resie Janssen
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van resie Janssen en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
resie Janssen heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenOp zoek naar
Desiree van Hootigem, Floor Kahmann, Eric Dankbaar, Anja Jansen, Milia Beemsterboer, Kathinka ?, Flavieke de Koninck, Antoine Pruyn.
canisius College Mater Dei, 1978
Op zoek naar: Floor Kahmann, Liesbeth de Moor, Eric Dankbaar en Antoine Pruijn.
Op zoek naar: Floor Kahmann, Liesbeth de Moor, Eric Dankbaar en Antoine Pruijn. Soms borrelen ineens de herinneringen aan toen weer op. Engels bij Tilman, wat een man was dat!Ik zie hem nog zó voor me: beetje arrogante houding, bijna iets militairistisch, stinkende pijp in zijn mond. Nu denk ik wel eens: dat kon toen gewoon maar, roken in de klas. Die keer dat hij Antoine Pruijn bij zijn schouders greep, optilde en weer liet vallen op zijn stoel, alleen omdat Antoine onderuit gezakt in de banken hing. De reis naar Berlijn, het verblijf daar. Het bezoek aan de Berlijnse jeugd thuis. Iets wat ik liever niet had gedaan.... Terugreis in een stampvolle trein met Engelse hooligans, heb ik nog liggen slapen tegen Dick Volmer aan, veilig weggekropen. Het studeren voor je eindexamen en het nèt niet redden...of ja nog net wel, maar dan met een herexamen. Op kamp in Esscharen (?) slapen in een oude boerderij. Vroeg je bed uit, heel erg vroeg, het was ongeveer half zes. Kwam ik een leraar tegen met een enorm ochtend humeur..dan maar een tijdje wandelen, in mijn eentje. De verbaasde blikken van de boeren die al op weg waren om te gaan melken. Ik herinner me nog het kamp, de Berlijnreis, de dagen dat we in de Keizerskroon zaten of in de stad in een koffiecafe. Lekker theeleuten,of chocolade melk met slagroom, appelgebak erbij.... Ik zie Eric nog knabbelen op de achterkant van zijn sigaretten aansteker, hoe het gas eruit spoot... De dramalessen bij Nederlands...echt een drama? Ik vond het toch wel leuk, zit tegenwoordig als hobby bij een toneelvereniging. Na de busrit vanuit mijn dorp nog 'even'de helling oplopen naar Mater Dei. Antoine, die dappere dodo, nam me wel eens achterop en fietste dan hijgend en puffend met me naar school. (Ik geloof dat ik misschien daarom wel een beetje gek op je was, ik kan me je lachende ogen en je krullen nog zó voor de geest halen.) Na de HAVO nooit meer gezien. Liesbeth, ik herinner me jou als een vrolijke meid. Ik begreep je niet altijd. Hoor ik je nog zeggen:".... Ik wou dat mijn ouders me eens níet begrepen, maar ze begrijpen álles, ik wordt er doodziek van..." De mijne leken wel middeleeuwse opvattingen te hebben, dus ik was jaloers. En Floor met haar prachtige zachte stem, beetje Limburg accent geloof ik. Haar artistieke talent. Ze zat vaak stil even een schetsje te maken van Lodder ( Het was toch een bouvier) in allerlei poses. Haar verhalen over Ciele haar tweelingzus en Max haar broer. Die keer dat ik bij je thuis kwam: je stralende rose-witte kamer en het mooie uitzicht op de herfstbomen en het bos. Ook weet ik me de naam van je vriendje nog te herinneren, niet zo moeilijk, ook Floor. Hoe krijg je t voor elkaar.. Lieve mensen, weten jullie waar zij gebleven zijn, of hoe het met ze gaat, laat mij het dan AUB weten. Groetjes Resie
Canisius College, 1979