Ramon Assen

Een aantal Leeuwinners deed een beroep op mij om als één van de leerlingen van het eerste uur uitgebreid te verhalen over de school uit onze prille tienerjaren.

Een aantal Leeuwinners deed een beroep op mij om als één van de leerlingen van het eerste uur uitgebreid te verhalen over de school uit onze prille tienerjaren. Daar ik me niet in één keer alles herinner zal het verhaal af en toe bijgewerkt worden. De school combineren met creatieve kwajongensstreken en oergezelligheid (lees: gesjelligheid)was de uitdaging op elfjarige leeftijd. Om de juiste balans tussen pret maken en leren te vinden moest je een soort Tomtom ontwikkelen om je veilig naar de eindbestemming (het diploma)te loodsen. Op deze school waren alle ingrediënten aanwezig om te slagen,zeker met een strenge directeur als meneer Robinson die alle verkeer scherp bewaakte. Eén van de sterke punten van deze EBG school was de gelegenheid die aan districtskinderen werd geboden om vervolgonderwijs te krijgen. Met uitzondering van plaatsen als Moengo waren onze leeftijdgenoten uit de districten eigenlijk super kansarme kinderen omdat de meeste distrikten geen scholen voor voortgezet onderwijs hadden. Ik heb echt heel,heeeel veel goede herinneringen aan deze school en noem daarom een aantal namen en situaties uit mijn schoolperiode. Om te beginnen de drie boys die door tragische gebeurtenissen nog slechts in onze dierbare herinneringen voortleven: 1) Colvin Codrington; afgestudeerd aan de TH Delft en in 1985 op NS treinstation Delft neergestoken. De emotionele schade was niet alleen voor de familie groot. Halverwege de zestigerjaren vormden An en Colvin een leuke verschijning op het schoolerf van de Leeuwinschool. Wij Leeuwinners hadden dus ook een behoorlijke dreun te verwerken nu An in één klap weduwe was geworden. Colvin werd in Suriname begraven. 2) Légène Zeefuik, bij velen bekend als "Blow Fly", overleed onder onduidelijke omstandigheden in 1996 tijdens een bezoek aan Surimaribo. Dit gebeurde enkele maanden voordat hij de grote Leeuwinschool reünie in hetzelfde jaar aan elkaar zou praten. Als directeur van Radio Rapar in Rotterdam maakte hij in de negentiger jaren furore in de Maasstad. Dat Légène in omroepland was beland was te verwachten. We leerden elkaar in het eerste leerjaar kennen en toen al greep hij de pauzes of schaarse vrije lesuurtjes aan om markante figuren als wijlen Jopie Adolf Pengel na te bootsen. Regelmatig verzorgden wij ook fictieve tv programma's waaraan de hele klas meedeed. Tijdens die presentaties was hij bloedserieus. Kwam hij na schooltijd op een nieuw idee dan zocht hij me na de siësta op de Cyrus bromfiets van zijn thuis op. Légène werd begraven op de begraafplaats Crooswijk in Rotterdam. 3) Cecil Rozenblad, helemaal aanwezig op de druk bezochte, hartverwarmende reünie van oktober 1996 in Rotterdam, is in 2007 in Suriname beroofd, toegetakeld en aan de verwondingen bezweken. Cecil groeide op in het bauxietplaatsje Billiton en had de innige wens dat zijn jeugdkameraad van toen, de zanger Ragmad Amatstam, hem ooit op een feestje kwam toezingen. Tijdens de viering van zijn 45 ste verjaardag in 1997 kreeg hij prompt die verrassing. Iedereen zag Cecil verbleken toen Ragmad op spectaculaire wijze de Amstelveense zaal met microfoon en al werd binnengehaald en als een groot cadeau werd uitgepakt. Achteraf bekeken was voor vele aanwezigen die Cecil daarna niet meer gezien en of gesproken hebben tegelijk een wel heel vroeg aangekondigd afscheidsfeestje gaande. Voor alle drie boys geldt: May their souls live in peace ! Terugdenkend aan de Leeuwinschool komen heel veel namen en beelden bovendrijven. Ik weet nog dat het regeringsgebouw a/d Dr Sophie Redmondstraat in aanbouw was toen wij op het Jeugd Centrum begonnen. Na de verhuizing kwamen wij terecht in een woonwijk dichtbij het industriegebied Saramaccadoorsteek. Aldaar gevestigde bedrijven waren o.a. de Surmac (denk aan de Caterpillar motoren) en Gwamba (lekkere bloed- en vleesworst, hmmmmm !!!) en Bruynzeel. Van de vele namen uit die tijd noem ik mijn broer George Assen (maitre),"Brampie"(Haarloo Brammerloo),Frank "boy Franky" Colli,Yvonne Colli,Eline Graanoogst, Remi Rozen, Leo (Rildo)Bouwland, dametje Hortence Dragtenstein, Frank Dragtenstein, Harold Jokhan, Rita Konijnenberg, "ogriboy" Mook, Kenneth Dompig (Doru), Bennie Cabenda (bijnaam Chris), Joke Stomp (Fly SLM), Satcha Sallons, Lilian Bell, Shirley Paal,Johan Burger, Yvonne Raymann, Lottie Fernandes, Marlène Boerenstam, Henna Fråser, Wilgo Veira (de acrobaat), Florence Nijman (Miss Tour de France), Michael Rijkaard,Ramon Polak (de goochelaar),Dennis Leeuwin (el salsero), Ivy Claver,Dulcy Felter,Lystra Spier, Eddie Vrede,Humphrey Simson, Irma Tjoen Tak Sen, Evert Inge, Vivian Chocolaat, Medea Stijnberg, Wilco Sandvliet (lees zijn verhaal),Joyce Sandel,Cornelli Mijnals, Astrid Hasselbaink (liep altijd met Haydi Sint Maarten),Waal, Henry Dunant, Emile Neslo, Harry Eersteling, Robert le Couvreur (Coevie), Dennis Rijssel & Humphry Hennie, An & Leni Oostwoud, Sammy Monsels, Anne & Flo Esajas, Thelma Helder, Eugène Braaf en nog talrijke anderen. Op het scholentoneelfestival stond de Leeuwinschool jarenlang nummer 1 en tijdens het quizprogramma 'Weet je, weet je' van Radio Apinti was onze ploeg fanatiek, we 'gaven geen tori'. Toen Légène de presentatie van het tv programma 'Toppers voor Tieners' van Ramon de Freitas had overgenomen en er een jonge, eigentijdse swing aan had gegeven, kwam de Leeuwinschool nog meer in the picture te staan. Jong Suriname was in de ban van het programma. De televisie was nog maar een nieuw medium in het land en nu al had een scholier een plek op de beeldbuis veroverd. Op de zaterdagmorgen was het dan ook raak op Spanhoek (Soda Fountain) en bij Kersten, beneden bij de oude vestiging van Radio Apinti aan de Dominéstraat (op de roofgarden van Hotel Vervuurt) en cinema Bellevu waar wij ons groepeerden (hangjongeren ?)om van A - Z te bespreken. Het tienerleven had een vitamine-injectie gekregen. In die tijd had je een explosie van beatgroepen in Suriname (Cosmo Beat,Falling Stones, Combo Five,Panja Gas,The M(agnificent)7,Atlantics, Devils, The Soul Kidds). Tieners van andere scholen sloten zich bij ons aan en overwogen zelfs de overstap naar de Leeuwinschool te maken(o.a. Leo Lieuw (Calorschool), Roy Ristie, Kenneth Renfrum, Milton Boldewijn (Hendrikschool), Wendel Balrak (Calorsch))en de OrMuLe (Organisatie van Mulo Leerlingen) was ontstaan. We maakten hierbij heel dankbaar gebruik van de adviezen van onze nieuwe leraar maatschappijleer, de heer Armand Sedoc. Ramon de Freitas heeft zich uiteindelijk niet van de beeldbuis laten verdrijven. Tijdens mijn middelbare schooljaren was hij onder de VHP/PNP regering Lachmon/Sedney (1969-1973) bezig te timmeren aan de oprichting van het Jeugd Parlement. Begin jaren negentig maakte hij een come back op het tv scherm maar dan in de van oorsprong zeer strenge funktie van auditeur-militair; het vervolgen van militairen die de wet hadden overtreden. De man is intussen (anno 2009) gepensioneerd. Dat de Leeuwinschool veel heeft bijgedragen aan het sport- en kulturele leven kon je merken aan de prestaties van volgende generaties Leeuwinners. Zo zat Ludo Wilmans in de Surinaamse voetbalselectie van wat voor de onafhankelijkheid de Koninkrijksspelen heette en Sammy Monsels brak het ene na het ander sprintrecord in Europa. Nogsteeds actief zijn John Jones die naast zijn werk als inspecteur bij de verkeerspolitie nogsteeds toneelstukjes schrijft. Ook Julian Wit laat regelmatig van zich horen met themabesprekingen en wetenschappelijke publicaties. De artistieke uitbouw van de school vond later plaats in o.a. de sociaal-culturele organisatie 'Prefuru'. Er is nog heeeel veel meer te vertellen......van de ontmoetingen voor de winkel aan de Slangenhoutstraat, het feestje in het IPV gebouw aan de tot........... By the way: August Wajwakana uit Bernarddorp heb ik nooooit meer gezien. August kwam elke dag uit Bernarddorp en stond ondanks deze lange afstand elke dag al heel vroeg voor de nog gesloten poort. Pe yu de, Augie ?

Leeuwinschool, 1965