Ontdek PLUS

ron rozen

Kent 0 personen

Burg. staat -
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van ron rozen en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    ron rozen heeft 9 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Ik heb het theoretisch gedeelte van het examen de afdeling Bouwkunde met goed gevolg afgelegd, maar iemand die drie jaar na mijn eindexamen van de LEAO afkwam wist meer van computers af dan ik.

    Ik heb het theoretisch gedeelte van het examen de afdeling Bouwkunde met goed gevolg afgelegd, maar iemand die drie jaar na mijn eindexamen van de LEAO afkwam wist meer van computers af dan ik. Gaandeweg de school werd het me duidelijk dat je het met deze opleiding nooit verder zou brengen dan meewerken aan het soort gebouwen dat vooral inspireert tot het kiezen van een voortijdige dood. Eindeloos zich herhalende gebouwen van radioactief beton met een randje gele stenen die voor veel geld verkocht worden als "woningen". Elk blok voorzien van een "kunstwerk" , vooral groot en in opvallende kleuren, zodat de grootste baghead 's nachts in een dronken bui nog kan zien waar hij moet zijn om te slapen en waar zijn magnetron staat. De "architecten" ervan hebben hun boekenkasten volstaan met boeken over Caletrava en Frank Gehry en "Spelen met ruimte", maar kijken die, anders dan doet vermoeden, nooit in. De lesstof was af en toe te simpel voor woorden, maar werd gegeven door een stelletje warhoofden. De beste resultaten haalde ik soms dan ook als ik niet naar hun "colleges" ging. Er liep een alcoholistische leraar wiskunde rond die de klas vaak gewoon liet wachten om even te gaan innemen. Een andere leraar, een masochistische nerd, probeerde te verleiden met reisjes naar New York. Er was ook een rooms katholieke geestelijke. Toen mijn moeder overleed had ik een rouwkaart naar de school gestuurd odat men wist waar ik was geweest. Op de gang kwam de geestelijke op me af om te vragen hoe het met mijn vader was. Die was toen echter al meer dan tien jaar dood wat duidelijk op de rouwkaart was aangegeven. Toch wist hij mij het gevoel te geven dat het mijn schuld was dat ik hem zo in verlegenheid had gebracht, wat ook je ook kon verwachten was van een expert in andermans geloof. Ik liep in die tijd niet met mijn geaardheid te koop maar verborg hem zeker niet. Dat scheelde een hoop feestjes zal ik maar zeggen. Toen een van mijn hetero klasgenoten eens in Amsterdam bij mij op visite was en ik even weg ging voor het een of ander bleek hij bij terugkomst met mijn vriend in bed te liggen. Hij had nog een paar namen van crypto-homofielen voor me waar ik van te stuiteren. Het waren juist zij die me discrimineerden. Ik ben dol op kinderen en babies en zal altijd moeders voorrang geven en alle mogelijk moeite doen om ze te helpen maar ik heb een gruwelijke hekel aan homo's met nakomelingen. Ook heb ik medelijden met de kinderen van zulke egoisten. In het laatse jaar gingen we op reis naar Florence. De eerste 20 kerken gingen nog maar daarna begonnen ze me de keel uit te hangen. Ik heb een beetje een hekel aan de renaissance omdat die vaak de inhoud van het christelijke geloof heeft verdrongen en er soms zelfs de inhoud van is geworden. De zeventiger jaren waren voor mij een fantastische tijd maar meer ondanks dan dankzij de HTS.

    HTS, 1976

    Na een maandje in de eerste klas stelde juffrouw Brandenburg voor me over te laten gaan naar de tweede klas omdat ik altijd meedeed met hun vragen, de eerste en de tweede klas zaten namenlijk in een lokaal, maar dat wilde mijn moeder niet omdat ik daar "l

    Na een maandje in de eerste klas stelde juffrouw Brandenburg voor me over te laten gaan naar de tweede klas omdat ik altijd meedeed met hun vragen, de eerste en de tweede klas zaten namenlijk in een lokaal, maar dat wilde mijn moeder niet omdat ik daar "later last van zou krijgen". Juffrouw Brandenburg kon niet goed lopen en als we naar het NEVELO terrein gingen voor gymnatiekles versnelden we onze pas tot een soort snelwandelen om te kijken of ze ons bij kon houden. Ik zat in de klas bij Jackie Jacobs, Rik Jobsen, Corrie van Zelst, Adje Tolner, Frans Vermeer en Mia Jansen. Ook bij Aartje de Bes, Guy Boissevain en Jan Willem Rompelman die in de bossen woonden en bij we graag gingen spelen. Schoolreisjes gingen met de bus naar "het stokske" in Moergestel We kregen broodjes mee en prikkellimonade in furieuze kleuren die we al op hadden gedronken voordat we aankwamen. Naast de speelplaats lagen de "schooltuintjes" waar we mochten verbouwen wat we maar aan zaad meenamen. Er was ook een sloydlokaal (sloitlokaal?) waar we kleiden, herfststukjes maakten, waar sint Nicolaas ons bij Zich riep en wat de backstage was van de toneelstukjes die we opvoerden. Mijn zusje Willy en ik konden drie grepen op onze gitaar en we zongen Marina (in een soort italiaans)en Zeg niet nee-ee-ee-ee. In de vijfde en de zesde ging ik naar de Kunstkring en De City naar films van Conny Froeboess, Peter Kraus, Catherina Valente en Romy Schneider (Sisi de jonge keizerin)of met Sonja Biemans naar Tilburg waar haar familie enkele bioscopen had. "Twee Biemans" zei ze dan en we konden doorlopen. Als ik weer eens in Amerika ben ga ik Charlton Heston aanklagen omdat ik homo geworden ben door Ben Hur die ik tientallen keren hebgezien.

    Oisterwijkse School Verenig..., 1956

    Ik werd in de zesde klas van de lagere school voorbereid op het "toelatingsexamen" van de HBS, extra lessen waaronder Frans enz.

    Ik werd in de zesde klas van de lagere school voorbereid op het "toelatingsexamen" van de HBS, extra lessen waaronder Frans enz. Dat toelatingsexamen was meer een gesprek met een leraar. Ik ging er met een andere jongen van mijn school naar toe die niet zo goed kon leren dan ik, maar ik werd afgewezen en hij niet. Die leraar had natuurlijk zo door dat ik slechts de zoon was van een schoenmaker die op een fabriek werkte. Hij vond me uit een te lage sociale klasse komen en verzon toen een "instinker". Een meter, hoeveel vierkante meter is dat? Op dat soort vragen was ik niet voorbereid, ik deelde die meter door vier en probeerde 0.25 met 0.25 te vermenigvuldigen en die leraar maar druk uitoefenen. Het was de enige vraag die ik kreeg met als resultaat dat ik naar de MULO kon. Ik herinner me dat Marcel Verhage, Toine Hermans en Jan Janssen me altijd juffrouw Rozen noemden. Op een reunie kwam Jan Janssen nog eens met grote stappen op me af toen hij me in de gaten kreeg, hij ging voor me staan en zei toen "Juffouw Rozen!!!" Toen draaide hij zich om en de rest van de avond zag ik hem niet meer. Toen ik de eerste dag op school zat zag ik Marijke Hu Ting Chan, ik had nog zo iets moois gezien en stond met open mond te staren totdat iemand achter me zei : " Mooi he?". Hans Coole was de Johny Travolta van de school die in de eerste klas door een brommerongeluk om het leven kwam Ik herinner me een aangrijpende kerkdienst in De RK kerk op de Heuvel. Ik was niet katholiek maar wilde dat meteen worden toen Gerry Meuwisse met een zijden hoofddoek op het middenpad van de kerk met een geroutineerd gebaar een knie boog en tegelijk een kruisje maakte. We gingen naar West Side Story in Chicago (de bioscoop bedoel ik).Jan van Ast was een leuke kerel, Marcel van Os ken ik vooral uit Oisterwijk, waar ik geboren en getogen ben. Ik ken natuurlijk zijn zusje Marijke en andere leden van zijn hartelijke, warme en belangstellende familie. Ze hadden een slagerij, annex dansgelegenheid (waar mijn zusje ooit nog eens kwallip soleil zong begeleid door een echte band, ze had natuurlijk "Quand le soleil..." moeten zingen)annex snackbar en zijn moeder, de lieve schat, verkocht al heerlijk ijs voor 5 cent per bolletje aan mij toen ik vier was. Ik herinner me Francie Hendriks, Roosje Latumahina (wat een lief kind was dat), Gerry Meuwesse ( wat een stuk, maar zij was weer helemaal weg van Fred Emmer toen ze nog niet wist dat hij al dat nieuws voorlas gezeten op een stapeltje kussens), ze droeg een blauwe "slobbertrui" en een rode skibroek, Margriet de Jonge (met haar gortdroge humor) en Diane de Leeuw. Ik herinner me een enorme klap van achteren van meneer Verhoeven (een alcoholist in een rood Dafje) en ik herinner me meneer de Pauw, een sadist die jonge jongens als ik op uiterst groffe wijze bij hun haren pakte, Mijnheer de Wolf (streng maar rechtvaardig en vreselijk uit zijn mond stinkend vanwege zijn sigaren) mijnheer van de Sande (leraar Duits die een tweelingbroer had die een exacte kopie van hem was, ze droegen alletwee dezelfde kleren en hadden alletwee een Dirk Bogarde hoed en alle twee rookten ze dikke sigaren. Ze waren ongetrouwd en woonden bij elkaar.) en natuurlijk meneer van de Sande (niet dence maar dance!!). Anita Biekens kwam naar school in een enorme groene volkswagen golf en zij zorgde dat ik leerde paardrijden, Lous van Raak was een lief en mooi Twiggy-achtig meisje uit Baarle Nassau dat in een witte mercedes naar school kwam. Als je Leo van Geet zag dacht je meteen aan sport.(Die liet zich niet zomaar slaan door meneer Verhoeven maar sloeg gewoon terug) Van Adri Janssen herinner ik me dat hij zei toen Kennedy was vermoord: "Mijn vader koopt altijd de Telegraaf als er iets bijzonders is gebeurd" Ik trok veel op met Dickie Schickendantz die met zijn ouders een vrijbuitersleventje leidde op een boerderijtje vlak bij mijn huis waar ze een chemisch bedrijf hadden:TeChemBu(tecnisch chemisch buro) We hadden altijd geld genoeg om tussen de middag warm te gaan eten ergens in de stad, bij de Hema bij La Venezia of in de stationsrestauratie. Ik trok op met Peter Wouters en met Henkie van den Heuvel, die uit een sportieve familie kwam, ze hadden een kunstskibaan . Henkie draaide platen als "de nozem en de non". In het laatste jaar werd ik vooral aangetrokken door Hein den Blanke en Mathieu Sonnemans van wege hun bohemie. We deden eindexamen in een zaaltje bij cafe Voskens. In het cafe draaiden kerels met baarden van de nabijgelegen kunstacademie "Take Five" van Dave Brubeck op de Juke Box.

    Openbare Mulo, 1962