Peter Rutten
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Peter Rutten en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Peter Rutten heeft 3 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenTwee jaar lang genoten van de colleges, opdracten, boeken, leraren, en medestudenten - studie helaas afgebroken in een verdwaasde poging om iets "tastbaars" the gaan ondernemen met politieke wetenschappen.
Twee jaar lang genoten van de colleges, opdracten, boeken, leraren, en medestudenten - studie helaas afgebroken in een verdwaasde poging om iets "tastbaars" the gaan ondernemen met politieke wetenschappen.
UvA Faculteit der Wijsbegeerte, 1980
Het Nachtegaalslaantje.
Het Nachtegaalslaantje...de kastanjebomen (en de gigantische kastanjes in de herfst)...het miniscule schoolpleintje achter de school...de noodgebouwen...het riet in de muren en als je ver genoeg wroette, kranten uit een vorige eeuw...het snoepwinkeltje op de Hinthammerstraat met flessen vol drop...de karikaturen van onderwijzers...en de vreemde clash tussen al dat 19de eeuwse en de jaren zeventig die wij als leerlingen mee naar binnen sleurden. Er werd nog met linenalen gemept door de leraren toen ik daar arriveerde als twaalf-jarige. Er was een leraar Nederlands die al een halve eeuw hetzelfde zelfgebastelde werkje over de Nederlandse grammatica voorlas (en hierbij zelf in slaap viel). De leraar Grieks had een permanente steenpuist waar voortdurend doorbloedde stukjes papier op zaten. De leraar geschiedenis dwong ons een heel schrift vol te schrijven en tekenen over Dinosaurussen. En, helaas voor sommigen onder ons (inclusief ikzelf), we hadden er al gauw helemaal genoeg van. De rellen in de klas waren kostelijk. Tranen met tuiten gelachen terwijl een klein dozijn 1st en 2de jaars gewoon niet langer het 19de eeuws gedoe serieus kon nemen. En natuurlijk vierkant van school getrapt na een hondertal incidenten met, vervolgens, de vernederende wandeling door het steegje dat naar de RSG leidde. En toch mijn allerbeste vriendin (nog steeds), Jacqueline Maris, uit die tijd overgehouden.
Stedelijk Gymnasium, 1970
Ik was in 1973 van het Stedelijk Gymnasium getrapt wegens wangedrag.
Ik was in 1973 van het Stedelijk Gymnasium getrapt wegens wangedrag. De Nederlanse Taal leraar daar had een schrift met taalregels dat-ie had geschreven in de jaren dertig en waar-ie, jaar-in, jaar-uit, uit voor las. De Geschiedenisleraar had een ongezonde obsessie met dinosaurs. En Grieks werd er onderwezen alsof het lot van de mensheid ervan af hing. Daar hadden een paar ongewassen hippiebengels zoals ik geen boodschap aan (ja -- achteraf heb je natuurlijk wel spijt). Als ik me goed herinner, was ik niet de enige, trouwens. Een heel kluitje onhandelbare jongelingen wandelenden dat jaar voor de rest van hun middelbare schooltijd van het oude Stedelijk langs de noodgebouwen naar de bijna net zo oude RSG (die noodgebebouwen hadden koptelefoons for taalles, maar ik herinner me dat de Frans lerares altijd over m'n voeten struikelde en dan m'n schenen schopte). Het eerste jaar op de RSG gedroegen we ons nog een beetje uit pure gène, maar daarna was het hek van de dam. De school was behoorlijk ouderwets en ik kwam al snel in botsing met De Buik (de conrector), als ik me die bijnaam goed herinner. De eerste aanvaring was omdat ik een deuntje had gefloten in het trappenhuis. Dat kon dus niet. De rector was geen onredelijke vent, Sebregts heette-ie geloof ik, en er waren een stel behoorlijk jonge, progressive leraren, zoals Menzo en een wiskundeleraar wiens naam ik me niet herinner. Maar voor het merendeel leek het wel of in de jaren zeventig, de RSG leerlingen het tegen de negentiende eeuw op moesten nemen. De oude leraren waren wel persoonlijkheden...de natuurkundeleraar was berucht voor z'n barse intelligentsie en z'n rumbonen -- die at-ie aan de lopende band, wat sommige leerlingen (OK -- ik was een van hen) er toe aanspoorde om hem maar gewoon een glas rum uit de Roode Leeuw te brengen na de middagpauze. Oei -- rechtstreeks naar De Reet. De Roode Leeuw was gewoon een instituut. Daar zaten alle 5de en 6de klassers tussen de middag te biljarten of te flipperen. De radio stond altijd knalhard op Radio Veronica of Hilversum 3 en m'n beste vrienden uit die tijd waren zelden afwezig: Hans, Herman, Ton, Ankie, Annelies, Mirjam, Gijs, en nog een heel stel. Heel wat leerlingen hebben in die tijd de school behoorlijk veranderd. Er waren leerlingen die een band stichtten en benefit concerten gaven in de oude gymzaal. Er werd een maandelijks Cultureel Cafe opgezet, waar (controversiele!) films zoals Easy Rider werden vertoond. Er werd een leerlingenbestuur geinstalleerd dat democratisch werd gekozen door de leerlingen, en nog allerlei andere vernieuwingen. De fraaiste herinneringen heb ik toch wel aan de pauzes in de vroege zomer als iedereen op het grasveld aan de overkant van de Hekellaan lag te eten, roken, en vrijen. Zelfs heden ten dage als ik me perfecte zorgeloosheid probeer voor te stellen, dan denk ik terug aan dat grasveldje langs de oude stadswal waar al m'n vrienden (en vriendinnen) en m'n hele wereld op een kluitje zaten te geinen met weining besef van wat ons te wachten stond.
rijksscholengemeenschap, 1973