Paul AlexanderWolf
Kent 0 personen
Bekijk het volledige profiel van Paul AlexanderWolf en al je andere schoolgenoten!
In SchoolBANK kun je GRATIS je scholen terugvinden en weer in contact komen met je docenten en schoolgenoten. Registreer je en begin meteen!
Paul AlexanderWolf heeft 1 klassenfoto's en kent 0 schoolgenoten. Benieuwd of jij iemand herkent?
Meld je snel aan en vind jouw oud-schoolgenoten en klassenfoto's terug!
AanmeldenDit was een heel verschil met de Kerklaan Mulo.
Dit was een heel verschil met de Kerklaan Mulo. Vriendelijke uitstraling met leerkrachten die over het algemeen gewoon plezierig waren, zoals het hoort eigenlijk. Een leerkracht zelfs (Molenaar) die met de kinderen voetbal speelde of meedeed aan kampen. In het onderwijs gaat het er gewoon om dat kinderen met hun gaven en mogelijkheden tot hun recht komen. Voor mij was op deze school geen reden om me tegen leerkrachten af te zetten, hegeen wel het geval was op de Kerklaan Mulo en de laatste klas van de Sondorpschool vanwege de onsympatieke benadering. Een aantal leuke mede scholieren op deze school!
chr. Mavo Koningin Wilhelmi..., 1969
Mijnheer van Helden was het hoofd.
Mijnheer van Helden was het hoofd. Helaas moest ik vaak bij hem verschijnen, te vaak wellicht. Deze school was in een oud gebouw met een grote hal en vele lokalen.Op een aantal leerkrachten na was de bejegening van scholieren erg onsympatiek en de wijze waarop het onderwijs gegeven werd was in het algemeen weinig stimulerend of uitnodigend. Leerkrachten ook die sociaal gesproken niet altijd even handig waren.Veel strafwerk. In mijn herinnering was ik zowel in de eerste als wellicht de tweede klas, klassen vertegenwoordiger en volgens "ons" was er altijd veel onrecht, een harde aanpak vaak ook. Daar moest tegen gestreden worden in onze perceptie uit die tijd. Mijnheer Visser gaf handels wetenschappen. Hij rookte in de klas en met alle respect de reuk was onaangenaam. Er werd vaak met flinke stem verheffing gesproken als er fouten werden gemaakt. Het is niet goed om al teveel namen te noemen maar veel dingen zoals ze toen plaats vonden zouden nu niet meer door de beugel kunnen en zouden in deze tijd gerapporteerd moten worden bij de inspectie. Juffrouw de Puis, die ongelukkig genoeg haar verloofde was verloren tgv een vlieg ongeluk (hij was piloot), kon streng zijn maar had het hart op de juiste plaats. Zij was een van de beste mensen op die Mulo, met een strikt gevoel voor rechtvaardigheid. Zij sloeg nooit. Het toeval wil dat ik haar veel later in Limburg nog eens ontmoette, inmiddels aan mijn geneeskunde studie begonnen. Wat betreft de klasgenoten waren de 1ste en 2de klas prima, we zaten allemaal in hetzelfde schuitje. Met dat verschil dat ik wellicht het meest "in trouble" was met sommige leerkrachten en mijn rapporten ronduit slecht waren, vandaar dat het een andere school werd. Vaak is het zo dat het hoofd van een school een belangrijke stempel drukt op de cultuur van die school en het is die cultuur die een school maakt of breekt, zowel voor leerkrachten als voor leerlingen.
Koningin Wilhelminaschool v..., 1967
Goes was speciaal maar echt al lang geleden.
Goes was speciaal maar echt al lang geleden. I herinner me juffrouw Matla nog, die vriendelijke juffrouw. De zonnige dagen dat ik van de Oostersingel 70 naar school liep, langs het huis van de familie Veldhof (waar we op woensdag middag naar Pipo de Clown mochten kijken). Ja en dan ook nog die ene keer dat iemand een levensecht tijgerpak aangetrokken had, wat op die jonge leeftijd erg "scary" was, omdat er ook nog "een echte tijger kooi" naast stond... En op zondag naar de kleuter zondagschool. Sinterklaas die altijd met de boot in Goes arriveerde, aan de kade. Warme herinneringen aan een bijzondere plaats. De markt altijd vol levendige bedrijvigheid. Ja, - en toen ook nog die dag dat ik dacht te kunnen spijbelen om eenmaal op school aangekomen weer terug te lopen, - om bij een jonger vriendje thuis te kunnen spelen. Toen ik de leliestraat overstak werd ik door een motor gegrepen. Vele gezichten stonden boven me en toen ik na dagen wakker werd lag ik in het ziekenhuis van Goes. Dat was in het voorjaar, voor de zomer. In de winter konden we "schaatsen" op de Oostvest (voorzover je dit schaatsen kon noemen op die leeftijd). Dat schaatsen ging toen nog met die ouderwetse kleine schaatsen die je onder je schoenen moest binden, en die nooit vast bleven zitten. Maar het lukte met veel vallen en opstaan. Iets anders dat ik me herinner is dat die oude gezellige kleuterschool uiteindelijk ging verhuizen naar een modern gebouw, minder gezellig en verder lopen bovendien... Veel later ben ik ooit nog eens wezen kijken, vanuit Australie, op doorreis naar Haamstede. Het gebouw stond er nog maar wordt nu voor een geheel andere bestemming gebruikt. Het was zeker geen feest om naar Apeldoorn te moeten verhuizen.
Kleuterschool, 1959