Vertaalacademie
Brusselseweg 150 in Maastricht, ( Toon op kaart )
Bekijk de volledige pagina van Vertaalacademie, blijf op de hoogte van reünies en vind je klassenfoto’s terug!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Log in en begin meteen of registreer je gratis!
Op Vertaalacademie vind je 0 klassenfoto’s en 23 schoolgenoten. Herken jij ze nog?
Meld je snel aan en kom weer in contact met je oud-schoolgenoten!
AanmeldenPetra Verhoef, Mariëtte van Appeven, Annelies, Norbert, De Maastrichtse tweeling Nicole en ?, Harris, Marloe.
Petra Verhoef, Mariëtte van Appeven, Annelies, Norbert, De Maastrichtse tweeling Nicole en ?, Harris, Marloe. Mijn favoriete lerares was Mevrouw Post Soto de Prado y Pardo die uit Valladolid kwam. Haar naam klinkt als van adel en haar persoonlijkheid was dat ook. Zij was heel speciaal en heeft mij de liefde voor de Spaanse taal en cultuur overgebracht. Zij is helaas overleden aan botkanker. Vooral de stageperiode in 1985 in Madrid was super! Petra Verhoef en ik hebben samen stage gelopen op het ministerie van Onderwijs en Wetenschappen.
Vertaalacademie, 1982
voor de eerste keer op kamers in maastricht.
voor de eerste keer op kamers in maastricht. tjonge, t viel wel, maar niet mee!
Vertaalacademie, 1986
Wat had ik een slechte voorlichting gehad over deze opleiding zeg! Ik wilde dolgraag Tolk Frans worden (praten dus), maar kwam er in het begin van het eerste jaar achter dat je dan eerst de vierjarige vertalersopleiding moest afronden om vervolgens nog an
Wat had ik een slechte voorlichting gehad over deze opleiding zeg! Ik wilde dolgraag Tolk Frans worden (praten dus), maar kwam er in het begin van het eerste jaar achter dat je dan eerst de vierjarige vertalersopleiding moest afronden om vervolgens nog anderhalf jaar de tolkenopleiding te volbrengen. En vertalen was écht niet mijn ding: op je studentenkamer een stuk vertalen met 3 pullen van woordenboeken was niets voor mij, te droge kost en te eenzaam werk, ik wilde me onder de mensen begeven. Van iedere student werd zijn/haar vertaling daarna 'en groupe' besproken waarna je met die groep tot een eenduidige vertaling moest komen. Sááie kost dus voor een babbelaar. Een deceptie! De diverse vakgebieden van de verschillende semesters, zoals juridisch, technisch, medisch etc. sprak mij wel erg aan. Maar het waren toch voornamelijk de vrijetijdsbesteding, de vrienden die ik op de opleiding en in de stad heb ontmoet en de stad Maastricht die ervoor hebben gezorgd dat ik er 'n ongelooflijke leuke en gezellige tijd heb gehad en waarin (natuurlijk) veel gefeest werd. De eerste keer dat je op jezelf woont (die afwas!), de onafhankelijkheid en het gevoel van vrijheid: je moest er aan wennen en ermee om leren gaan. Het waren toch de eerste stappen naar 'volwassenheid'. Na 2 jaar proberen (tja, Tolk was toch m'n droom) vond ik 't welletjes, ben ik gestopt met de studie, 1 jaar gaan werken, andere studie volbracht en nog 1 jaar gewerkt. Ik vond Maastricht een erg leuke stad en had het geluk meteen in het begin Maastrichtenaren tegen te komen met wie ik bevriend raakte. Mede daarom énorm leuke tijd gehad daar, waar ik nog steeds met 'n grote glimlach op terug kijk. De beperking aan sociale vrijheid begon me echter wel op te breken en dus naar Amsterdam verhuist waar ik bij de importeur van Citroën werk en m'n kennis van de franse taal alsnog kan gebruiken.
Vertaalacademie, 1989