creche
hoek 2e Hugo de Grootstraat-Nassaukade in Amsterdam, ( Toon op kaart )
Bekijk de volledige pagina van creche, blijf op de hoogte van reünies en vind je klassenfoto’s terug!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Log in en begin meteen of registreer je gratis!
Op creche vind je 1 klassenfoto’s en 12 schoolgenoten. Herken jij ze nog?
Meld je snel aan en kom weer in contact met je oud-schoolgenoten!
AanmeldenIk ben op deze creche geweest als peutertje van ± 1 jaar oud tot 4 jaar.
Ik ben op deze creche geweest als peutertje van ± 1 jaar oud tot 4 jaar. De herinneringen die ik heb zijn toch nog wel veel. Ik herinner mij dat we buiten speelden met een grote glazen wand eromheen. Daar was een grote zandbak en boven was ook iets. Ook weet ik nog dat we moesten slapen. Dat we t.b.c.pleisters op kregen waar ik aardig bang voor was. Als ik aan mensen vertel dat ik herinneringen heb aan mijn creche vinden ze dat altijd erg apart, maar het zijn er niet zo veel. De naam was toen ook al prinses Irene. Namen van kinderen weet ik uiteraard niet meer, ook niet van leidsters. Bestaat de creche eigenlijk nog? Helaas heb ik geen foto's maar zou het leuk vinden als andere mensen die wel hebben.
creche, 1956
Wie kan zich nog herrineren dat we naar het ziekenhuis moesten om onze maag leeg te pompen? er werd van buiten af pillen als snoepjes gegeven.
Wie kan zich nog herrineren dat we naar het ziekenhuis moesten om onze maag leeg te pompen? er werd van buiten af pillen als snoepjes gegeven. nog bedankt voor u geduld
creche, 1968
Het is voor mij een geweldige opluchting te zien dat er mensen zijn die gelijkwaardige ervaringen ook op zo'n indringende manier hebben beleeft.
Het is voor mij een geweldige opluchting te zien dat er mensen zijn die gelijkwaardige ervaringen ook op zo'n indringende manier hebben beleeft. Zelf kan ik mij namelijk nog echt veel dingen herinneren zoals inderdaad het slaapuurtje. Het huilen van de kinderen om mij heen. De geur van het warm eten. Ik heb het als een heel onplezierige ervaring onthouden. Vandaar dat ik later bewust tegen alle emancipatie in thuis ben gebleven voor mijn kinderen en nu oppas oma ben van mijn twee kleinkinderen. Op verschillende manieren had ik al op internet gezocht maar helaas steeds tevergeefs. Verder kan ik mij geweldig verbazen over alle mensen die zo heel erg zeker weten dat een kinderdagverblijf echt helemaal inorde is voor peuters. Ik heb me er erg onveilig gevoeld, dat is wat voor mij overheerst. Verder stond ik inderdaad vanuit de zandbak te kijken of er al iemand was die mij kwam halen. Dat beeld zie ik nu ook als ik hier in het dorp waar ik woon langs het kinderdagverblijf kom. Verder kan ik zeggen dat mijn broertje in dat iets daar boven was en lag te slapen het was de baby afdeling. Hij was zes weken toen hij daar naar toe ging. Als ik het nog wel eens met hem er over heb weet hij er weinig van en heeft zeker niet dezelfde herinneringen. Misschien omdat hij nooit iets anders had meegemaakt. Er zijn bij mijn ouders nog twee groepsfoto's aanwezig en een foto waar ik met een pop op stond. Ik kan mij herinneren dat dat mijn enige echte houwvast was waar ik troost bij zocht. Als je wel eens op kinderdagverblijven kijkt op internet zie je altijd van die gezellige poppetjes en liedjes voorbij komen, alsof je een kind bijna iets te kort doet om het er niet heen te laten gaan. Nu wat mij betreft krijgen de mensen snel hun gewone verstand terug en beseffen ze dat het geld altijd wel op komt. Zonder een dure spijkerbroek of shirt maar dicht bij je moeder voel je je als kind denk ik pas echt gelukkig en dan mag het broekje best zelf inelkaar geflanst zijn. Daar wordt een kind echt niet ongelukkig van. Mij heeft het in alle handelen en denken beinvloed en natuurlijk breekt noot wel eens wetten en is het belangroijk dat kinderen een gezonde maaltijd kunnen krijgen en natuurlijk moeten ouders dan soms allebij werken.Er zijn altijd honderduizend excuses te bedenken om te gaan werken en natuurlijk is het als moeder zijnde niet altijd zo fijn om heledagen thuis met het kleine grut te zijn. Wat mij betreft is dat in de maatschappij behoorlijk ondergewardeerd goed.
creche, 1954