroeid tot een symbool van sportiviteit, doorzettingsvermogen én feest.
Ken jij deze historische momenten nog?
1. In een uur door de Betouwstraat
Oudere deelnemers herinneren zich vast nog de Betouwstraat en Van Welderenstraat: smalle, feestelijke straten vol publiek en muziek. Het tempo lag er zó laag dat wandelaars er soms een uur over deden. Sinds 2006 loopt de route daarom via de Waalkade.
2. Trouwen op de route
In 2003 werd voor het eerst een huwelijk gesloten tijdens de tocht, op de Pontenbrug bij Cuijk. In 2019 gebeurde het opnieuw, dit keer op de John S. Thompsonbrug in Grave. De liefde bloeit dus letterlijk onderweg.
3. De swingende agent
Wie in de jaren ’90 en 2000 meedeed, kent hem zeker: Max Walg, de dansende verkeersagent. 10 jaar lang regelde hij swingend het verkeer bij de St. Annastraat. Voor de 100e editie in 2016 keerde hij nog 1 keer terug.
Minder feestelijke momenten
Helaas zijn er ook verdrietige gebeurtenissen. Sinds 1909 zijn 6 mensen overleden tijdens het lopen. De bekendste gevallen waren in 2006, toen 2 deelnemers bezweken aan de hitte. Sindsdien zijn de veiligheidsmaatregelen flink aangescherpt. Bij extreem warm weer worden nu etappes ingekort of aangepast.
Meer inclusief sinds 2009
Tot 2009 kregen mensen met een lichamelijke beperking geen officieel Vierdaagsekruisje, omdat het reglement vereiste dat deelnemers ‘beide benen moesten gebruiken’. Dat is gelukkig aangepast: sinds 2009 is er een dispensatieregeling, waardoor ook rolstoelgebruikers of mensen met een verstandelijke beperking hun prestatie beloond zien.
In 2025 weer groter dan ooit
De editie van 2025 belooft drukker en feestelijker te worden dan ooit, met nóg meer festiviteiten langs de route, extra muziekpodia en aandacht voor duurzaamheid. Wil jij dit jaar (weer) meedoen of komen kijken? Dan ben je zeker niet de enige!
Wat is jouw mooiste Vierdaagse-herinnering?
Of je nu 1 keer hebt meegelopen, het ieder jaar doet of alleen voor de feesten komt. De Nijmeegse Vierdaagse is een ervaring om nooit te vergeten. Deel jouw herinnering of plan alvast je bezoek voor de volgende editie!
Meer blogs:
- Hoe vaak heb jij de avondvierdaagse gelopen? Zo is de avondvierdaagse ontstaan
- De Nijmeegse Vierdaagse in beeld
Mijn tante zat in het klooster welke aan de route lag op de finishdag. Met het hele gezin (8 stuks) gingen we naar Nijmegen bij mijn tante op bezoek en kijken naar de intocht, toen heel veel militairen uit verschillende landen . Kijkend naar de vlag en dan raden uit welk land zij kwamen.
Nu heb ik zelf al 18 keer gelopen.
Weliswaar ben ik meer dan 50 jaar weg uit mijn geboorteplaats Nijmegen maar ik weet nog wel dat de straat heet: ” In de Betouwstraat.”
Enige dagen voor dat de vierdaagse begon werd onze tuinbank naar het spoorviaduct op de St. Annastraat gebracht zodat we een mooie zicht hadden op de binnenkomst van de lopers. Een groot deel van de St. Annastraat stond zo vol met allerhande meubilair.
Wat jammer Rob dat u geen fijne ervaring hiermee had!
Het is meer de halsstarrigheid van de toenmalige marsleider en zijn autoritaire wijze van handelen die mij stoorde en voorgoed door ex-militairen geleide wandeltochten tot iets vreselijks maakten.
Voor mij was het een lang gekoesterde wens om een keer mee te doen en in 2005 (een jaar voordat het in 2006 ivm hitte werd afgelast) kon ik mee doen.
Na een dik half jaar van serieus trainen, kon ik 4 dagen 40 km lopen.
Wat een geweldig evenement!!
Dit kwam vooral door de details die een speciale sfeer gaven, vanaf het eerste moment, tot het allerlaatste moment.
Zonder deze details en zoveel mensen die professioneel of vanuit zichzelf mee hielpen, zou het niet hetzelfde evenement zijn.
Enkele details, die alles ’n speciale sfeer gaven, waren; De vele mensen die je verder hielpen, als je niet meer kon, met een kom soep, applaus, iets lekkers of een ballon, dat kleine jongetje van 23 jaar, die madeliefjes had geplukt en aan iedereen uit- deelde, mensen die je water gaven, spontaan brood hadden gesmeerd, dat je mocht pakken, de boerenkapel die op een viaduct stond te spelen, terwijl de (vracht)auto’s hier al rijdend, voor ons bleven toeteren, studenten die al om 6 uur s’morgens in open ramen stonden te springen, om ons aan te moedigen, dat orgeldraaiertje, de swingende agent, verklede mensen, de muziek overal, plassen tussen de maiskolven (al waren de boeren daar niet zo blij mee en vond ik ook, dat je heel voorzichtig moest lopen, om de mais niet te vernielen), versierde dorpen, mensen die steeds applaudiseerden en spontaan een ballon of bloemenkrans bij mij omhingen of een bloemstukje gaven, die ene brandweerman die mij een arm gaf, toen ik niet meer kon en tegen zijn collega riep “Hee! Ze heeft nog een andere arm nodig”!
En nog zoveel meer dingen!
Zo blij dat ik van zoveel details foto’s heb gemaakt.
Het was geweldig!
Vanaf 1981 probeerde ik als medewerker van een provinciale organisatie samen met de WIG uit Nijmegen mensen met een handicap volwaardig te laten meedoen aan de Vierdaagse. Volgens de toenmalige (ex-militaire) marsleider was et hier te kort en daar te lang. Kortom, wat we ook probeerden, het lukte niet. Nu meer dan 25 jaar later alsnog!!!! Die hele Vierdaagse heeft voor mij allang afgedaan. Wat een hautaine kwakdozen!!!!
Vanaf 1981 probeerde ik als medewerker van een provinciale club samen met de WIG uit Nijmegen mensen met een handicap volwaardig aan de Vierdaagse te laten deelnemen. Voor de toenmalige (ex-militair) marsleider was het hier te kort en daar te lang. Kortom, wat we ook probeerden, het lukte niet. Meer dan 25 jaar later (!!!!) alsnog: die hele Vierdaagse heeft voor mij allang afgedaan. Wat een hautaine kwakdozen…….