Roland Laurens
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Roland Laurens en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Roland Laurens heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenWelke meester was het ook alweer die altijd een koekje of plakje cake voor zichzelf meenam om bij z'n kopje koffie voor onze neus te gaan zitten opeten? Totdat we een plan opvatten; toen hij z'n plakje cake alweer pontificaal had klaargelegd op z'n burea
Welke meester was het ook alweer die altijd een koekje of plakje cake voor zichzelf meenam om bij z'n kopje koffie voor onze neus te gaan zitten opeten? Totdat we een plan opvatten; toen hij z'n plakje cake alweer pontificaal had klaargelegd op z'n bureau en even de klas uitliep, ging de HELE klas naar voren. We legden zijn plakje cake op z'n stoel en gaven er met z'n allen (ja de HELE klas !!!) een klap op. Snel weer terug op onze stoelen. Meester terug en de klas en.... PAARS werd hij, helemaal PAARS. En toen een van ons even z'n mond open deed om wat te zeggen, briesde hij het uit. We vonden het met z'n allen toch wel erg zielig van dat plakje cake. Na de ochtendles spraken we af dat we 's middags allemaal wat lekkers voor hem zouden meenemen. En inderdaad, 's middags... hij zet z'n kopje koffie klaar (dit keer zonder plakje cake) en op het afgesproken teken , staan we allemaal op en lopen naar voren. Hij begint meteen te tieren en zegt dat we moeten blijven zitten, maar verstomt als hij ziet dat we samen een berg koekjes, plakjes cake, snoepjes, etcetera op z'n bureau vormen. de HELE klas. Toen keek hij toch wat bescheten, de meester. Donker wat krullend haar, smal gezicht, bril. Naam?
prinses Ireneschool, 1970
Ik herinner me een vriedje Klaas, als ik het goed heb.
Ik herinner me een vriedje Klaas, als ik het goed heb. En verder juffrouw Steen. Maar ook een donkerharige jongere juf, die in mijn jaren daar volgens mij juist trouwde. Liga in de pauze met als standaard excuus dat we dat niet mochten hebben van de tandarts. Vond iemand het eigenlijk WEL lekker? Lekker kleien of gewoon met de meiden in de poppenhoek. Maakt niet uit. M'n moeder bracht mijn oudere broer en mij eens samen naar school op de fiets. De een voorop de ander achterop. Net de ceintuurbaan overgestoken en alledrie onderuit... Een hand door een glazen ruitje geslagen, (niet mijn hand), stalen deuren en kozijnen. En meer fragmentarische herinneringen.
Emmakleuterschool, 1965
Erg leuke gymtijd gehad.
Erg leuke gymtijd gehad. Geweldig gepuberd natuurlijk op die school. We waren erg stoer in 2 en 3 Gym. Hielden scorelijsten bij van wie er het vaakst de klas uitgestuurd werd. (De klas uitlopen op verzoek van de leraar gold niet als score) Als ik terug denk aan wat we allemaal uitvraten in de klas... we waren een stelletje terroristen. Ik herinner me felle politieke discussies. Jaren zeventig, he, toen leefde het echt wat meer dan nu, de partijpolitieke gedachten. Je was volgens mij of hardstikke links of hardtsikke rechts. Goed voor leuke gesprekken, waar sommige leraren ongegeneerd indoctrinerend aan mee deden. Biologieleraar (die mat al dat haar en snor en brilletje, blauwe schipperstrui) : "de padvinderij is een paramilitaristische, neofascistische organisatie". De gemiddelde padvinder die ik kende, zou bij het horen van die woorden al in shock zijn gegaan, maar deze leraar had als gesokte held z'n stoere uitspraken gedaan. In 2 gym kwam ik in de redactie van de schoolkrant terecht. Heette die niet "De Toestand"? Waar ik dat aan had verdiend weet ik echt niet meer. Het had wel voordelen. We hadden de beschikking over een STENCILMACHINE, ja zo lang is dat al weer geleden. De leraren gebruikten dat apparaat ook, om hun proefwerken mee af te drukken. Was dat even handig ! Meerderen gooiden namelijk het moedervel na gebruik in de afvalbak, die onder onze redactietafel stond. Eruithalen, glad strijken, weer vastzetten op de stencilmachine en draaien maar ! En onder strikte geheimhouding liet ik dan wat maatjes meegenieten van een bij voorbaat succesvol proefwerk. Vesterfeesten waren altijd erg spannend. Echt trots was ik natuurlijk toen mijn jongere broer Patrick enige jaren later als voorzitter van VESTER op het podium stond. Na school in Groningen gaan studeren. Ik woon en werk nu in Zwolle, getrouwd, twee kids.
Rijks Scholen Gemeenschap, 1973