Ontdek PLUS

Ronald van Rossum

Kent 0 personen

Burg. staat -
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Ronald van Rossum en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Ronald van Rossum heeft 2 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Veel herinneringen aan een schooltijd tussen tijdvakken in.

    Veel herinneringen aan een schooltijd tussen tijdvakken in. Noem het het automatiseringsinterbellum. Wat een rij aan vakken, omdat je van alles iets moest weten als aankomend bibliothecaris/documentalist. Sociologie van Jos, filosofie van Paul, de uitgebreide verzameling edities van Alice in Wonderland van Els. De onvergetelijke lessen titelbeschrijven van de heer Ongering. Leren alfabetiseren met mevrouw Knip in de 'biotheek' waar de 'schrillers ook in thuishoren'. En als afleiding tellen hoe vaak docente Swante het woord 'stukje'in één lesuur gebruikte, een enorm populair stopwoordje in begin jaren tachtig. Pittige discussies in de klas over didactische eigenschappen van docenten vooral uit het vakgebied afkomstig. Hans, Fieke, Saskia, Ronald, Jan, Maud, mensen die al veel meer andere dingen hadden gedaan kozen vaak voor deze opleiding en kwamen temidden van ons, groentjes zo van de middelbare school terecht. Bij Henk en Charlotte in de schoolbibliotheek was het goed toeven tussen de soms vreemde lesprogrammas door en een andere ontsnappingsmogelijkheid was natuurlijk het klaverjassen in de kantine met Erica, Marleen, Sanja, Carolien en Paulien bij de concierge meneer Gouthier en zijn lieve assistente waarvan ik even niet meer op de naam kan komen. Het was een tijd waarin de automatisering in de kinderschoenen stond en er op school weinig computers te vinden waren. Een periode waarvan het, zeker in het informatievak in dit internettijdperk, bijna niet voorstelbaar meer is dat het echt was. Tegelijk was de vrijheid groot en de atmosfeer prettig. Er konden mooie feesten worden georganiseerd met livebands. In pauzes en na school naar de Malle Meid of de Peppermint om een stokbroodje te eten. Het schoolgebouw aan de Paramaribostraat bestaat helaas niet meer en de opleiding is onderdeel geworden van de Haagse Hogeschool.

    PA Tiele Academie, 1979

    Bijzondere en "vrije" tijd.

    Bijzondere en "vrije" tijd. Er kon veel zolang rector van de Sandt rector was. Dat hield op toen rector Putman kwam en daarna is het ook niet meer leuk geweest tot we weg gingen. Prachtige types als docent, in vershillende jaren Bennie de Meester, die vooral vrouwen de klas uit kon foeteren om niets. Mevrouw Klarenbeek die erg blij was als je een klassiek Frans werk op de literatuurlijst had staan. De Knegt "mag ik even je pen borrowen" voor Engels. Doevedans voor muziek ("er stond geen punt achter die noot", Huib van der Meij die geschiedenis deed herleven, stoere Ank van Rutten voor Nederlands en ga maar door. De wilde staking, de 'in eigen beheer uitgebrachte'schoolkrant de Klimaks, het was allemaal toch wel erg grappig. Al wel groot, maar nog niet zo grootschalig als nu.

    St Antoniuscollege, 1973

    Eerste jaar met mevrouw (Wil) Feskens.

    Eerste jaar met mevrouw (Wil) Feskens. Waarvan de bekendste anekdote is dat ze in een bui van woede haar aanwijsstok op tafel stuksloeg en daar vervolgens zo om moest lachen dat de boosheid een heel ander effect had. In 1967 waren wij ook meteen het laatste jaar van deze school, na ons kwam er geen nieuwe eerste klas en na ons vertrek in 1973 hield de school op te bestaan. Eerst werd het gebouw nog een tijdje gebruikt als dependance van het Sint Antoniuscollege en daarna werd het de ONA bar. Ik geloof dat dat nu nog zo is. Het was een leuke tijd, met in het tweede jaar mevrouw van Meerten. Daarna mevrouw van Willigen, mevrouw Pompen in de 4e en de 5e, deels ook waargenomen door meester van Straaten en in het laatste jaar wederom mevrouw Feskens. Mevrouw Pompen kon geen oppas vinden voor haar Dalmatier en daarom hadden wij vanaf dat moment een slapende hond in de klas. Uiteraard werd ook toen al de grap met de plastic drol uitgehaald. Maar aangezien Saba toen ongenadig op zijn falie kreeg, hebben we schoorvoetend bekend dat het geen echt product van de hond was. Veel leuke herinneringen, Sinterklaas die in een kleine FIAT van de Sacramentskerk naar de school gereden werd en verdacht veel leek op snoepjespater, pater Rozenstraten, een echte kindervriend. Struinen op de zolder, als laatste klas, waar schoolkaarten, Heilig Hartbeelden en een kerststal opgeslagen stonden en zo meer. Ik heb nog een metalen wereldbolletje, gered van de puinhoop. In mijn jaar zaten mensen als Hilda van Rijn, Ad Slootjes, Wim de Lange, Ella van Hees, Bianca Brink, Gerard Beusink, Gerrie Schoorl, Lidy Vergeer, Joke de Witte, Ron Blom, Jose Nooteboom, Connie van Velzen en veel meer mensen. Zou even een foto moeten bekijken, ik denk dat ik dan alle namen nog wel weet.

    Sint Franciscus RK lagere s..., 1967