Peter Schrage
Kent 2 personen
Bekijk het volledige profiel van Peter Schrage en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Peter Schrage heeft 2 klassenfoto's en kent 2 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenIn de jaren dat ik op de Tarcisiusschool zat, was alles nog gescheiden.
In de jaren dat ik op de Tarcisiusschool zat, was alles nog gescheiden. Ik zat dus alleen met jongens in de klas. Het was een echte katholieke school in de nadagen van het Rijke Roomse leven. Pastoor en kapelaan van de Christus Koningkerk lieten zich dan ook geregeld zien. Onderwijzers die ik hebben gehad waren uiteraard Langeslag (6e), de dames Hendriks (3e en 4e klas), De Jong (5e) en mejuffrouw Rogier die niet schroomde nog wel eens de lineaal te hanteren. Het was echt een school van die tijd, waar nog ouderwetse discipline werd bijgebracht door een systeem van goed- en afkeuringen (bijgehouden op het bord), rode inkt en stempels. Nu zouden we dat niet echt meer wat vinden voor onze (klein)kinderen. Maar geleerd werd er. Van de leerlingen herinner ik me nog maar een paar namen. Cyrill van de Water, Leo van de Veen, Hans (?)van de Eerden (uit de Cliviastraat), Hans Ulrich. Bijzonder was het ook om de strenge winter van 1963 mee te maken toen op de Bergse Plas een zo dikke ijslaag lag dat auto´s erover heen konden rijden. En natuurlijk zaten we allemaal op de Titus Brandsmagroep en hadden we een schooltuintje ergens in Schiebroek.
Tarcisius school, 1959
Aan het Sint Franciscuscollege heb ik de meest merkwaardige herinneringen.
Aan het Sint Franciscuscollege heb ik de meest merkwaardige herinneringen. Allereerst aan de man die mij de liefde voor het geschiedenisvak bijbracht, de oude Cuypers. Die bij de bespreking van de Slag aan de Issus bovenop zijn lessenaar ging staan om al trappelend de charge van de Griekse cavalerie onder Alexander de Grote te verbeelden. In die traditie werkten ook Van Voorst van Beest en Putman, maar ze haalden het niet bij de oude meester... En natuurlijk leraren als Lucas die wel een heel bijzonder vlindercollectie thuis had en die op gezette tijden ook liet zien aan leerlingen of ´Porky´ die alles van zijn vak wist maar bij elke proefneming wel heel onhandig soms dingen liet vallen. Gelukkig had die zijn amanuensis. Holierhoek (Frans) die altijd met een zeer genoegelijke grijns op zijn gezicht zwaar onvoldoende proefwerken aan je kon uitdelen (´zo je hebt weer goed je best gedaan, Schrage´) en de laatste les voor de vakantie besteedde aan Adriaan en Olivier. En natuurlijk niet te vergeten mejuffrouw Holtzer voor klassieke talen. Zij rookte er aardig op los (Miss Blanche geloof ik) en als zij naar links boven keek moest je rechts achterin de klas geen rare dingen uithalen. Verder had je natuurlijk de paters fransciscanen, zoals pater prefect De Haan, waarbij je niet te laat op school moest komen want dan kon je wel eens een tik met zijn koord krijgen, Pater van Lieshout die klassieke talen gaf en godsdienst en later is uitgetreden en natuurlijk de conrector Pater Sier, waar ik geregeld mocht verschijnen als ik weer eens uit de klas was gestuurd. Tot slot waren er natuurlijk de leuke klassefuiven waarbij de meiden van Maria Virgo werden gevraagd en menige jeugdliefde ontluikte. Lukte het niet op deze avonden dan kon je altijd nog bij Meyer & Fils je eerste danspassen gaan oefenen, waarbij de jongens aan de ene kant van de zaal de les begonnen en de meisjes aan de andere kant. De jongens stoven dan bij de eerste dans af op de favoriete dames, wat tot nogal wat gebroken hartjes kon leiden. Een bloedhekel had ik altijd aan gymnastiek, vooral op het Nenijto-terrein. Soms droom ik nog wel eens dat ik voor straf een baantje nenijto moet lopen binnen 70 seconden of zoiets...
Citycollege St. Franciscus, 1965