Theo Dortant

Na en verhuizing uit Meezenbroek kwam ik in de derde klas bij meester Kisters (?).

Na en verhuizing uit Meezenbroek kwam ik in de derde klas bij meester Kisters (?). Wat ik me herinner is zijn muziekles (hij maakte daarbij gebruik van zijn electrisch orgeltje en een een Pick-up) en het opdreunen van de tafels met de hele klas in koor. In de 4e klas kwam ik bij meester Cox. Een echte leerkracht voor een jongensschool. Streng, maar rechtvaardig. In die tijd bestond er nog de pedagogische tik. Je moest je hand plat vooruit steken en dan kreeg je er een pets op met een vierkant lineaaltje. Soms moest je je voorover bukken en kreeg je zo'n tik op je achterwerk. In deze tijd ondenkbaar. Meester Cox ging met de klas mee naar klas 5. Wij vonden dat geweldig. Het was een sportieve man die tijdens de gymles met ons wel eens naar de Brunssummerhei ging. In klas 6: meester van der Werf (de namen schieten me zowaar weer te binnen). Een erg rustige leerkracht en hoofd van de school. Andere schoolherinneringen: *Bij het trouwen van Beatrix en Claus kregen alle kinderen een aardewerken beker met hun beeltenis. Je was daar heel erg verguld mee. Ik heb deze beker nog steeds. Mijn kinderen zijn in deze tijd doodgegooid met allerlei Blokker "troep" toen WA en Maxima trouwden. Die kunnen de waarde van zo'n beker moeilijk bevatten. *De jaarlijkse schoolfoto: we werden zittend op een stoffen olifant gefotografeerd. *Het spel in de pauze: Een groep van zo'n 30 jongens splitste zich op in 2 groepen. Een jongen van de groep ging met de rug tegen de muur staan met z'n handen gevouwen op heuphoogte. Een teamgenoot legde daar voorovergebogen zijn hoofd in en de volgende stak voorovergebogen zijn hoofd tussen de benen van de voorganger. Zo kreeg je een lange rij van voorovergebogen jongens. Een gek gezicht! De jongens van het andere team namen een voor een een aanloop en probeerden dan met een dreun op de rug van een zwakke tegenstander, die natuurlijk zover mogelijk vooraan stond, neer te ploffen. Je had gewonnen als je met je team door het gewicht de schakel van de tegenstander kon breken. Dat kon een hele poos duren en het kwam voor dat er wel zo'n 8 jongens boven op elkaar lagen voor de constructie van de tegenstander verbroken werd. Ik heb mijn kinderen dit spel nooit zien spelen op de basisschool en heb het wijselijk maar verzwegen. Echt gezond was het namelijk denk ik niet. *Namen van klas genoten die me te binnen schieten: Jos Cobben, Andre Leurs (twee vrienden van me) Hans Bouman. Niet veel! Ik zou er eens voor moeten gaan zitten. Een klassenfoto's zou me moeten helpen. Of ik die heb?

St.Jozefschool, 1963