Randy Schmidt
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Randy Schmidt en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Randy Schmidt heeft 0 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenHet noodschoolgebouw aan de Sarphatistraat ingeklemd tussen de achterkant van Artis en de kazerne was een betere school dan de Abraham Taelmanschool op kattenbrugergracht, waar ik heftig gepest werd, en totaal niet aansloot op de volkse mentaliteit aldaar
Het noodschoolgebouw aan de Sarphatistraat ingeklemd tussen de achterkant van Artis en de kazerne was een betere school dan de Abraham Taelmanschool op kattenbrugergracht, waar ik heftig gepest werd, en totaal niet aansloot op de volkse mentaliteit aldaar. Was serieus en leergierig, maar op die school was er bv een gewelddadig treffen op schoolplein tussen de wittenburgse christelijke school en de Kattenburgse Taelmanschool bij het kippenbruggetje. In de klas vooral van juf Frenie, was voor mij de ommekeer van het schoolse leven. In dat jaar,1963, bestond Artis 125 jaar. Er werd een prijsvraag voor alle Amsterdamse scholen uitgeschreven, een creatief werkstuk dat met dieren te maken had. Zelfs tijdens de lessen handenarbeid zagen mijn medeleerlingen dat wat ik maakte,goed was (ikzelf vond dat dus niet bepaald). Het was een steenbok van boetseerklei met een kleintje,die er steeds afviel van het plateautje, om welke reden ik met het resultaat niet bijzonder ingenomen was. Maar ik herinner mij de trots van Juf Frenie, wie denken jullie dat de hoofdprijs heeft? Mijn klasgenoten waren ook niet merkbaar jaloers op mij. En juf Frenie kon dubbel trots zijn, want een andere klasgenoot had de derde prijs voor een orgineel ontwerp van een 'springende' zeeleeuw boven een basin (ik weet zijn naam niet meer, blond steil haar). Het was ook het jaar van Reinier Paping en wij hadden klaaroverdienst op de brug bij de Middelaan/Muiderpoort. Na afloop krijgen wij warme chocolade, want wij kwamen altijd later de school binnen). Het laatste jaar zat ik weer op de Muidergracht met meester Schadé in de zg opleidingsgroep (was wat moeilijker stof ter voorbereiding op hoger voorgeet onderwijs).Mijn verlegenheid en de voor toen nog ongewone scheidingssituatie thuis (ontvoeringen door ouders vice versa) haalde ik de vereiste cijfers niet en werd het een korte tijd op de Amstelschool (zie aldaar). Bij het noodgebouw werd ik ooit nog eens 'uitgenodigd'voor een pleingevecht, in dit geval met mijn buurman Ronnie Glotzbach. Fysiek behoorde ik tot de catagorie laatsten die op gymnastiek werd uitgekozen, dus ik lag zo onder. Daarna was mijn plaats in de pikorde duidelijk... Tot slot herinner ik me de afscheidsavond,voorbereidingen waren lang van tevoren,met raffiarokjes en kartonnen assegaaien werd een nachtmerrie uitgebeeld van iemand in de kookpot. Het spannende moment was dat op onze zelfgemaakte trommels in de gang werd geroffeld en de 'wilden' met zelfgemaakte assegaaien, beschilderingen en de raffiarokjes, het gymlokaal binnenstormden met luid geschreeuw. Het licht was gedempt (moest de droom voorstellen) en op het moment supreme werd de hoofpersoon wakker in de kookpot(Karin achternaam?. Het opperhoofd, Eddy Pijnappel (zelfde gymcatagorie) had het juiste postuur er voor. De rol die ik kreeg, wekte door een of andere opmerking, die ik maakte, de hilariteit van het publiek op. Vooral het jaar van de extreme kou was voor mijn schoolleven het begin van een betere schooltijd. Ik ben me bewust vande grote invloed van de schooltijd en de onderwijzers op de ontwikkeling van jonge levens. Zelfs herinner ook allerlei anekdotes en het voorlezen op vrijdagmiddag (altijd fijn, wordt dat nog gedaan?) Meester Schadé deed dat ook tot in de 6e klas ( over de tijd van smokkel in de napoleontisch tijd bv. Vanwege het pesten was ik geraakt door het verhaal van .... en de stroper van Tjod idi. Dat ging over het doodverklaren van een schooljongen die gestolen antwoorden van een examen zou hebben verraden. Uiteindelijk heeft hij de daders die het hem in de schoenen hadden geschoven, gered bij een zeilongeval. Enfin, die tijd zal mij bijblijven dat het goede altijd zal overwinnen en er een keer komt in ons lot ten goede. Wie wil reageren kan op ************** met mij in contact komen. Ik ben o.a. vanwege mijn werk als ontwikkelaar van een traumaverwerkingsmethode ook benieuwd naar de betrouwbaarheid van herinneringen, ook die van mij. En professioneel ben ik geinteresseerd in herhaling van patronen gedurende het leven en waarvan je de eerdere tekens op school al kunt herkennen, (mijzelf incluis)
Dr. E. Boekmanschool, 1961
Ik krijg het contact met de beheerster van de klasssefo uit 1964 niet.
Ik krijg het contact met de beheerster van de klasssefo uit 1964 niet. Ik ben Randy Schmidt en zit vooraan met een echte wintertrui. Ik heb daar kort gezeten toen wij nog op wittenburg een onverklaarbare bewoonde woning bewoonden. In het eerste jaar ben ik verhuisd naar Osdorp en dus van deze school weggegaan. Mijn herinneringen zijn dhr Drent met En Avant als eerste lesboekje Frans. Dhr Lont met sigarette(n)pijpje (mocht toen nog, van wie we Nederlands en Schoonschrijven calligrafie met gotische letters kregen (met redispen). dan herinner ik me nog dhr van Straalen, tekenleraar en ook zo'n smoker (excuseerde zich nog eens dat hij rook in mijn gezicht blies. Ik zat misschien vooraan met Ronnie Glotzbach, maar dat kan ook nog de boekmanschool zijn in het noodgebouw op de sarphatistraat. Verscheidene zijn meeverhuisd naar deze school van de boekman af. Namen weet ik nauwelijks meer, behalve Claire Schildmeijer en een Roodharige Thea. Op die school herinner ik me nog dat ik van mijn moeder nog steeds met een korte broek liep (wat een stennis altijd hierom). Tot een leraar gelukkig zei, dat het een keer tijd werd voor een lange broek (want ik had al flink wat harige benen...). Toen was de korte broek eindelijk over. Verder weet ik alleen nog enkel complimenten van dhr van Straalen over mijn combinatie van kleuren in tekeningen van een caravan en vetkrijt. En dat dhr Drent me op een of andere manier wel mocht. Mijn herinneringen zijn door nog geen vol jaar aldaar duswat weinig. Ik heb meer ehrinneringen aan de Boekman school daarvoor. en Ik krijg het contact met de beheerster van de klasssefo0 uit 1964. Ik ben Randy Schmidt en zit vooraan met een echte wintertrui. Ik heb daar kort gezeten toen wij nog op wittenburg onverklaarbare bewoonde woning bewoonden. In het eerste jaar ben ik verhuisd naar Osdorp en dus van deze school weggegaan. Mijn herinneringenzijn dhr Drent met En Avant als errst lesboekje Frans. Dhr Lont met sigarettepijpje (mocht toen nog, van wie we Nederlands en Schoonschrijven calligrafie met gotische letters kregen (met redispen). dan herinnerik me nog dhr van Straalen, tekenleraar en ook zo'n smoker (exciseede zich nog eens dat hij rook in mijn gezicht blies. Ik zat misschien vooraan met Ronnie Glotzbach, maar dat kan ook nog de boekmanschool zijn in het noodgebouw op de sarphatistraat.daarna de Osdorper scholengemeenschap. Maar wel leuk weer eens een foto van mezelf te zien uit die tijd. deze foto heb ik in ieder geval niet meer
Amstel Mulo, 1957