Rob Bertijn
Kent 40 personen
Bekijk het volledige profiel van Rob Bertijn en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Rob Bertijn heeft 1 klassenfoto's en kent 40 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenSlechts één jaar op deze christelijke school doorgebracht en wel in de eerste klas bij juffrouw Kievit.
Slechts één jaar op deze christelijke school doorgebracht en wel in de eerste klas bij juffrouw Kievit. Verhuisde in de zomer van 1965 van Het Fort naar de Schilderswijk en wisselde toen dus van school. Ik kan me van juf Kievit niet veel herinneren, maar in mijn gedachten was ze lang en slank en droeg ze het haar opgestoken. Ze heeft me in ieder geval leren lezen. Best belangrijk dus! Het schoolhoofd Van Ooijen zag ik wel eens vanuit de verte en ik vond hem als 6-jarige best eng met z'n grote krullerige haardos en vaak vuurrode gezicht (driftaanvallen?).
Juliana van stolbergschool, 1964
Geweldige tijd gehad op Scheldemond.
Geweldige tijd gehad op Scheldemond. Een beetje omslachtig wel, via HAVO naar de MAVO en toen opnieuw naar de HAVO. Na acht jaar (!) toch nog geslaagd. Veel last gehad van exacte vakken, wat was ik daar SLECHT in! Vanwege m'n lange schoolloopbaan heel veel mensen leren kennen. Wat de leraren betreft was juffrouw (vooral geen mevrouw en geen juf) Koevoets natuurlijk legendarisch! Sigarettenpijpje en knotje, geen tassen in haar lokaal en altijd weer verhalen over meester Schieman uit Axel. Wee degene die zijn Franse huiswerk niet had gemaakt, je werd dan gedegradeerd tot dagbederver. De strenge meneer Adriaanse (Engels), die, als-ie je zag fietsen op het schoolplein of je tegen het eenrichtingsverkeer (!!!) in de gang zag lopen, je bij hem riep, waarna hij vervolgens strafuren in je agenda schreef. Het oude hoofdgebouw aan de Brouwenaarstraat, de voormalige HBS, was natuurlijk geweldig, met z'n enorme gangen en prachtige trappenhuizen en gezellige leerlingenonderkomen in de geheimzinnige ondergrondse kelder, in de dagen vóór de kantine. Veel goede herinneringen aan tal van medeleerlingen, zoals Jan Mensch, Werner Sohier, Johnny Jansen, Ronnie Smit, Lia Goedbloed, Monique van Staden, Martin Lafeber, Edwin Marlissa, Joyce Vischer, Hans Schalkwijk, enz., enz., enz. Hoogtepunt voor mij was wel de schoolreis naar Londen in 4 HAVO in mei 1977, o.l.v. het echtpaar Braker, dhr. van Beers en mw. Kuijpers. We zagen kans leraar Tom van Beers in het British Museum van ons af te schudden, zodat we andere dingen konden gaan doen. Londen leefde, 't was midden in de punktijd en de school had zelfs georganiseerd dat we naar een voorstelling van de Rocky Horror Show konden. Vooruistrevend voor een school in die tijd.
Scheldemond, 1970
Na één jaar op de Juliana van Stolbergschool gezeten te hebben, kwam ik in 1965 op de Koningin Wilhelminaschool terecht, een school die toen nog aan het einde van de bebouwde kom lag.
Na één jaar op de Juliana van Stolbergschool gezeten te hebben, kwam ik in 1965 op de Koningin Wilhelminaschool terecht, een school die toen nog aan het einde van de bebouwde kom lag. De 1e en de 6e klas waren op de begane grond, met daartussen de aula, terwijl de 3e t/m de 5e klas op de eerste verdieping waren gesitueerd. Het schoolplein was aan de achterkant van de school , aan drie kanten omringd door bomen. Van de 2e klas herinner ik me inhoudelijk niet zoveel meer. Het eerste deel van het schooljaar kregen we les van meneer Potappel, een hele vriendelijke man op leeftijd. Waarom hij halverwerge het schooljaar ineens van het toneel verdween kan ik me niet herinneren. Was hij ziek? Hoe dan ook, het stokje werd ovegenomen door juffrouw de Kok. Ze had zwart haar en een vleugelbril (nog mode in die tijd). Wat ik me in ieder geval herinner uit de 2e klas waren de schoolplaten die aan het bord werden gehangen en besproken, de seizoenen, de natuur, enz. Belangrijk nieuws in het voorjaar van 1966 was het huwelijk van Beatrix met Claus. We kregen allemaal een oranje schrift met de portretten van het aanstaand echtpaar, waarna we aangemoedigd werden een koninklijk schrift bij te houden door foto's van de koninklijke familie te verzamelen en die vervolgens in het schrift te plakken. De meeste van mijn medeleerlingen zouden tot en met de 6e klas mijn medeleerlingen blijven, er bleef wel eens een enkeling zitten en ook kwamen er vanwege verhuizingen wel eens leerlingen bij, maar over het geheel genomen was de groep vrij constant. Zo leerde ik latere vrienden als Jan Mensch, Werner Sohier en Sjaak Breure kennen. In de 3e klas kregen we les van meneer Jacobs, een man met een rond gezicht en een zwaar hoornen bril, het soort bril dat tegenwoordig weer modern zou zijn. In mijn herinnering is hij nogal kleurloos. Als hij aan het begin van de ochtend, als iedereen net zat, de deur van het klaslokaal achter zich dichttrok en het geroezemoes nog niet voorbij was -wat uiteraard ALTIJD het geval was- , placht hij op misprijzende toon en met nadruk op ieder woord te zeggen: "De deur is dicht!" (Met andere woorden hou je waffel!) Meneer Jacobs leerde ons toonladders zingen, compleet met de daarbij behorende handgebaren. Do, re, mi en de hele rest bleken allemaal hun eigen handgebaar te hebben! In april 1967 was er opnieuw koninklijke vreugde op school toen Willem Alexander geboren werd. Er was beschuit met muisjes en we kregen een (best wel lelijk) herdenkingstegeltje voor aan de muur. Meneer Spoor zwaaide de scepter over de 4e klas. Hij was vriendelijk en vrijwel kaal van boven, maar had als tegenwicht een flinke baard, waarmee hij ieder nieuw schooljaar de leerlingen vermaakte door er pen of potlood in te steken, als ware het een handig pennebakje. Hoewel de zomer van 1967, voorafgaand aan het schooljaar, "the Summer of Love" opleverde, was er van enig dreigend modernisme op de school niets te merken. Het oerhollandse leven kabbelde rustig voort en naast cijfers voor Gedrag en Vlijt kregen we van meneer Spoor ook een cijfer voor Netheid. De 5e klas stond onder leiding van meneer de Bree. Hij was een onderwijzer pur sang. Hij had de wind eronder, was redelijk streng, maar aan de andere kant ook heel vriendelijk, hij had beslist het beste met je voor en wilde je vooral veel leren. Bepaald befaamd was hij echter om zijn vertelkunst. Hij kon werkelijk heel boeiend en beeldend vertellen en de klas hing dan aan zijn lippen. Een vak wat alleen in de 5e klas opdook was Versje. Hoewel er in iedere klas volop uit de psalmenbundel werd gezongen, het was per slot van rekening een christelijke school, hadden we nooit eerder psalmen ook echt uit het hoofd moeten kunnen declameren. Je kreeg een psalm op als huiswerk, leerde die thuis uit je hoofd en als je vervolgens in de klas 'de beurt kreeg', dan moest je naast je bank gaan staan en de tekst van de psalm reciteren. Uiteindelijk bereikten we dan het ultieme doel, de 6e en ho
koningin Wilhelminaschool, 1965