René Dehue
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van René Dehue en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
René Dehue heeft 3 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenM'n laatste school waar ik gek genoeg de minste herinneringen aan heb.
M'n laatste school waar ik gek genoeg de minste herinneringen aan heb. Namen? Mrs. Kessler voor Engels en de heer De Bree (simpel als gort) met de beste leer van de maatschappij die ik - naast de praktijk - ooit heb gehad. Daarnaast de mafste leraar die ik ooit heb gehad; hij had een bloedhekel aan het land maar hij leerde ons wel de taal: Duits. Met stencils vol woorden en zinsdelen die je in je kop moest stampen. Het was een ramp, maar ik draai nu nog met dat stampwerk van toen redelijk eenvoudig een brief in het Duits in elkaar. Van der Drift, zo heette hij. De meiden in de klas werd de huid volgescholden. En als je aan je zoveelste proefwerk bezig was stond mijnheer krijtjes door de klas te gooien.
meao, 1976
Mevr.
Mevr. van 't Hek (1), mevr. Brookman (2 en 3) met haar fantastische verhalen en prachtige tekeningen. Mevr. Staal (4), dhr. De Haas (5) en mevr. Freusberg (6). En natuurlijk vanaf de 5e klas muziekles van dhr. Niemans en mevr. Van der Griend. In mijn herinnering is de Erasmusschool de meest complete van alle scholen die ik van binnen heb gezien. Het gebouw is helaas al jaren weg, maar de herinnering is onuitwisbaar.
Erasmusschool, 1966
De heren Claproth (Engels en Duits), Van der Harst (natuurkunde?), Benoist (Nederlands) en Reeb (de strenge bovenmeester) maar ook een begenadigd muziekleraar (toen we de oorspronkelijke hadden weggepest).
De heren Claproth (Engels en Duits), Van der Harst (natuurkunde?), Benoist (Nederlands) en Reeb (de strenge bovenmeester) maar ook een begenadigd muziekleraar (toen we de oorspronkelijke hadden weggepest). Hoe hij The Beatles vergeleek met klassiek en dat op de piano ook liet horen... fantastisch. Met René Dolman, Mario van Drunick en Martin Ophuijzen bij die laatste thuis Uriah Heep door de hele flat laten galmen. Het brommerpark waar ik met afgunst naar keek. Vlak voor mijn examen werd ik 16 en 'scheurde' ik met mijn trots het schoolplein op. Zelden zoveel verontwaardigde blikken gezien. Mijn trots was namelijk een Casal, een soort Zundapp, maar dan een exemplaar uit het Oostblok of oostelijker nog. Zelfs de Puch Maxi van Robin van de Hove werd hoger ingeschat. Leuke school, leuke tijd, geweldige feesten alleen jammer van die taken.
Cornelis planting, 1972