Ontdek PLUS

Sint Pauluscollege

in Sterksel, ( Toon op kaart )

35 scholieren

Bekijk de volledige pagina van Sint Pauluscollege, blijf op de hoogte van reünies en vind je klassenfoto’s terug!

In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Log in en begin meteen of registreer je gratis!

Sint Pauluscollege foto

Op Sint Pauluscollege vind je 25 klassenfoto’s en 35 schoolgenoten. Herken jij ze nog?

Meld je snel aan en kom weer in contact met je oud-schoolgenoten!

Aanmelden

Op deze opleiding van de witte paters zat ik in opleiding voor broeder.

Op deze opleiding van de witte paters zat ik in opleiding voor broeder. Van het internaat gingen wij in groeps verband elke dag op de fiets naar de technische school in Someren.

Sint Pauluscollege, 1963

Heb dit semenarie van de Witte Paters 2 jaar gevolgd.

Heb dit semenarie van de Witte Paters 2 jaar gevolgd. Eewn jaar op de voorbereidingsklas, welke gevestigd was op de dorpsschool en de 1e klas. Rector was toen Pater Jan Sars. Leuke tijd gehad!

Sint Pauluscollege, 1958

September 1953 kwam ik bij het Sint Pauluscollege aan met mijn koffer- lopend vanaf Heeze.

September 1953 kwam ik bij het Sint Pauluscollege aan met mijn koffer- lopend vanaf Heeze. De eerste die ik ontmoette was Henk ( toen nog Hennie Jansen) uit Enschede. Hij was in de voortuin bezig met de rozen die daar stonden. Hij was ook nieuw , er waren toen nog veel nieuwelingen, drie klassen van een jongen of twintig. We stonden vroeg op, het beste was om als eerste op de waszaal te zijn, want dan kwam er nog voldoende water uit de kraantjes boven de wasbakjes- zo niet, dan moest je een tijdje achter anderen staan die zich soms uitvoerig wasten. Ontbijten deed je pas uren later na godsdienstoefeningen en een tijdje studiezaal. In het begin was er nog wel eens Brabants roggebroood. De dagen waren goed gevuld met les en werk en studie . Erg leuk vond ik in het begin de zogenaamde Grote Wandeling, dan kon je een hele dag weg, meestal de bossen in. We hadden ook 1 maal per trimester filmdag, er was toneel en er waren voetbaldvelden ( het Stadion, de Zandbak en de Prairie) en we groeven een zwembad langs het vaartje. Opmerkelijk vond ik ook Sacramentsdag met de processie over het terrein van de school over paden die gedecoreerd waren met figuren van gekleurd zaagsel en bloemen ( zoiets had ik nog nooit gezien, want ik kwam uit Zeeland). Opmerkelijk vond ik ook de langzame marsmuziek die door een blaaskapel uit het dorp werd gespeeld. De band hoorde je ook bij de dodenherdenking op 4 mei. We liepen dan in stilte naar een herdenkplaats. Een man riep steeds: U wordt verzocht twee aan twee te lopen, niet te spreken en niet te roken. Er werd aandacht besteed aan muziek, we hadden zangelessen en koorrepetities voor meerstemmige missen. Er waren nogal wat feestdagen, onder meer Petrus en Paulus, bepaalde Mariafeesten of het feest van Pater Overste, sportdagen, voetbalcompetities en de fancy fair die vooral bestemd was voor mensen uit het dorp. Ze konden onder andere koekhakken en pijltjes gooien en een dubbelgje uit een emmer water die onder electriciteit stond porberen te pakken. Ik herinner me ook het bakken van kersenpannekoeken in het bos, in de buurt van Mierlo of Lierop. Zwaar vond ik de examentijden die soms min of meer samengingen met een retraite. Je moest toch al vaak zwijgen. Het eten was niet altijd je dat, maar de meeste van ons hadden veel trek, vooral brood werd flink gegeten. Ik herinner me echter eierstruif, allerlei wat slappe stamppotten in emaille schalen en sla met zout en roze slakjes, stroopjesvet en vruchtenhagelslag en partjes boter. De dag was streng ingedeeld. Veel gebeurde tegelijk, bijvoorbeeld bedopmaken en natuurlijk de recreatie met gezamenlijk voetballen op de cour met steentjes, en 's avonds pingpongen of biljarten of dammen enz. Hoewel het een rigide school was, was er toch ook veel sympathieks en ik heb vooral veel goede herinneringen aan medestudenten. Een enkeling ontmoet ik nog wel eens. Ik zat vier jaar op het college , bracht echter twee jaar door in Santpoort. Tijdens het zesde jaar,de rhetorica , was ik weer in Sterksel. Ik zorgde toen, samen met Pieter van Oppenraay wel eens voor de bloemen in de kapel, hielp Peer Hoekstra en Van Spaendonk met het maken van de schoolkrant Prisma, en had een oude brommer daarmee was ik uit Vlissingen aan komen rijden. Ik ben daarmee ook weer teruggereden. Ik ben nog wel eens teruggegaan nadat de school was afgebroken. Er was niet veel meer te zien. Ik vond nog een paar stukken spoorstaaf die als hek hadden gediend of als onderstuk van een bankje. Je kon nog schatten waar de volleybalveldjes waren ( met de metalen strips). Het vaartje stroomde nog wel verder, maar zelfs de kapel was weg met de grote muurschildering .

Sint Pauluscollege, 1953