Roy Coenraad

Ut waas eine sjoone tied

MULO Keent herinner ik mij als de dag van gisteren. Terugblikkend heb ik daar een zeer fijne tijd gehad ondanks dat er ook minder goede herinneringen zijn. Een enkele docent had niet altijd die nodige pedagogische/didactische kwaliteiten en empathie om zich in de leerling (lees: mij) te verplaatsen. Maar allez, hij was ook maar een mens. En die tijdgeest van toen ……… Ik herinner me nagenoeg nog alle docenten waar ik les van heb gehad. Ja, inderdaad, directeur Dibbets was een toffe peer, soms streng maar wel rechtvaardig, en altijd een luisterend oor. Docenten als: Mhr. Absil , Mevr. Van Lierop (vond ik altijd een schat van een vrouw), Mhr. Van Dooren , Mevr. Andriessen (altijd keurig verzorgd), Mhr. Heuvelmans , Mhr Theunissen , Mhr. Van Dijk , Mhr. Cillekens (gym ) , Mhr Mennen ( NA & BIO). Mhr. Theunissen heb ik nog een keer ontmoet tijdens een sollicitatiegesprek voor schoolhoofd in Weert. Hij zat destijds in het schoolbestuur. Was weer een leuk moment, helaas geen benoeming. Dhr. Piet van Dijk heb ik (als vader van een puber) midden jaren ’90 weer ontmoet toen hij conrector was op het Edith Stein College in Echt. Naderhand als collega toen ik docent en Coördinator Organisatie & Beheer was op het College in Roermond. Verder herinner ik me nagenoeg alle namen van mijn klasgenoten nog. Jammer dat ik op de foto die door Toos Nijsen (1964-1965) is geplaatst, net afwezig was. Het lezen van al die namen op de foto en het zien van al die onschuldige smoelen, brengt goede en leuke herinneringen boven. Wat ik altijd wel leuk vond is dat we na de lessen op zaterdagmorgen met een paar man richting de stad fietsten naar de markt om daar wat rond te struinen. Het gaf het weekend een bepaalde sfeer, gevoel van vrij zijn en vrijheid. En daarna op de fiets weer terug naar Stramproy, waar ik tot ’70 gewoond heb en toen naar Roermond verhuisd ben omdat ik daar nà het MULO-examen op de Pedagogische Academie begonnen ben. Ik kom nog regelmatig in Weert, soms met de auto, vaak op de renfiets, en dan ga ik altijd weer even over de St. Jozeflaan en door bepaalde straten. A trip down memorylane, altijd leuk. Jammer dat bulldozer en beulbal een einde hebben gemaakt aan het schoolgebouw. Ut waas inderdaad eine sjoone tied. Bedankt oud-docenten en oud-leerlingen. Roy Coenraad.

ulo keent, 1965