Robert Bot
Kent 1 personen
Bekijk het volledige profiel van Robert Bot en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Robert Bot heeft 5 klassenfoto's en kent 1 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenDit was de school waar ik graag naar toe wilde.
Dit was de school waar ik graag naar toe wilde. Ik ging elke dag met de trein van Voorburg naar het Blaak Station - Rotterdam. Om 09:00 waren vaak al weer mijn acht boterhammen op. Het was een fijne tijd maar ik doorliep deze schoolperiode wel erg berekenend. Met de hakken over de sloot geslaagd voor fijnmechanica en toen mijn prakrijkjaar in de matrijzen makerij in Amsterdam - Baartjes weg, in Reuver en eindigen in Zeist bij het Verenigd Plastic Verkoopkantoor van Akzo - DSM. Ik ben ook bij dit laatste bedrijf begonnen met mijn loopbaan. Ik dacht dat 650 gulden in de maand al heel wat was. Totdat ik het nette bedrag in een klein bruinenvelopje kreeg. Ik kon wel janken. Minder dan 350 gulden. Mijn kamerhuur en eten was ongeveer net zoveel. Ik leerde mijn eerste vrouw daar kennen en wilde graag samen met haar een stap maken maar met nul centen gaat dat niet. Ik was dus snel weg uit Zeist.
Christiaan Huygens M.T.S., 1967
Ik herinner me niet zo veel.
Ik herinner me niet zo veel. Het was een grote school met allemaal jongens. De tijd van de Puch en de spuglokken. Diverse jongens hadden een spuglok en lerenjasjes en Puchies. Sommige leraren hadden het op hun gemunt. Ik hield me rustig en wilde graag met goede cijfers zo snel mogelijk naar de volgende klas en van deze school af. Eerst was er een voorbereidend jaar en daarna moet je een keuze maken. We kregen: smeden, lassen, metaalbewerken, houtbewerken, electricieteit en tekenen en de gebruikenlijke leer vakken en sport. Ik was tamelijk goed in tekenen maar dat heb ik niet gekozen ofschoon de leraar mij dat wel voorstelde. Ik koos fijnmechanica omdat het klaslokaal er net even schoner en mooier bij lag en de machines waren kleinere en oogden vriendelijker. Ik had Krijgsman in Metaalbewerken en Bel als leraar voor Fijnmechanica. Krijgsman noemde mij Pieter Bot naar de Gouverneur van Nederlands Indie. Ik vond dat wel leuk omdat ik mij betrokkende voelde bij Indie. Fred Brandhorst ken ik nog wel. Veel meer klasgenoten ken ik niet maar in heb nog wel een klasse foto. Die zal ik scannen en plaatsen. Er is wel een foto uit 2004 en in juli van dat jaar werd ik 57 en het werkende bestaan loopt langzaam op zijn eind. Ik wil nog steeds werken maar het is niet zeker of ik in het volgend jaar nog werk. In tegenstelling tot vele vind ik dat jammer!
Technische school, 1963
Fijne school voor een minder goede leerling als ik.
Fijne school voor een minder goede leerling als ik. Ik heb 8 jaar op de Potgieterschool doorgebracht en omdat ik te oud werd moest ik er van af. Ik was gek op indische meisjes. Ik herinner me Peggy Fortinati en Marjanne Touw en Tineke Janssen. Verder Trevis Ledekerken en Jan Jansen, Wouter van der Bos en Fred Brandhorst (mogelijk zat hij niet op deze school. Mijn oudere broer Rudolf Bot (1950-1953) en Frans Bot hebben ook op de Potgieterschool gezeten. Frans Bot (1952-1958) ging om met Johan Dorsteen. Andere jeugd vrienden waren Pietje Tieman en Jan Steen: Peter Zweedijk was mijn buurjongen. Er was ook nog een Sonja Snel. Leraren waren Herwijnen en het hoofd van de school was Hommes en later Postuma. Er was ook een juffrouw Snijder volgens mijn moeder. Ik herinner me een lieve juf met een gitaar met linten. Zij kon ook geweldig fluitspelen. Na deze school was er maar een oplossing voor mij en dat was de Technische School in Voorburg. Inmiddels ben ik tweemaal getrouwd en heb drie kinderen (Jacqueline, Nigel en Laura. De jongste Laura is nu 7 jaar (2004)! Elke dag geniet ik van mijn kinderen. Het Verre Oosten heeft altijd aan mij getrokken. Mijn eerse vrouw was Indisch en mijn tweede vrouw is Filipijns. Ik heb ook als Expat voor Sigma Coatings in Indonesia gewoond. Drie jaar in Jakarta in een huis met bedienden, een zwembad in de achtertuin en een auto met chauffeur. Niet slecht als je bedenkt dat ik de lagere school moest verlaten omdat ik te oud werd. Ik denk dan ook met groot plezier aan terug mijn tijd in Indonesia. Het blijft trekken, de glimlach, de kreteksigaretten geur, de krontjong muziek en nog veel, veel meer! De Filipijnen is anders. Zakelijker met goed opgeleide hardwerkende mensen met veel inzet hun familie beetje bij beetje hoger op de economische ladder proberen te zetten. Ik ga nu om het jaar naar de Filipijnen toe. Mijn schoonfamilie is echt om van te houden en ik heb ook diverse peetkinderen. Ik heb er eentje uit gepikt, ze heet Irisch en die laat ik studeren. Het is fijn om ze te laten delen in onze welvaart en rijkdom.
Potgieterschool, 1953