roberto heijmans

Ik mocht altijd vroeger naar huis als de haven weer eens overstroomde, want anders zou ik mijn huis niet meer kunnen bereiken.

Ik mocht altijd vroeger naar huis als de haven weer eens overstroomde, want anders zou ik mijn huis niet meer kunnen bereiken. Ik woonde toen aan de Haven op nr. 23, daar waar nu Kees Arendse zit met zijn sportgebeuren. verder over de school: Op zolder naar films kijken , zoals die over het verwerken van suikerbieten tot suiker. Maar dit was vooral een leuke film als deze achteruit gedraaid werd. En volgens mij lag er daar op zolder ook nog een deel van een zaagtandvis , en dan vooral het deel met de zaagtanden. volgens mij was dit ding wel een meter lang.Op de achterste speelplaats had je ook nog een paar hokken. In een daarvan werden de puntenslijpers leeggegooid in een of andere afvalemmer. Als ik nu de geur van potloden ruik moet ik altijd aan dit hok terugdenken.Als er een begrafenis was moest je altijd op de een of andere manier tegen de muur die om deze achterste speelplaats stond op zien te klimmen en dan kon je maar gapen naar de stoet. Ik herinner me ook de schilderingen die meester Theo Gijsman op de muur in het trapportaal had gemaakt. Daarop stond Jezus die de kindertjes tot zich liet komen. Ook weet ik nog dat prinses Beatrix een keertje in r'veer is geweest en wij met z'n allen langs de school stonden om de prinses toe te juichen met een nederlands vlaggetje in de hand. Ik heb het destijds heel erg naar mijn zin gehad op deze school en kon goed opschieten met Juffr. Broeders (die woonde vlakbij mij aan de haven ) Je had ook nog meester Trommelen, daar heb ik eens een nul gekregen voor zingen omdat ik het vertikte om een liedje te zingen. Ook weet ik nog dat ik Franse les heb gehad, maar ik weet niet meer van wie. Tegenwoordig werk ik alweer zo'n 4 jaartjes als schoolfotograaf en ik proef het schoolse sfeertje dus weer dagelijks. Het is ook gekomen door Huub Leijten dat ik deze site bezoek, want vanmorgen was ik bij hem op de Peppel in Dussen om de kids op de gevoelige plaat vast te leggen, waar wij oude herinneringen ophaalden en waar hij mij vertelde over deze site .Terug naar de Sint Theodorusschool: Het ergste vond ik altijd de vastenperiode, want dan werd je geacht om elke ochtend voor de school begon nog even een kerkdienst te hebben bijgewoond. Je kreeg dan ook een kleurplaat met daarop 40 tekeningetjes in vakjes op de achterkant en een grote kleurplaat op de voorkant. Dit waren religieuze plaatjes, en als je 's morgens de kerk had bezocht mocht je een vakje met een plaatje inkleuren. Ik had beslist geen hekel aan kleuren maar des te meer aan de verplichte kerkgang. Van mijn vader mocht ik het kerkbezoek overslaan als ik dat wilde, en zo is het dan gebeurd dat ik een volledig kleurloze kleurplaat heb ingeleverd, want de boel bedonderen dat vond ik niet eerlijk dus ik kwam ermaar voor uit dat ik de kerk helemaal niet had bezocht. Ik ben er trouwens ook nooit voor gestraft o.i.d. Enne oh ja , als meneer pastoor kwam (met zijn lange rok men een hoed met een rand met bolletjes, moesten wij naast onze bankjes gaan staan en salueren zoals dat tot 1973 gebruikelijk was in het ned. leger. Voor zover mijn herinneringen . Hopelijk gaat er nu bij meer oud klasgenoten een lichtje branden en vertellen zij ook wat over vroeger. Groetjes van een echte Veerse Fant met Italiaans bloed in de adertjes. Houdoe...

St. Theodorus school, 1959