Tia Planting
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Tia Planting en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Tia Planting heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenOpstellen in rijen van de klas, dan kwam Miss Mcfallen? en zij wenste ons dan "Goodmorning children" en wij antwoordden in koor "Goodmorning Mïss Mcfallen.
Opstellen in rijen van de klas, dan kwam Miss Mcfallen? en zij wenste ons dan "Goodmorning children" en wij antwoordden in koor "Goodmorning Mïss Mcfallen
Nederlandstalige lagere sch..., 1957
Juf de Boer: handwerken, bloed, zweet en tranen.
Juf de Boer: handwerken, bloed, zweet en tranen. Meester v.d. Meulen en het hoofd van school meester v.d. Hoeven. We hebben nog les gehad in de consistorie van de Gereformeerde Kerk. Klasgenoten: Arend Prosje, Jochem ???, Doetie Miedema, een van de Roorda's, een tweeling.
W.M. Oppedijk School, 1961
Ik woon alweer 36 jaar in Krommenie.
Ik woon alweer 36 jaar in Krommenie. Dit is leuk. De school was Christelijke MAVO ‘Het Kompas’, eigenlijk zijn de klasgenoten een beetje wazig voor mij. Enkele leraren hebben een onuitwisbare indruk achtergelaten. De directeur Hoogers, bij hem moest je je melden als de klas uitgestuurd was en hij was erg streng. Een protestactie met sjaals tussen de fietsen om ijsvrij te krijgen, werd heel gauw de kop ingedrukt. Teken- en muziekleraar Puls. Ik heb veel in de clinch gelegen met hem. Toch heb ik een paar mooie tekeningen bij hem gemaakt en de muziekles die hij gaf, was heel gedegen. Leraar Duits, Udo de Boer, de rijtjes van de 3e en 4e naamval die we bij hem moesten leren. Het rijtje van de 3e naamval had ik wel geleerd, maar de 4e gaf me wat moeilijkheden. In de veronderstelling dat hij mij toch niet aan zou wijzen om het op te zeggen, had ik alleen de eerste vier geleerd. Enfin, Tia was dus toch de klos en hij begon een heel verhaal op te hangen, met als slotzin: Zo zijn we niet getrouwd. En ik met mijn grote mond: Nee gelukkig niet. En ik kon de klas verlaten. Mijn leraar engels die mij vroeg mijn mond verder te houden, want ik knauwde in het Amerikaans i.p.v hoog engels te spreken. Mevrouw Nawijn, vrouw van een predikant, gaf Nederlands. Ik heb op deze school de derde klas overgedaan, want ik had me niet al te erg ingespannen met leren. Ik had het veel te druk met andere dingen.
Het kompas, 1966