Ontdek PLUS

Eben Haezerschool

Lijsterstraat 2 in Barneveld, ( Toon op kaart )

143 scholieren

Bekijk de volledige pagina van Eben Haezerschool, blijf op de hoogte van reünies en vind je klassenfoto’s terug!

In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Log in en begin meteen of registreer je gratis!

Eben Haezerschool foto

Op Eben Haezerschool vind je 10 klassenfoto’s en 143 schoolgenoten. Herken jij ze nog?

Meld je snel aan en kom weer in contact met je oud-schoolgenoten!

Aanmelden

Over de leerkrachten per jaar.

Over de leerkrachten per jaar... Klas 1: Meester Bus Klas 2: Meester Bus en een aantal vervangende leerkrachten als Meester Bouw, Juf Bus, ... Meester Bus herinner ik me als 'n erg vriendelijk&betrokken meester, wiens Bijbelverhalen enorme indruk op mij gemaakt hebben. Ik citeerde thuis heel regelmatig daaruit, hoe dat letterlijk zo gezegd was door hem. Meester Bouw gaf ook later als meester van mijn broer Harno leuke extra taken op die ik graag voor hem deed. Juf Bus ging met een tekening leren hoe je de tweeklank ui moest schrijven: "Eerst een kommetje met de ui erin, en dan het mesje met de punt". Dit heb ik zelf ook vaker gebruikt. Klas 3: Meester van Meijeren [zie ook: Klas 6] Klas 4: Meester Verdouw Deze meester was erg stipt&strikt op zaken als netheid e.d Op zichzelf niet verkeerd, maar de wijze waarop mag anders. Rapportuitreiking werd daardoor ongezellig:ter compensatie van wat er wèl goed ging en waar ik m'n best voor deed, was er'n demonstratie:"kijk-'ns-hoe-slordig-kastje-Sandra-is". Ook staat mij bij dat hij het blokfluiten wat ik mezelf had aangeleerd niet kon goedkeuren; niet zozeer om de klank en het ook nog correct in de maat meefluiten, maar omdat mijn handen andersom zaten. En omdat zeggen niet hielp -hoe kon ik 't opeens anders doen dan?!- moest hij dit blijkbaar nog een keer duidelijk maken, door allebei mijn handen tijdens het blokfluiten eraf te halen. "Zoiets doe je toch niet bij het zingen van een lied, alleen al om 't lied en de sfeer niet om zeep te helpen",dacht ik toen; en nu overigens nog. Over wat 't met mij(n zelfvertrouwen) deed zwijg ik even. Maar, wees gerust: ik heb om m'n PABO-diploma te behalen op enorm gedreven wijze alsnog de correcte stand van de handen aangeleerd tijdens 't opnieuw leren blokfluiten! Die reden, omstandigheden en zegswijze waren wèl acceptabel voor mij... Klas 5: Meester de Vries Bij't afscheid van de lagere school had ik 'n gedichtje wat over dit jaar ging; maar daar kan ik even niet op komen. Iets met procenten leren, en over Blikoortje voorlezen. Dit zijn de dingen die hem wèl lagen en goed afgingen. Hoe hij in sociaal/pedagogisch opzicht omging met omstandigheden in (gezins)situatie van individuele leerlingen kan mij nu nog intens verdrietig maken. Klas 6: Meester van Meijeren Twee jaren bij dezelfde meester, en toch niet saai geweest. Deze meester kon (uit het westen van het land komend) op 'n heel verrassende open wijze, subtiel maar ook stevig laten merken waar hij boos of blij van werd. Met een enorm grote groep was er ook wel duidelijk structuur en leiding nodig; wat hij geven kon, op 'n karakteristieke en humoristische wijze. De intonatie, klèmtoon, klankkleur en 't volume in zijn stem waren afwisselend en de gebruiksmogelijkheden dus groot. Dat kwam van pas bij elk vak, dus ook bij taal over de ei als klank: "Zeg eens: teil, maar dan hoe dat hoort te klinken!". Ik heb dan nog gezwegen over zijn mimiek en taal der blikken die boekdelen spraken zonder dat 'ie één woord zei. En met 'n podium waarop zijn bureau stond had hij m.i.echt alles in de gaten, of was de suggestie alleen al genoeg. Hij deelde open de droeve en blijde momenten met ons, wat op die leeftijd grote impact had en'n sfeer van vertrouwen gaf.'t Was ook heel leerzaam wat hij ons meegaf op momenten die daar om vroegen en er goed geschikt voor waren; ook al gaf 't lesrooster dat niet exact zo aan. Deze stijl is mede ten voorbeeld voor mij -in de jaren dat ik zelf leerkracht mocht zijn- geweest. Wat ook bijgebleven is: z'n prachtige verhalen en de mooie bordtekeningen; en natuurlijk 't orgelspelen en zingen... Erg leuk dat de meester mèt zijn vrouw op ouderbezoek thuis kwam. Ook de samenwerking en 't onderlinge plezier wat de meester met o.a. meester Bouw en meester Eerbeek had sprak aan: de bezoekjes tijdens spreekbeurten over en weer in de klassen en de kinderen laten afrekenen bij de "onderlinge strijd" die er zou zijn tussen hen door water over de ander heen te laten gooien met alle gevolgen van dien. Bouwperikelen over het 2-onder-1-kap-huis; met kans dat je strafwerk over moest omdat 't dus niet netjes genoeg was om bijv. 't trapgat of de studeerkamer van z'n nieuwe huis mee te behangen. Nee, hij loog daar niet over:'t was suggestie waarmee men spelen mocht gaf hij mee. Diezelfde tip raadde hij ook aan voor de vele 1 april-grapjes die exact op zijn verjaardag geuit werden. Ik kan nog even doorgaan, want al terugdenkend kom ik toch al snel op meer mooie herinneringen, constateer ik met een glimlach. Maar dit wordt geen boek, dus houd ik me even in. Over mijn klasgenoten... Verder kan ik me herinneren dat de achternaam die ik droeg en draag niet echt bekend was, en wij als de Zeeuwtjes 'n vreemde eend in de bijt konden zijn voor Barnevelders en de streekgenoten, alleen al om de naam. Maar goed: die was nu eenmaal niet te veranderen, dus later burgerde ik wel wat meer in om wie ik was. Er waren wel wat verschillende groepjes in de klas, waar je niet zomaar bij kon behoren. Op één of andere manier heb ik dat ook nooit zo gewild, want als ik terugdenk en kijk in fotoboeken e.d weet en zie ik dat ik omging met meisjes uit alle groepjes. Verjaardagsavonturen bij Janette van Laar en Rina v.d Brink in Kootwijkerbroek: grote broers en grote hond bij Janette, waarvoor ik allebei bang was, maar dat natuurlijk niet liet merken; ja, met overschreeuwen [babbels&lachen], daar in 't donker bij verstoppertje spelen buiten en bij spelletjes in huis. Ik at ook zo lekker&veel daar: 12 sneden krentenbrood werd me verteld. En bij Rina: grote zussen, haar vader die bij mijn vader op 't zelfde bedrijf werkte; ik heb voor de eerste keer bij Rina bitterkoekjespudding/-vla op. Heerlijk vond ik dat, en ja: daar ben ik nog steeds dol op! Ook de verjaardagen of het "gewoon spelen" bij Heidi van de Berg, Anneke van Herk, Caroline Ros, Gerjanne de Rijk staan mij nog bij. En 't klassenbezoek bij bedrijf van Roeline Hardeman heb ik ook nog wel helder. Eigenlijk weet ik nog wel meer, maar dan ongebruikelijke of bijzondere details, merkte ik bij de vorige reünie. Zo had ik bijnamen nog paraat, en zelfs geboortedata van velen kan ik zo oproepen. Mogelijk doe ik dat persoonlijk nog wel 'ns een keer. Maar bij de komende reünie gaat me dat niet lukken, helaas.

Eben Haezerschool, 1977

De ouwe goeie tijd.

De ouwe goeie tijd

Eben Haezerschool, 1987

Leuke tijd gehad.

Leuke tijd gehad..!!!

Eben Haezerschool, 1990