Ontdek PLUS

Peter van den Dongen

Kent 0 personen

Single
Woont in -

    Bekijk het volledige profiel van Peter van den Dongen en al je andere schoolgenoten!

    In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!

    Peter van den Dongen heeft 3 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?

    Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!

    Aanmelden

    Zo'n beetje de enige school waar ik niet ben blijven 'zitten'.

    Zo'n beetje de enige school waar ik niet ben blijven 'zitten'. Blokkendoos klopt niet helemaal, want we vertoefden het eerste jaar in de danszaal van dansschool Selie aan de Rosmolenstraat onder leiding van juf Kramer. Herinner mij dat Marja van der Kop naar pepermuntjes rook en Jan Post tijdens de ´les´ nog wel eens in slaap viel. Begreep ook nooit waarom Kramer steeds namen de klas inslingerde. Later werd mij duidelijk dat dat waarschuwingen waren aan het adres van kleuters in overtreding. Het tweede jaar in een bijgebouwtje van de Noorderkerk onder leiding van de nog steeds tot de verbeelding sprekende juf De Jager. Op een ouderavond mocht ik plaats nemen in de poppenkast en speelde daar een hoofdrol met m´n vingers in het hoofd van Jan Klaassen. Wat er verder gebeurde? Meneer van Zaane, koster van diezelfde kerk, voorzien van een grote rooie aardbeienneus, kwam regelmatig binnenstuiven om ons ervan te overtuigen dat we slechts toiletpapier ter grootte van een postzegel aan onze kleuterkontjes mochten besteden. Ooit is ons kindertjes beloofd dat we nog een dagje mochten spelen in die spiksplinternieuwe Blokkendoos. Is er nooit van gekomen. En ze hadden daar van die prachtig mooie spoorrails van hout, die je in elkaar kon klikken, waar tot de verbeelding sprekende houten locomotieven over stoomden. Ik zal dat nooit meer vergeten...

    Kleuterschool de Blokkendoos, 1961

    De ontspanning in het lokaal van Gerard Dekker, de onderhuidse spanning in de klas bij 'De Jager en Het Zwijn.

    De ontspanning in het lokaal van Gerard Dekker, de onderhuidse spanning in de klas bij 'De Jager en Het Zwijn.' Uitkleedles bij Boogaert met de hele school voor het raam; de sigarenmeur, armen over mekaar in plaats van ze uitsteken, voetbalpoppetjes voor de braverikken en het gebulder van de sigaren verslindende Zwijnenburg. Monddood de samenleving in; op praten stonden zware straffen. Ellenlange oorlogsretorieken, verhalen uit 'Snuf, de hond' 'Vliegers door het vuur' voorgelezen door onderwijzers die tienjarigen al met wraakgevoel jegens anderen opzadelden. Hadden ze mij toen met bommen en granaten omhangen, was ik zo een bus met nietsvermoedende Duitse toeristen ingesprongen. En ook: iedere maandagmorgen onbegrijpelijke teksten uit psalmboekjes opdreunen. ,,Heer ai maak mij uwe wegen, door uw woord en geest bekend''. Dames en heren! We waren tien jaar oud! Alles uit je hoofd! Wat een drama! Het afscheidsweekend in Blaricum verbood De Jager ons al ruim van tevoren liedjes van de kennelijk verdoemde Annie MG Schmidt te zingen. 'Kijken naar de kont van het paard', een topper uit de nimmer geëvenaarde serie 'ja zuster, nee zuster' kon absoluut niet door de beugel. En middenin een schuine mop van Frans Kwast in de jongensslaapzaal (gieren van het lachen om een vader die gekleurde kinderen kreeg vanwege zijn toverballen...) overviel De Jager ons met een ellenlang avondgebed. En altijd maar in die rij. Zelfs tijdens een boswandeling. Daar zagen we hoe Zwijnenburg afrekende met een fietser die hem joviaal op de schouder sloeg en onderwijl 'hé oudje' riep. Liep uit op een wel zeer gedenkwaardig pak rammel voor de vreemdeling. En natuurlijk ook weer in de rij om het Heilige der Heilige van deze zwaar-gereformeerde burcht aan de Herderinstraat te mogen binnentreden. In klas 1 vond de juf mij 'traag'. Heb ik zes jaar lang moeten horen. Stond nu eenmaal op bladzijde 1 van m'n rapport. Ben het toen ook maar geworden. Hoefde ik tenminste niks meer uit te leggen. ,,Niet zo treuzelen, Peter" kopieerde Zwijnenburg het bericht zes jaar later in een afscheidsmapje met zijn eigen foto er in. Ik holde in ieder geval heel snel die school altijd uit. Daar kan het dus niet aan liggen. In een volgend leven krijgen ze mij met geen tien paarden die school meer in. Verder alles goed. Heb het druk met allerlei initiatieven, plannen, klussen, mensen, artikelen, vrouwen, besturen en gelukkig ook uitjes.

    talmaschool, 1963