Ontdek PLUS

Theo Gerard Koot

Kent 1 personen

MARRIED , 3 kinderen
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Theo Gerard Koot en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Theo Gerard Koot heeft 1 klassenfoto's en kent 1 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Ik kan me de muzieklessen van Meester Le Noble nog helder voor de geest halen.

    Ik kan me de muzieklessen van Meester Le Noble nog helder voor de geest halen. Dat was de eerste helft "onze" muziek draaien en de tweede helft klassiek. Schitterend gewoon. Dankzij hem heb ik daar naar leren luisteren en gaan bewonderen. Hoofdmeester van Putten, die altijd opgezwollen aders in de nek kreeg bij woede aanvallen, zoals na het gooien van natte sponsen na het opnieuw schilderen van de kalssen. Dat was direct de eerste dag na de paasvakantie en de muren een zacht gele, je zou haast zeggen paasbeste kleur gekregen hadden. Meester Kuperus, Swiebertje, die ons wiskunde probeerde bij te brengen. Meester Kuypers, waarvan je geen Haags mocht spreken, terwijl hij hetzelf wel steeds deed. Hij gaf onder meer biologieles. Dhr. Balkenende, die kortweg Peukie genoemd werd, omdat hij altijd een peuk van een sigaar in zijn vingers bij zich had en die we zo konden pesten, door de schroeven van de nieuwe tafelbladen uit te draaien, zodat hij achterover in een stoel gleed met zijn korte beentjes recht omhoog. Mw. van der Laan, die zo preuts was als ik weet niet hoe. Die niet wist waar te kijken als we een foto van een blote vrouw op het bord plakte. Laat staan erger. Hr. Dalhuijzen, wiens vrouw ik liever voor de klas zag staan. Hr. Gubbels, die iedere dag weer met zijn brommer (een Kreidler als ik me niet vergis) naar school kwam en door wind of weer ging. De danslessen na schooltijd. (Was dat nu in de 1ste of in de 2de klas?) Het eeuwig durende rondjes lopen op het schoolplein. Als klasgenoten zijn me bij gebleven Joop Haring, Peter Waalwijk, Hilly Teunissen, Anneke van Viersen, Bert Gezelle, Hans Wareman, Jan Oosting, die ik ook nog van iets anders kende en niet alleen van school, Jan van der Put, John van Woerden, Hilbert van Boxem, Anneke Blok, Willy Hampel, Nico Kooren(v)aar, Armand van Leeuwen?, Rob Godin, Joop Kleinbreteler?, Ruud Jenner, Gerda Jenner, Astrid Ruisch, Hennie K(n)ip?. Het zou leuk zijn om allen weer eens te zien in een reunie.

    Hannie Schaft School, 1964

    de "verre" schoolreisjes?.

    de "verre" schoolreisjes?

    Johannes Postschool, 1956

    Ik kan me nog herinneren dat ik als 6 jarig jochie aan de hand van mijn moeder de van Heutszschool binnen stapte.

    Ik kan me nog herinneren dat ik als 6 jarig jochie aan de hand van mijn moeder de van Heutszschool binnen stapte. Nou ja, binnen stapte! Ik werd meer naar binnen gesleurd. Het eerste wat mij opviel was een enorm grote trap, die naar de eerste etage liep, maar voor mij, als 6 jarige, leek het wel alsof deze trap regelrecht naar de hemel ging. De hal was zelf enorm groot, met daarop uitlopend 1 of 2 gangen, waar de klassen weer aan lagen. De eerste etage was voor de "grotere" kinderen, zoals mijn twee broers. Zelf mochten de kleintjes de parterre onveilig maken. Van de eerste drie jaar kan ik me niet zo veel meer herinneren. Behalve mijnheer de Groot. Deze bombastische man liep altijd met zijn handen strak op de rug, een grijze, lichte of donkere, hoed op zijn hoofd en met een enorme sigaar in zijn mond. De vijfde en de zesde klas waren de leukste jaren. Als klassemeester hadden we dhr. Ranti. Streng maar rechtvaardig. Ik weet nog wel dat in Duitsland een aantal mijnwerkers vast zaten in een mijn (als ik me niet vergis na een instorting) en midden op de dag begon men aan de reddingsoperatie. Met een kleine langwerpige capsule werden één voor één mijnwerker naar boven gehaald. President Willy Brand volgde deze operatie na een emotionele toespraak en bemoediging. Van dhr. Ranti mochten wij naar de overkant, waar een televisie dusdanig opgesteld stond dat wij mee konden genieten, gaan kijken. Voor zo'n uitzonderlijk geheel legde hij zijn lessen tijdelijk even neer. Verder kreeg je in de zesde klas bijles van dhr. Verhoeven, de vader van, in het Frans. Je was niet echt gecharmeerd als hij je boekje "leende" voor deze les, want je kreeg hem dubbekl zo dik weer terug. Dhr. Verhoeven rookte niet alleen zijn sigaren, hij at ze ook half op. En de man sprak met consumptie als hij de Franse woordjes uitsprak, zodat het boekje vanzelf dikker werd. Hij was wel vriendelijk, echter als je het niet in je vingers had, dan kon hij nog wel eens boos worden. Toch denk ik met vreugde terug aan deze school. En helemaal aan de enorme trap. De trap op weg naar de hemel.

    Van Heutszschool, 1958